Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Μια λέξη μια ιστορία

Αγαπητοί φίλοι
Σας έχω συνηθίσει σε πρωτότυπα πάντα άρθρα και πολλές φορές αυτό είναι δύσκολο. Πάντως μην μου στενοχωριέστε, για σήμερα τουλάχιστον, σας έχω ένα ωραίο παράδειγμα από τα χιλιάδες που υπάρχουν στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Το περίεργο δε είναι ότι όλα αυτά δεν είναι άγνωστα αλλά το μυαλό σταματάει στο "όλοι ξέρουμε". Αφού λοιπόν όλοι ξέρουμε τι ανάγκη έχουμε να ψάχνουμε και να χάνουμε την ώρα μας!
Αυτό φαντάζομαι σκέφτονται όλοι και συνεχίζεται η ύπνωση.
Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθούμε με ένα από τα γένη όπως αυτά αναφέρονται από τον Ησίοδο.
Μιλάω για το 4ο γένος των ηρώων και ημιθέων που είναι και οι λέξεις που θα μας απασχολήσουν
Όλοι φαντάζομαι γνωρίζεται το γένος αυτό που περιλάμβανε όλους όσους αναφέρονται στα Ομηρικά και Ορφικά κείμενα αλλά και αυτά του Ησιόδου αλλά και πολύ νεωτέρων.
Παρεμπιπτόντως ο Ησίοδος έζησε από 12500-12400 πχ δηλαδή 14500 χρόνια από σήμερα. Έτσι για να πυκνώνω τις αποκαλύψεις και να ζορίζονται κάποιοι άλλοι.
Επανέρχομαι όμως στο θέμα μου με την γενιά του Αχιλλέα, του Οδυσσέα, του Ομήρου, του Αγαμέμνονα, του Μίνωα, του Ηρακλή και πολλών πολλών άλλων.
Αυτούς όλους ο Ησίοδος τους δίνει ένα όνομα, δηλαδή δύο, ήρωες και ημίθεοι. Δεν ξεχωρίζει κάποιον για να πει αυτός ή εκείνος είναι ήρωας αυτός ημίθεος κλπ αλλά συλλήβδην όλους του δίνει την ίδια ονομασία-χαρακτηρισμό.
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί; Φαντάζομαι πως όχι γιατί όλοι ξέρουμε ότι ήρωας είναι ο δυνατός αυτός τύπος που θα κάνει όλα εκείνα που εμείς οι κοινοί θνητοί δεν μπορούμε και θα σώσει την πόλη ή θα την κατακτήσει ανάλογα και στο τέλος θα πάρει και το κορίτσι. (Τώρα σας σιγοψήνω γι' αυτό και το τραβάω).
Όσον αφορά τους ημιθέους όλοι ξέρουμε ότι την εποχή εκείνη οι θεοί ήτανε αρκετά αλητήριοι με πρώτα διδάξαντα τον Δία, που δεν άφηνε ούτε θηλυκιά γάτα χωρίς..., και έτσι γέμισε ο κόσμος με παιδιά τους που μια και το έταιρον ήμιση ήταν θνητό ονομάστικαν ημίθεοι. Δηλαδή μισοί θεοί. Έτσι δεν είναι;
Φαντάζομαι ότι αυτό το ξέρουμε όλοι και άρα έτσι είναι! Έλα όμως που δεν είναι!
Όλα τα παραπάνω που κατέχουν θέση γνώσης στο παγκόσμιο συνειδητό δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια καλογραμμένη παραπλάνηση και μια τεράστια ψευδαίσθηση από όλους αυτούς που μιλούσαν πολύ και διάβαζαν λίγο. Γι' αυτό και σε κείμενα του Πλάτωνα για παράδειγμα υπάρχει μια προσοχή στο τι γράφεται έχοντας βέβαια και το πλεονέκτημα της μερικής γνώσης όπως πηγάζει από τα κείμενά του.
Ας επανέλθουμε τώρα στις λέξεις μας και ας πάμε πρώτα στην δεύτερη το Ημίθεος.
