Έχοντας πολλές φορές γράψει για το αλφάβητο και την καταγωγή του και την κοινή ύπαρξή του σε όλους τους "Έλληνες" θέλω να τεκμηριώσω με ένα ακόμη κείμενο την πεποίθησή μου περί της γελοιότητας του ισχυρισμού γνωστών πλέον ανοήτων ότι το ρήμα "αλφάνω" και κατ' επέκταση το "αλφηστοίσιν" αναφέρεται σε δωρολήπτες ή χαρτοπαίκτες ή δεν ξέρω τι άλλου είδους ανοησία έχουν κατά καιρούς σκεφτεί και γράψει. Το κείμενο αυτό που θα αντιπαραβάλω σε απάντηση τους είναι από τον Ησίοδο και την "Ασπίδα" που βέβαια δεν μπορεί να τον κατηγορήσει με τα γνωστά επίθετα που οι διάφοροι ηλίθιοι επικολλούν στους μη χειροκροτητές τους.
Έχουμε και λέμε λοιπόν από το κομμάτι Νο 12: "Ανδρών βουλομένη φεύγειν γάμων αλφηστάων"
αλλά και από το κομμάτι Νο 33 στίχοι 12-13:"τ' άλλων αλφηστάων τιμημένων ανδρών"
Στις δύο αυτές περιπτώσεις όπως πολύ καλά φαίνεται το να είσαι αλφηστής είναι μάλλον σαν τίτλος τιμής και όχι βέβαια τεμπέλης χαρτοπαίκτης ή δωρολήπτης.Μάλιστα προς τιμή του φιλολόγου που έκανε την απόδοση το αλφηστής το απέδωσε ως "Φιλόπονος" που είναι πολύ κοντά αν όχι ταυτόσημο με το δημιουργικός, μια και ο δημιουργικός άνθρωπος είναι πάντα φιλόπονος.Άρα και εδώ όπως και σε όλα τα αρχαία κείμενα, εκτός από τα μυαλά κάποιων, το "αλφάνω" σημαίνει δημιουργώ-αρχίζω κάτι καινούργιο και άρα το "άλφα" όπως έχω πει είναι η αρχή, η δημιουργική αρχή και μόνο και όχι τα βόδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου