Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Η νήσος του Πάσχα

Αγαπητοί φίλοι
Προσπάθησα σε αυτό το ιστολόγιο να κρατήσω όσο μπορώ τα νεύρα μου και τις λέξεις που αυθόρμητα ξεχείλιζαν από το στόμα μου απέναντι σε αυτούς που αποκαλούμε "ειδικούς" αλλά πιστέψτε με πολλές φορές είναι πάνω από τις δυνάμεις μου. Η αυθαιρεσία και η ανοησία όλων αυτών είναι τόσο μεγάλη που ειλικρινά αναρωτιέται κανείς πως μπορεί να αντιδράσει απέναντι σε μια απύθμενη βλακεία; Τι γλώσσα μπορεί να χρησιμοποιήσει άραγε ένας κοινός σαν και μένα άνθρωπος. Θα σας εκθέσω σήμερα μια σειρά από πραγματικά στοιχεία που βρέθηκαν στην νήσο του Πάσχα και που κατέληξαν στο ανέκδοτο που λέγεται επίσημη ιστορία της Νήσου του Πάσχα.
Η νήσος του Πάσχα βρίσκεται 27ο 07΄52,07S & 109o 21΄04,43W. Ονομάστηκε έτσι από την ημέρα που κάποιοι γνωστοί για τις βιαιότητές τους Ολλανδοί ναυτικοί τυχοδιώκτες το ανακάλυψαν και φυσικά συνέβαλαν αποφασιστικά στην αποδεκάτιση του πληθυσμού του με σφαγές και με τις ασθένειες που κουβαλούσαν. Το "θεάρεστο" έργο των Ολλανδών συνέχισαν οι διάφοροι ιεραπόστολοι. Αυτά τα μιάσματα με εγκέφαλο μικρότερο από μια μύγα κατέστρεψαν όσα αγάλματα και επιγραφές υπήρχαν επάνω στο νησί. Έτσι οι αποδείξεις της ιστορίας του έχουν πια γίνει κυριολεκτικά σκόνη.
Αυτό όσον αφορά τα τελευταία πραγματικά ιστορικά στοιχεία.
Για τα παλαιότερα βέβαια, όπως προείπα, με τις φιλότιμες προσπάθειες των υπανθρώπων δεν έχουμε καμία βεβαιότητα παρά μόνο σκόρπιες ενδείξεις. Ποιες είναι αυτές.
α) το νησί είναι απομονωμένο μια και το πιο κοντινό σημείο ένα μικρό νησάκι στα δυτικά του το Ducie απέχει 1563 χιλιόμετρα ανοιχτής θάλασσας. Όσο για την Λατινική Αμερική απέχει γύρω στα 3500 χιλιόμετρα. Η δε πραγματική απόσταση που θα έπρεπε να καλύψουν κάποιοι για να έρθουν από περιοχές όπως η Ν.Ζηλανδία ή άλλα κοντινά νησιά πλησιάζει τις 7000 χιλιόμετρα.
β) Τα σημάδια της αρχαίας κατοίκησης του νησιού δείχνουν ότι οι αρχαίοι κάτοικοί του έμεναν σε σπήλαια που υπήρχαν στο υπέδαφος του νησιού και όχι στην επιφάνεια παρ' όλο που δεν υπάρχει προφανείς λόγος γι' αυτό.
γ) Στο νησί δεν υπάρχουν σημάδια βλάστησης που να συνάδουν με το περιβάλλον που θα περίμενε κάποιος να βρει. Βρέθηκαν όμως 5 ναι πέντε, υπολείμματα από καρύδες.
δ) Στο νησί υπάρχουν τα περίφημα αγάλματα τα ΜΑΟΙ που τα ονομάζουν mata kita rane. Όπως πάντα κανέναν ειδικό δεν έκανε εντύπωση η ταύτιση όχι μόνο σαν φράση αλλά και σαν ενέργεια, οπότε το τυχαίο δεν έχει θέση, με το "μάτια(που) κοιτάν (τον ου)ρανό"
ε) Οι όποιοι εναπομείναντες ντόπιοι κάτοικοι μας πληροφορούν και για ακόμη ένα στοιχείο πέρα από το όνομα των αγαλμάτων. Μας αναφέρουν ότι το όνομα του Θεού ή θεών τους είναι "ΜΑΚΕ-ΜΑΚΕ" ή "ΜΑΚΙ-ΜΑΚΙ" μια και η προφορά αλλοιώνει το φωνήεν.
Τι φαντάζονται λοιπόν οι φωστήρες της επίσημης σκέψεις οι γίγαντες αυτοί της επίσημης διανόησης και κάθε είδους αλλοπρόσαλλης και αυθαίρετης εκδοχής.
Λένε λοιπόν ότι κάποιοι άνθρωποι Πολυνησιακής καταγωγής όπως έδειξε το DNA τεστ, ξεκίνησαν από 7000 χιλιόμετρα μακριά, χωρίς να γνωρίζουν την ύπαρξή του, φόρτωσαν σε κάποιο πλοίο γυναικόπεδα και τρόφιμα και τράβηξαν στα πέλαγα με βάρκα την ελπίδα για ένα ταξίδι στο άγνωστο τουλάχιστον 2 μηνών ή και περισσότερο με αποκλειστικό σκοπό να πέσουν επάνω σ' ένα ακατοίκητο και ιδανικό για κατοίκηση νησί. Αυτό για να το πετύχεις χρειάζεσαι :
α) Πολύ τύχη, περισσότερο τουλάχιστον από του Γκαστόνε για όσους διαβάζαν Ντόναλντ Ντακ, γιατί όταν σε κύκλο 7000 χιλιομέτρων ακτίνας συναντάς τρία μόνο νησιά τότε μπορείς κάλλιστα να κερδίσεις το LOTO που είναι πιο εύκολο για να γλυτώσεις και την ταλαιπορεία.
β) Ένα τεράστιο πλοίο για να κουβαλά προμήθειες, που βέβαια θα είναι και βαρύ και θα κάνει το 3μηνο ταξίδι τουλάχιστον 4μηνο ή και 5μηνο, ίσως ένας μικρός στολίσκος μια και όταν πας για αποικισμό με βάρκα την ελπίδα δεν πας ούτε με τρόφιμα για μια βδομάδα ούτε με τρία-τέσσερα άτομα χρειάζεσαι καμιά σαρανταριά τουλάχιστον όπως δείχνουν και σχετικές έρευνες και βέβαια 40-50 στόματα χρειάζονται τουλάχιστον 20 κιλά την ημέρα φαγητό και 20 νερό που σημαίνει ότι χρειάζεσαι τουλάχιστον 2,5 τόνους φαγητό και άλλους 2,5 τόνους νερό που πέρα από το βάρος του πρέπει να το αποθηκεύσεις κιόλας. Άρα μαζί με το βάρος των ανθρώπων έχουμε περίπου 8 με 9 τόνους φορτίου, χωρίς να συμπεριλάβουμε ρούχα, σκεύη και εργαλεία σε αυτά που βέβαια αυτό σημαίνει έναν μικρό στολίσκο, όπως είπα, που ένα πρωί ξεκίνησε για το πουθενά με μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνει στην μέση της θάλασσας.
γ) Επίσης μπορεί η απόσταση σε ευθεία να είναι 7000 χιλιόμετρα αλλά η πραγματική είναι περίπου διπλάσια μια και πρέπει να ακολουθήσουν τα ρεύματα.
δ) Όσο όμως και αν φαντάζουν δύσκολα τα παραπάνω εκείνο που είναι ανυπέρβλητο είναι η διατήρηση των τροφίμων και του νερού για τόσο τεράστιο διάστημα ακόμη και αν είχαν ανακαλύψει τα ψυγεία.
Αυτή λοιπόν είναι η επίσημη εκδοχή.
Αν τώρα αναρωτηθείτε γιατί να μην πήγαν από την μεριά της Λατινικής Αμερικής η απάντηση δεν διαφέρει και πολύ.
α) Τα ρεύματα είναι αντίθετα και άρα χρειάζεται να διανύσουν πολύ περισσότερα από 7-8 χιλιάδες χιλιόμετρα, στην καλύτερη περίπτωση γύρω στα 24000 χιλ. κάνοντας έναν ακριβή και χωρίς χάρτη κύκλο για να βρουν ένα πολύ μικρό νησάκι στο μέσον του πουθενά.
β) Την ύπαρξη του δεν την γνωρίζουν άρα δεν ξέρουν αν αυτό που ψάχνουν υπάρχει.
γ) Στην περίπτωση αυτή ο μικρός στολίσκος γίνεται μεγάλο εκστρατευτικό σώμα μια και το βάρος των τροφίμων, αν βρούνε τρόπο να τα διατηρήσουν ανέπαφα για 8 με 9 μήνες που θα χρειαστούν, θα διπλασιαστεί.
Όπως βλέπετε η απλή λογική προφανώς δεν εμπεριέχεται μέσα στις γνώσεις τους.
Οφείλω εδώ να παραδεχτώ ότι κάποτε κάποιος ερευνητής με ένα απλό ξύλινο πλοίο έκανε μια διαδρομή από την Λατινική Αμερική ως το νησί του Πάσχα όμως:
Δεν είχε μαζί του τσούρμο γυναικόπεδα και το κυριότερο γνώριζε την ακριβή θέση και την ύπαρξη της νήσου.
Ας έρθουμε τώρα στον "δικό μου" κόσμο.
Όπως έχω ξαναπεί στην δική μου θεώρηση της ιστορίας ο παραλογισμός δεν έχει θέση όπως και η επιμονή σε αστειότητες του τύπου "είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν" ή "αφού δεν μπορούμε εμείς άρα δεν μπορούν και οι άλλοι" γιατί και η στρουθοκάμηλος βάζοντας το κεφάλι της στο χώμα δεν βλέπει κανέναν αλλά σίγουρα όλοι οι άλλοι την βλέπουμε.
Έτσι λοιπόν οι εναπομείναντες στο νησί αυτό όπως και στα άλλα είναι υπολείμματα του μεγάλου παγκόσμιου πολιτισμού που κυριαρχούσε κάποτε στην Γη. Όμως με τις πυρηνικές όπως δείχνουν όλες οι ενδείξεις εκρήξεις που έγιναν στην περιοχή της Αυστραλίας, που πολλές φορές έχω πει ότι ήταν η Ατλαντίδα, αλλά και με φυσικά φαινόμενα που ακολούθησαν ο μεγάλος αυτός πολιτισμός έπεσε σε λήθη και οπισθοδρόμηση. Ομάδες απομονωμένες από τις μεγάλες στεριές, όπως στην περίπτωσή μας, προσπάθησαν να επιζήσουν πρώτον, γι' αυτό και η κατοίκηση εντός του εδάφους όπως και σε άλλα μέρη εντός σπηλαίων για να μειώσουν ή και να μηδενίσουν την επίδραση της ραδιενέργειας που προφανώς παρέμεινε για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια.
Παράλληλα προσπάθησαν να διατηρήσουν όσο μπορούσαν τις δομές της αριστοκρατίας, με το αρχαιοελληνικό νόημα και γι' αυτό διοικούσε ο ικανότερος για την προστασία του νησιού που επιλέγονταν με αγώνα ανάμεσα στους διεκδικητές. Αυτός που θα κατάφερνε να περάσει στο απέναντι νησάκι, σε μια θάλασσα γεμάτη καρχαρίες και να φέρει πρώτος ένα αυγό πουλιών που φώλιαζαν εκεί και που το ονόμαζαν manu-tara.
Φυσικά όταν η στιγμή της απομόνωσης από το σήμερα απέχει περί τα 12000 χρόνια είναι λογικό να έχουν αλλοιωθεί ήχοι-λέξεις και να έχουν χαθεί μνήμες. Ακόμη και το παλαιότερο σύστημα γραφείς σήμερα τους είναι άγνωστο.
Όμως έμεινε μια μικρή ψηφίδα που μας μιλάει για εκείνα τα χρόνια. Αυτή δεν είναι άλλη από το "όνομα" του θεού τους. Μην περιμένετε βέβαια να τον λένε Δία ή Ζεύς ή κάτι παρόμοιο γιατί ούτε αυτά είναι ονόματα αλλά χαρακτηρισμοί ιδιοτήτων και μόνο. Έτσι λοιπόν οι απομονωμένοι κάτοικοι του νησιού του Πάσχα κράτησαν αυτό που κράτησαν και οι Μακεδόνες στο δικό τους όνομα. Δηλώνουν λοιπόν ότι ο Θεός τους είναι ο ΜΑΚΕ-ΜΑΚΕ που θα πει στα ελληνικά ο από μακριά και γι' αυτό τα αγάλματά τους είναι μάτια που κοιτούν τον ουρανό περιμένοντας για την επιστροφή αυτών που έφυγαν μετά την καταστροφή.
Ίσως μάλιστα για να σας δώσω και ...τροφή για σκέψη, η θέση των αγαλμάτων να αναπαριστά κάποιο συγκεκριμένο ....αστερισμό.
Καλημέρα σας

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Η χρονολόγηση των Ομηρικών κειμένων

Με αφορμή την συζήτηση στην ΕΤ3 και τα σχόλια της taspa σκέφτηκα να κάνω μια ανάρτησημε σκοπό να καταδείξω ορισμένα από τα λάθη που κάνουν εσκεμμένα όλοι αυτοί οι "ειδικοί" για να αλλοιώσουν την πραγματική χρονολόγηση των κειμένων με σκοπό βέβαια να εξυπηρετήσουν τα αφεντικά τους ή οι πολλοί να πιστοποιήσουν την ανοησία τους.
Αν νομίζετε ότι αυτά είναι άδικα και υπερβολικά τότε πως μπορεί κάποιος να χαρακτηρισθεί όταν αντί να διαβάζει τα κείμενα και τις επισημάνσεις τους αυτός απλά υποθέτει; Ή είναι ανόητος ή είναι στημένος εκτός αν χρησιμοποιήσει σαν δικαιολογία την άγνοια οπότε τότε σε τι είναι ειδικός;
Όπως βλέπετε η λογική είναι αμείλικτη και στο μόνο που ανταποκρίνεται είναι η αλήθεια.
Ας δούμε όμως μερικά σημεία όπου τουλάχιστον κάποιος με μέσω νου θα μπορούσε να διαμορφώσει μια άλλη άποψη από την κρατούσα.
Δεν θα αναφερθώ στις παραδοξότητες του τύπου είμαστε στο νησάκι του Φάρου απέναντι από την Αίγυπτο που λέει ο Μενέλαος και δεν βλέπει όχι φάρο, που χτίστηκε το 2500 πχ αλλά ούτε ψυχή ζώσα αλλά σε μη αδιαμφισβήτητα γεγονότα.
Όταν λοιπόν κάποιος εξιστορεί ένα γεγονός φανταστικό ή πραγματικό προσπαθεί εκτός από τα στοιχεία τα πολιτισμικά που θα δώσει να το τοποθετήσει χρονικά. Έτσι ενώ για πολιτισμικά, όπως είπα, στοιχεία, όπως σκεύη, ρούχα, όπλα, κοσμήματα, οχήματα κλπ, μπορεί να χρησιμοποιήσει στοιχεία από διάφορες εποχές και να τα αναμείξει για τον χρονικό προσδιορισμό δεν μπορεί να αναμείξει απολύτως τίποτα, ή είναι τότε ή δεν είναι. Παράδειγμα αν θέλεις να το εμφανίσεις την δεκαετία του 40 θα χρησιμοποιήσεις τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο ως ορόσημο. Αν πάλι θέλεις να το εμφανίσεις γύρω στο 1910 θα χρησιμοποιήσεις τον κομήτη του Χάλεϋ. Αν τώρα θέλεις να το εμφανίσεις στις αρχές του 1800 μπορείς να χρησιμοποιήσεις την ελληνική επανάσταση ή την γαλλική ή την Αμερικανική κ.ο.κ.
Όλα αυτά για να τα χρησιμοποιήσεις όμως εκ των υστέρων προϋποθέτουν μία και μόνο συνθήκη να έχουν καταγραφεί. Αν δεν υπάρχει γραφή όπως ισχυρίζονται οι ειδικοί τότε κανείς δεν καταγράφει τίποτα και τα πάντα είναι μια χονδροειδέστατη περιγραφή και μόνο που ξεθωριάζει με τον καιρό και χάνεται. Παράδειγμα ο πόλεμος της Κορέας. Αν και συνέβηκε πριν από μικρό σχετικά διάστημα λίγοι θυμούνται πότε ακριβώς έγινε όπως και ακόμη λιγότεροι τις λεπτομέρειές του. Δεν θα μπορούσα λοιπόν να τον χρησιμοποιήσω ως ορόσημο αν δεν είχε καταγραφεί σε αρχεία.
Αν αυτό συμβαίνει σε γεγονότα γήινα φανταστείτε τι θα σημαίνει για γεγονότα σε γαλαξιακό ή διαγαλαξιακό επίπεδο που η παρατήρησή τους και μόνο χρειάζεται περισσότερες της μια ζωές. Έτσι για να τα παρατηρήσεις χρειάζεται να τα καταγράψεις ώστε μια δυο ή τρεις ή και περισσότερες γενιές μετά από εσένα να μπορέσουν να παρακολουθήσουν την μεταβολή τους και να ορίσουν τους νόμους τους. Δεν είναι δηλαδή στιγμιαία όπως ένα γήινο γεγονός. Άρα η χρησιμοποίηση των άστρων ως σημείο αναφοράς σημαίνει :
α) ότι υπήρξε μια πολυετής παρατήρηση από πολλά στην σειρά άτομα και
β) ότι αυτές οι παρατηρήσεις καταγράφονταν με λεπτομερειακό τρόπο για να μπορέσουν να τις μελετήσουν οι επόμενοι.
Πρέπει λοιπόν να έχουμε γραφή κανονική και όχι πρωτόγονα συστήματα.
Αυτήν την λογική και υποχρεωτική προϋπόθεση αρνούνται να δουν οι "ειδικοί".
Έτσι όταν ο Όμηρος περιγράφει αστρονομικά γεγονότα ή ζει την εποχή των γεγονότων και τα καταγράφει αφού έχει συμβουλευτεί προϋπάρχοντα αρχεία χιλιάδων χρόνων άρα έχουμε γραφή ή αν έχει ζήσει μετά τότε υπάρχουν γραπτά αρχεία χιλιάδων χρόνων που τα συμβουλεύεται. Άρα και πάλι έχουμε γραφή.
Αν τώρα υποθέσει κάποιος ότι αναφέρει απλά διάφορα φαινόμενα χωρίς να τα γνωρίζει και χωρίς να ξέρει ότι έχουν συμβεί έτσι για να κάνει εντύπωση ίσως τότε υπάρχει ακόμη ένα ερώτημα. Το να αναφέρεις μια έκλειψη ηλίου για παράδειγμα ή απλά ένα άστρο μπορεί να είναι και τυχαίο το να αναφέρεις όμως ότι την εποχή που γίνονται τα γεγονότα η Μ. Άρκτος βρίσκεται στον Β.Πόλο όπως αναφέρει δηλαδή στις 90 μοίρες το κέντρο ή αλλιώς από περίπου 60 ανατολικά ως 60 δυτικά που καλύπτει με μέσο στον Β.Πόλο, όταν την εποχή σου αυτό έχει πάψει να συμβαίνει μια και πλέον βρίσκεται σε μοίρες από 0 ως 70 ανατολικά ή δυτικά τότε χρειάζεται κάτι περισσότερο από φαντασία για να το πεις.
Έχω κάνει δυο ενδεικτικά σχήματα, που μπορείτε να δείτε την τεράστια διαφορά:

Όπως βλέπετε η θέσεις είναι τόσο διάφορες που δεν μπορείς να λαθέψεις. Πέρα από το ότι πρέπει να γνωρίζεις την μετάπτωση των ισημερινών που κάθε 71,5 χρόνια προχωρά μια μοίρα μόνο και που κανένας από μόνος του δεν μπορεί να αντιληφθεί.
Για να κάνεις λοιπόν τόσο καίριες παρατηρήσεις χρειάζεσαι πολλά-πολλά περισσότερα από την γόνιμη φαντασία σου.
Αυτό και μόνο το γεγονός λοιπόν έπρεπε κάθε λογικό άνθρωπο να τον κάνει να αναρωτηθεί σχετικά με την χρονολόγηση. Αλλά ποιος να ασχοληθεί με λεπτομέρειες του τι γράφει ο Όμηρος και ο καθένας όταν έχουν τους "ειδικούς" που τα ξέρουν καλύτερα από αυτόν που τα έζησε. Ο Όμηρος όπως αφήνουν να εννοηθεί οι "ειδικοί" αυτοί, αν του κάνουν την χάρη να του επιτρέψουν να υπάρξει, είναι λόγο ανόητος και αμαθής. Άρα να τα συμπεράσματα στέρεα πια. Δεν ήξερε τι έλεγε και γι' αυτό εμείς έχουμε δίκιο.
Το ότι όλοι αυτοί κρατούν έδρες και το χειρότερο διδάσκουν τα παιδιά μας δεν συγκινεί πια κανέναν.
Υ.Γ 1.Η αναφορά στην Οδύσσεια υπάρχει στις ακριβείς οδηγίες της Καλυψούς προς τον Οδυσσέα. Υπάρχουν βέβαια και πολλές άλλες που ο καθένας μπορεί να βρει και να χρονολογήσει.
2. Πολύ καλό βοήθημα στην χρονολόγηση, παρά τα λάθη και τις αβλεψίες είναι η εργασία του αείμνηστου Κ.Χασάπη-αστρονόμου που τόλμησε να μεταθέσει τον Τρωικό πόλεμο 500-600 πίσω και δέχθηκε τόνους λάσπης από τους "ειδικούς". Φανταστείτε τι θα γίνει όταν τολμήσω να πω ότι έγινε 14500 χρόνια πιο πριν. Η λάσπη θα πέσει σύννεφο.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

ΕΤ3 ανιχνεύσεις-Να γελάσεις ή να κλάψεις άραγε;

Αγαπητοί φίλοι
Αφορμή για το κομμάτι αυτό ήταν η χθεσινή εκπομπή της ΕΤ3 ανιχνεύσεις με θέμα το συνέδριο που διοργανώνει το ΑΠΘ πάνω στο "Ομηρικό πρόβλημα".
Εννοείται ότι "τύποι" σαν και μένα δεν περνούν την πόρτα τέτοιων συνεδρίων γιατί για φανταστείτε όλοι αυτοί οι μεγαλόσχημοι να παραδέχονταν ότι πλανόνταν πλάνην οικτράν και ότι ο βασιλιάς ήταν γυμνός; ή θα έπρεπε με κάθε τρόπο να με φιμώσουν, έτσι όπως έχουν κάνει πολλές φορές με άλλους στην διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας για διάφορους λόγους και μετά βέβαια τιμούσαν την μνήμη τους μια και ήταν ήδη νεκροί, ή θα έπρεπε να κάνουν ομαδικό χαρακίρι για τα χρόνια που σπατάλησαν σε χίμαιρες. Τον τρίτο δρόμο της παραδοχής του λάθους δεν το συζητώ δεν θα τον ακολουθήσει ποτέ.
Ας επανέλθω όμως στους εν λόγω τύπους.
Οι ελλιπείς αυτοί τύποι, ο ένας τουλάχιστον από αυτούς μια και ο άλλος δήλωσε ότι δεν γνωρίζει, δεν ξέραν απλά πράγματα όπως για το αν ας πούμε η ποντιακή διάλεκτος έχει και ομηρικές ρίζες. Δήλωσε λοιπόν ο φωστήρας ένα μεγαλοπρεπέστατο "ΟΧΙ" και μετά από λίγο έπαιξε ένα video που εμφάνιζε αρκετές ομοιότητες με την Ομηρική γλώσσα αφήνοντας τον κύριο καθηγητή να κοιτάζει και να σφυρίζει αδιάφορα.
Εκείνο που ήξερε καλά όμως ήταν να παπαγαλίζει σημειώσεις από βιβλία άλλων. Σε αυτό ήταν άσσος και τον παραδέχομαι.
Ένα άλλο "ωραίο" στιγμιότυπο ήταν όμως και η χρονολόγηση του Ομήρου. Το τι γέλιο πρόσφερε δεν λέγεται ο ίδιος κύριος. Είπε λοιπόν ότι ο Όμηρος έζησε λίγα χρόνια πριν τον Περικλή. Δεν το είπε ακριβώς έτσι αλλά ισχυρίστηκε ότι η σύγχρονη έρευνα κατέληξε στο ότι ο Όμηρος έζησε το 650 πχ δηλαδή λίγα χρόνια πριν την Περικλή ή για να ακριβολογώ συνομήλικος του Σόλωνα. Το ότι ο Σόλωνας δεν το ήξερε ούτε κανένας άλλος πριν ή μετά από αυτόν δεν ενοχλεί κανέναν από τους φωστήρες της γνώσεις.
Το δυστύχημα σε αυτήν την περίπτωση ο πάντα λαλίστατος παρουσιαστής ούτε απόρησε ούτε και κοίταξε, όπως συνηθίζει στα email να δει τις ερωτήσεις και τις ενστάσεις που του έστελνα.
Με αυτά και μ' αυτά πέρασε ένα βράδυ με πολύ γέλιο αλλά και κλάμα μια και αμέσως μετά συνειδητοποιείς ότι άσχετοι τύποι καμώνονται πως εκπαιδεύουν τα παιδιά μας και μετά αναρωτιόμαστε γιατί έχουμε τόσα χάλια στην παιδεία αφήστε δε που πάντα βάζουν τους πιο άσχετους για υπουργούς.
Θα ' θελα να είχα την δύναμη να τα πω όλα αυτά δημοσίως. Μήπως κάτι κάπως κάποτε αλλάξει στον έρμο αυτόν τόπο που τον έχουμε παρατήσει μια και έχουμε παραιτηθεί και οι ίδιοι από την πραγματική ζωή και καταγινόμαστε με χίμαιρες.

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Νέα Παγκόσμια Πρώτη.16000 χρόνια από σήμερα

Αγαπητοί φίλοι
Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι βρήκα το πότε και το γιατί της ύπαρξης μας στον σημερινό Ελλαδικό χώρο συμπεριλαμβάνοντας στην έννοια αυτή το σύνολο των περιοχών που γειτονεύουν με το Αιγαίο, Ιόνιο και Λιβυκό πέλαγος.
Πριν όμως θέλω να ζητήσω για άλλη μια φορά συγνώμη για τα μισά κείμενά μου μια αλλά που θα μου πάει θα το βγάλω αυτό το βιβλίο και θα μπορέσω μετά να σας τα γράψω όλα.
Αυτό αφορά και το προηγούμενο άρθρο για την Κίνα που το έχω χιλιοδιασταυρώσει και που οι πολύχρυσες Μυκήνες δεν είναι άλλες από την πόλη του Πεκίνου πριν όμως από 18000 χρόνια.
Ας επανέλθω λοιπόν στο θέμα μας που είναι τι έγινε πριν από 16000 περίπου χρόνια. Διευκρινιστικά να αναφέρω ότι μπορεί να είναι 15500 τα χρόνια, αυτό δεν είμαι σε θέση να το ξέρω σήμερα πάντως σε μια τέτοια χρονική απόσταση τα 500 χρόνια διαφορά μάλλον ως λεπτομέρεια φαντάζουν.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να σας διηγηθώ την ιστορία όσο πιο αναλυτικά μπορώ.
Ο σημερινός Ελλαδικός χώρος δεν ήταν από την αρχή του πολιτισμού των Αχαιών και λοιπών Ελλήνων στο κέντρο του ενδιαφέροντος. Ίσως μάλιστα να ήταν και στην άκρη. Άλλωστε υπήρχε ολόκληρη η γη για να κατακτήσουν και ένα μικρό ορεινό κατά κύριο λόγο κομμάτι δεν αποτελούσα κάποια δελεαστική πρόταση.
Τα πράγματα άλλαξαν ριζικά με την έναρξη του πολέμου με τους Άτλαντες και την συμμετοχή των "θεών" που ήταν αποφασιστικής σημασίας. Η συμφωνία που είχε γίνει για πλανήτη με ελάχιστη τεχνολογία στον τομέα των όπλων παραβιάστηκε κατάφωρα από τον γνωστό σε όλους μας Προμηθέα που στην προσπάθεια να στηρίξει τους δικούς του τους προμήθευσε ατομικά όπλα.
Την στιγμή αυτή και πριν την χρήση των όπλων υπήρξε επέμβαση της έτερης πλευράς όπου τα όπλα αυτά καταστράφηκαν στο σημείο που είχαν τοποθετηθεί που δεν είναι άλλο από την σημερινή μας Αυστραλία.
Οι εδώ κατοικούντες Έλληνες τότε και μπρος στον κίνδυνο του γενικού αφανισμού προχώρησαν σ' ένα σχέδιο κιβωτός(για να το κάνω πιο προκλητικό).
Επιλέχθηκε λοιπόν ο τόπος ο διαμετρικά αντίθετος με την Αυστραλία, μαντέψτε ποιος είναι που θα κάλυπτε επίσης ορισμένες ακόμη προϋποθέσεις. Θα έπρεπε να είναι εύκολα προσβάσιμος για να μετακινηθούν γρήγορα αλλά και αρκετά ξηρός.
Ενώ το πρώτο είναι κατανοητό το δεύτερο το επέλεξαν για την όξινη βροχή.
Υπολόγισαν σωστά ότι τα ραδιενεργά νέφη θα κάλυπταν για πολλά χρόνια το σύνολο σχεδόν της Γήινης ατμόσφαιρας. Έτσι αν ίσως κατάφερναν να ξεφύγουν από τα κύματα ραδιενέργειας σε έναν τόπο με υψηλές βροχοπτώσεις ή κοντά σε ανοιχτές θάλασσες η πιθανότητα να μεταφερθεί η όξινη βροχή θα ήταν αυξημένη και η πιθανότητα επιβίωσης περιορισμένη.
Έτσι ο σημερινός τόπος μας έμοιαζε ιδανικός αλλά και μοναδικός για κάτι τέτοιο.
Ο τόπος μοιράστηκε σε όλους. Οι πιο κοντινοί συγγενείς, τα "αδέλφια" δηλαδή, όπως Αργείοι, Λάκωνες, Θεσσαλοί, Αθηναίοι, Βοιωτοί, Θεσπρωτοί, Κρήτες, Κύπριοι, Ροδίτες, Ορχομένιοι,Θράκες και γενικότερα όλοι όσοι ήταν από την μεριά των νικητών του Τρωικού πολέμου έμεινα στο κέντρο. Σε αυτούς συμπεριλήφθηκαν και οι ουδέτεροι λόγω θέσεως και έργου, όπως έχω ξαναγράψει, Μακηδόνες ή Μακεδόνες. Περιφερειακά έμειναν οι χαμένοι του πολέμου και οι Λατίνοι,Αιγύπτιοι και Λίβυοι.
Φυσικά ο τόπος δεν χωρούσε όλους. Έτσι κληρώθηκαν ποιοι θα ακολουθούσαν και πόσοι τις βασιλικές οικογένειες τους επιστήμονες και τους αρχιτεχνίτες. Φυσικά μαζί μεταφέρθηκαν και όλα τα αρχεία που μπορούσαν να μεταφερθούν που κάποια από αυτά δόθηκαν προς φύλαξη στα Μαντεία ενώ άλλα χρησιμοποιήθηκαν στις τελετές, τα μυστήρια, ώστε να περνά η γνώση από γενεά σε γενεά.
Για τα Μαντεία που αναφέρθηκα και αυτά μεταφέρθηκαν εκεί και "επανιδρύθηκαν" στον νέο τόπο μια και ο παλαιός φάνταζε δύσκολο, όπως και ήταν, να γίνει ξανά προσβάσιμος.
Δυστυχώς για εμάς το τέλος του πολέμου αυτού έκλεισε με μία τεράστια πυρηνική έκρηξη που σκόρπισε τον θάνατο στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αφήνοντας ανέπαφους σωματικά εκείνους που κατέφυγαν σε σπήλαια όπου λόγω του υλικού τους κράτησαν την ραδιενέργεια απ' έξω.
Οι κάτοικοι όμως του νέου αυτού "παγκόσμιου" "κράτους" ήταν πιο τυχεροί και επέζησαν περισσότεροι. Τον τόπο τους τον ονόμασαν "Πανελλήνιο" για να τους θυμίζει ότι είναι το σημείο συνάντησης και σωτηρίας όλων.
Αυτά λοιπόν συνέβησαν πριν από 16000 περίπου χρόνια και φυσικά δεν ήταν το τελευταίο επεισόδιο στην ιστορία του πλανήτη μια λίγες 1000 χρόνια μετά καινούργιοι άποικοι κατέφθασαν συγγενείς αλλά από άλλο πλανήτη.
Η συνέχεια αρκετά αργότερα.
Καλημέρα σας

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Μια ακόμη παγκόσμια πρώτη ανακοίνωση

Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες.
Αρχικά παρενθετικά να πω ότι προβληματίζομαι για το πως μπορώ να καλύψω στο να έχω την ίδια στιγμή και τις αναρτήσεις και τις ενδιαφέρουσες συζητήσεις που γίνονται στο blog όπως αυτή με τον Βαγγέλη και που δεν μπορώ να τις κάνω προσιτές σε όλους μια και διεξάγονται πάνω σε κείμενα που έχουν εδώ και καιρό αναρτηθεί. Αυτό αν υπάρχουν ιδέες για το πως μπορεί εύκολα να γίνει μια και δεν είμαι και τόσο καλός με την τεχνολογία ευχαρίστως να το ακούσω και να το ακολουθήσω.
Τώρα όσον αφορά την νέα ανακοίνωση ή μάλλον τις ανακοινώσεις για να είμαι ακριβής αυτές είναι δύο η μια πιο συγκλονιστική από την άλλη.
Ας αρχίσω από την πιο ήπια ας μου επιτραπεί.
Όλοι γνωρίζετε, όσοι τουλάχιστον παρακολουθείτε αυτό το blog ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό έχω αναρτήσει το άρθρο για το ποια είναι η Ατλαντίδα και ότι αυτή είναι η περιοχή Αυστραλία-Ν.Γουινέα-Παπούα.
Εκείνο που δεν είχα συνειδητοποιήσει μέχρι τώρα είναι ότι η μεγάλη αυτή νησιωτική ήπειρος με τα πολλά κοντινά νησιά ήταν το νησί των ΜΑΚΑΡΩΝ.
Ναι φίλοι μου. Το ότι δεν βρίσκουμε αναφορές στην Ατλαντίδα παρά μόνο στον Πλάτωνα δεν αφορά την άγνοια αλλά την διαφορετική ονομασία και οφείλω να παραδεχτώ ότι έκανα και εγώ λάθος. Η Ατλαντίδα είναι το νησί των Μακάρων όπου εκεί βασίλευε μετά την επανόρθωσή του ο Κρόνος, με ότι και αν αυτό σημαίνει.
Όλοι γνωρίζαμε ότι τα νησιά και όχι το νησί για να ακριβολογώ είναι πέρα από τις Ηράκλειες στήλες όπως και η Ατλαντίδα όμως κανείς μέχρι σήμερα δεν φαντάστηκε ότι η περίφημη Ατλαντίδα και τα νησιά των ΜΑΚΑΡΩΝ είναι ένα και το αυτό.
Για να κλείσω αυτό το κομμάτι με τους ΜΑΚΑΡΕΣ ας κάνουμε και λίγο ετοιμολογία για να αντιληφθούμε ποιοι ή καλύτερα τι είναι αυτοί.
Όλοι μα όλοι γνωρίζουν ότι οι Μάκαρες ή Μακάριοι είναι οι ευτυχισμένοι. Ακόμη και εγώ μέχρι πριν λίγο καιρό το ίδιο πίστευα. Όμως η καλή μου Μούσα επέμενε σ' ένα θέμα που νόμιζα ότι είχε ήδη κλείσει και φυσικά είχε δίκιο.
Η λέξη ΜΑΚΑΡΙΟΣ είναι σύνθετη παράγεται από το γνωστό πρόσφημα ΜΑΚ όπου και οι ΜΑΚ-ΗΔΟΝΕΣ αυτοί που ευχαριστούν-υπηρετούν τους θεούς. Το ΜΑΚ χωρίς να γνωρίζουμε την πραγματική του έννοια στην Γη συνδέθηκε με την απόσταση και μάλιστα την μεγάλη απόσταση, άλλωστε από εδώ παράγεται και η λέξη MAXIMUM που με την σειρά του προέρχεται από το ΜΑΚ+ΙΗΜΙ= στέλνω ή ρίχνω μακριά, γιατί εδώ κάνουμε έρευνα και δεν παίζουμε τις κουμπάρες, όπως και πολλές άλλες βέβαια λέξεις που έχουν πάντα σχέση με μεγάλο μήκος ή μεγάλη διάρκεια ίσως λόγω του μεγάλου χρόνου που χρειάζεται για να διανύσει κανείς μια μεγάλη απόσταση.
Το δεύτερο τώρα συνθετικό είναι το ρήμα ΑΙΡΩ που είδαμε σε προηγούμενη ανάρτηση ότι σημαίνει σηκώνομαι στον ΑΕΡΑ και ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΜΑΙ δηλαδή ουσιαστικά ΠΕΤΑΩ.
Άρα λοιπών τα νησιά των ΜΑΚΑΡΩΝ είναι τα νησιά αυτών που πέταξαν από μακριά, που ήρθαν δηλαδή από πολύ μακριά. Των θεών όπως του Κρόνου και των υπολοίπων όπως μας ανακοινώνουν όλοι. Για να συμπληρώσω την εικόνα και να μεγαλώσω την έκπληξή σας να σας πω ότι κάποια στιγμή ονομάζονται ως ΜΑΚΑΡΕΣΣΙ. Αν αυτό σας φαίνεται μόνο σαν δοτική πληθυντικού, που είναι και αυτό βέβαια, κάνετε λάθος και θα πρέπει να μάθετε να βλέπετε τις μικρές κρυμμένες λεπτομέρειες. Το ΜΑΚΑΡΕΣΣΙ πια απέκτησε και τρίτο κομμάτι γι' αυτό τα δύο (Σ) και όχι για κάποια ανωμαλία. Τώρα πια γίνεται ΜΑΚ+ΑΙΡΩ+ΑΣΣΩ που σημαίνει, κρατηθείτε, ΕΡΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΜΕΤΑΦΕΡΌΜΕΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΜΕ ΑΛΜΑΤΑ μια και αυτό σημαίνει, με άλματα δηλαδή, το ρήμα ΑΣΣΩ.
Ξέρετε που αλλού συναντάμε την ίδια ακριβώς ορολογία;
Μα στην γνωστή θεωρεία των διαπλανητικών ταξιδιών μέσω "ΣΚΟΥΛΗΚΟΤΡΥΠΑΣ".
Αν και θα μπορούσε μόνο η μικρή μου αυτή εργασία να με κάνει αν μη τι άλλο με μεταπτυχιακό τίτλο παρ' όλα αυτά ας πάρουμε και το διδακτορικό με την παρακάτω ανακοίνωση που πρώτοι σε ολόκληρο τον κόσμο θα μάθετε.
Τελειώνοντας το πρώτο μου βιβλίο, που ακόμη όλα αυτά που σας γράφω και περιλαμβάνονται κανείς εκδότης δεν τα θεώρησε αρκετά σημαντικά για να τα εκδώσει, προηγούνται βλέπετε άλλα που θα πολτοποιηθούν ευθύς αμέσως, έμειναν πίσω κάποιες εκκρεμότητες με τις ταυτοποιήσεις τόπων που δεν είχα τίποτε άλλο πέρα από το όνομά τους. Ένας τόπος όμως σημαντικός και χωρίς χαρακτηριστικά βουνά ή ποτάμια ήταν σε αυτήν την κατηγορία και τον προσδιόρισα κάνοντας μια όχι τόσο πετυχημένη, τελικά, υπόθεση. Αυτός ο τόπος ήταν το μεγάλο βασίλειο των Μυκηνών.
Έχω όμως όπως έχω πει την καλή μου Μούσα που κάθε τόσο μου υποδεικνύει με τον τρόπο της τα λάθη μου. Έρχομαι λοιπόν να σας ανακοινώσω ότι το βασίλειο των Μυκηνών, αυτό που κάποτε ο Ηρακλής και για χάρη του βασιλιά του Ευρυσθέα έκανε τους 12 άθλους, αυτό που ο Ατρέας είχε τους Θησαυρούς του και που ο Αγαμέμνονας βασίλευε δεν είναι άλλο από το γνωστό μας σήμερα κράτος....
Αν και η επόμενη λέξη εκτός από διδακτορικό αξίζει και ένα ολόκληρο άρθρο μόνη της θα την αναφέρω:
Το μεγάλο αυτό βασίλειο δεν είναι άλλο από το σημερινό μεγάλο κράτος της.....
.
. (προλαβαίνετε ακόμη να κάνετε υποθέσεις)
.
.
.
.
.Λίγο πιο κάτω για να το κάνουμε πιο δραματικό
.
.
.
.
.
.
.
.φτάσαμε σχεδόν
.
.
.
.
.
.
.
.Λίγο ακόμη
.
.
.
.
.
.
.
.
ΚΙΝΑΣ
Μάλιστα φίλοι μου η περιοχή της σημερινής Κίνας είναι αυτό που ήταν κάποτε το βασίλειο των Μυκηνών. Δεν μπαίνω βέβαια στον πειρασμό να συνδέσω το Μυ-κήνα με τον Μ. Κύνα και την Κίνα. Αυτά ας τα κάνουν άλλοι.
Καλημέρα σας

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Μια μέτρηση για την μέτρηση

Αγαπητοί φίλοι
Στο μπλογκ greeksurnames.blogspot.com σήμερα ανέβηκε μια είδηση που έγινε γνωστή για πρώτη φορά πριν από αρκετό καιρό. Ένας Έλληνας αστρονόμος,ο κύριος Μπαϊκούζης από το αστρονομικό παρατηρητήριο της La Plata της Αργεντινής, ανακοίνωσε ότι ο τρωϊκός πόλεμος έγινε το 1167πχ.
Μαθαίνοντας την είδηση όταν πρωτοεμφανίστηκε και μην γνωρίζοντας τότε την πραγματική ημερομηνία προσπάθησα ανεπιτυχώς να επικοινωνήσω με τον εν λόγω επιστήμονα και να του πω ότι κάνει λάθος αλλά εις μάτην. Το αξιοσημείωτο είναι ότι όταν τότε ανακοινώθηκε δεν είχαν αναφερθεί πολλά στοιχεία και δεν μπορούσα να κρίνω την ανακοίνωση.Διαβάζοντας σήμερα λοιπόν ξανά την είδηση που απ' ότι βλέπω είναι από το 2008 η ανακοίνωση, παρατηρώ το γιατί της ημερομηνίας και το πως μπορεί κανείς να κάνει ανακοινώσεις για τις ανακοινώσεις.
Εξηγώ αναλυτικά.
Ο κύριος Μπαϊκούζης έκανε ένα απλό λάθος θεώρησε ότι η ημερομηνία που ψάχνει είναι γύρω στο 1150 πχ. Έκανε όμως και ακόμη ένα σοβαρό λάθος.Θεώρησε ότι η Ιθάκη είναι η Ιθάκη και έτσι έψαχνε μια ολική έκλειψη σε λάθος χρόνο και λάθος τόπο. Άρα λοιπόν ήταν δεδομένο ότι θα κάνει λάθος.
Για να καταλάβετε το μέγεθος του λάθους θα πω το εξής παράδειγμα:
Αν όλοι πιστεύανε ότι ο Τρωικός πόλεμος έγινε το 0 (μηδέν) στην Αθιοπία τότε ο κος Μπαϊκούζης θα έδινε ημερομηνία από το 20πχ ως το 20 μχ.
Όμως τι θα γινόταν αν για παράδειγμα ξεκινούσε με το σκεπτικό ότι δεν ήξερε από πριν την ημερομηνία. Απλά δεν θα έβρισκε τίποτα μια και ο κος Μπαϊκούζης απλά έβαλε τα δεδομένα σε κάποιο πρόγραμμα και του έβγαλε τα δεδομένα. Είναι σαν να ψάχνετε να βρείτε ποια χρονιά γύρω στο 2000 η 1η Μαρτίου ήταν Δευτέρα.Η πιθανή ημερομηνία θα κυμανθεί στο +5 ή στο -5 τίποτε παραπάνω τίποτα λιγότερο.
Άρα φίλοι μου πολύ κακό για το τίποτα. Όταν έχεις την δυνατότητα μπορείς να λες ότι θέλεις αρκεί να σε στηρίζουν οι κατάλληλοι άνθρωποι. Κανείς δεν κρίνει το τι λες αλλά το ποιος είσαι και ποιος σε πατρονάρει.
Όταν πρώτος σε ολόκληρο τον κόσμο επιβεβαίωσα την εύρεση της Ατλαντίδας έστειλα ένα δελτίο τύπου σε πολλές εφημερίδες. Ούτε ένας έστω από περιέργεια δεν ρώτησε να μάθει. Μόλις όμως το Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ προσέλαβε έναν Έλληνα για να ανακοινώσει μια πατάτα έγινε τεράστιος θόρυβος.
Αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε. Η έρευνα είναι απαγορευμένη και επιτρέπετε μόνο αν είναι εξασφαλισμένα εκ των προτέρων τα αποτελέσματα.
Υ.Γ Ευχαριστώ την Ρία για την ειδοποίηση.
Υ.Γ Δυο χρόνια μετά τι τον έκανε να το επαναφέρει; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Υ.Γ Οι αυτοεκπληρούμενες προφητείες είναι ένα γνωστό τέχνασμα που εφαρμόζουν όλοι όσοι θέλουν να κατευθύνουν την κοινή γνώμη προς ένα από πριν προσδιορισμένο αποτέλεσμα και συμπέρασμα.