Η λέξη παράγεται από το ΗΜΙ=μισός και το ρήμα ΘΕΩ. Το Θέω σημαίνει -τρέχω- λένε τα λεξικά μια και χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στην περιγραφή της ταχύτητας των πλοίων από τον Όμηρο και τον Ησίοδο. Έτσι λοιπόν είπαν όλοι ΘΕΩ=τρέχω. Βέβαια παρ' όλον τον σεβασμό που ,δεν, τρέφω για όλους αυτούς από την ετοιμολόγηση αυτή προκύπτει ότι ο τρέχων=θεός(;). Άρα όλοι οι αρχαίοι χαρακτήριζαν τους θεούς τους δρομείς κάτι σαν τον Κεντέρη στο ελληνικότερο ή τον Βέγγο στο θεατρικότερο διότι τότε και οι θεατές αλλά και οτο θέατρο. Προφανώς αναφέροντας μόνο σε αγώνες δρόμων, σύμφωνα πάντα με την ίδια λογική και άρα η λέξη Θέα δεν αφορά την απόλαυση ενός τοπίου από ψηλά, αλλά μάλλον τον δρόμο που κάνεις για να πάς να το δεις, εκτός αν το βλέπεις τρέχοντας.
Άρα για να καταλήξουμε. Σύμφωνα με την επίσημη εξήγηση ο Θεός είναι κάτι ανάμεσα στον Κεντέρη ή στον παλαιό αθλητή Μερμύγκη και τον Θανάση Βέγγο, πράγματι θεός ο Βέγγος και όλοι εμείς που είμαστε θεατές είναι επειδή τρέχουμε καθημερινά για να εξασφαλίσουμε τον επιούσιο και τώρα κατάλαβα γιατί το κάνω αυτό και τι σημαίνει η φράση "είσαι θεατής στην ζωή" όπως συμβαίνει μονίμως στην Ελλάδα.
Θα μπορούσα να συνεχίσω να σας μιλάω για τις παραδοξότητες που υπάρχουν με όλες αυτές τις ευφάνταστες ερμηνείες, προφανώς για να μην δούμε την αλήθεια, αλλά νομίζω ότι όλοι καταλάβατε το αδιέξοδο και την ανοησία του πράγματος.
Το ρήμα ΘΕΩ ασφαλώς αναφέρεται στην ταχύτητα αλλά όχι επί της Γης ή της θαλάσσης αλλά στον αέρα. Άλλωστε ο Αχιλλέας που ήταν ταχύτατος λέγανε ότι έχει "πόδας ωκύς" και όχι ότι ήταν θεός! Η ταχύτητα λοιπόν πτήσεως δίννταν από το ρήμα θέω δηλαδή Θέω = πετάω με ταχύτητα και έτσι τα πλοία "πετούσαν πάνω στα κύματα" όπως λέμε και σήμερα και η θέα αφορά αυτό που βλέπεις από ψηλά εξού και ο Θεατής που είναι αυτός που βλέπει από ψηλά την θέα σ' ένα αμφιθεατρικά χτισμένο θέατρο και άρα ο Θεός είναι αυτός που βρίσκεται ψηλά και κινείται με ταχύτητα.
Αν λοιπόν όμως ο Θεός είναι αυτός που πετάει ψηλά, με ότι μπορεί τελοσπάντων όπως ένα σκάφος για να δώσω ένα τυχαίο παράδειγμα, ποιος είναι ο ημίθεος. Η μίθεος είναι αυτός που ήταν θεός, κάποτε και τώρα πια δεν μπορεί να ξανά είναι. Έτσι λοιπόν όλη η γενιά αναφέρεται ως ημιθέων, για τους προπάτορες πάντα, εξαιρουμένου του Ηρακλή, που είναι από άλλο ανέκδοτο, γιατί όλοι μαζί γίναν θεοί μέχρι που κατέβηκαν στην Γη και εκ τοτε ημίθεοι.
Ωραία, θα μου πει κάποιος ας το δεχτούμε ότι ΘΕΩ σημαίνει ότι λες τα άλλα πως τα συμπεραίνεις; Γιατί φίλοι μου εκτός από ημίθεοι ήταν και ήρωες, πάλι όλοι τους.
Η λέξη ΗΡΩΑΣ προέρχεται από το ρήμα ΑΙΡΩ που σημαίνει σηκώνω-υψώνω-μετακινώ. Από το ίδιο ακριβώς ρήμα όμως προέρχεται και η λέξη Αήρ=αέρας μια και ο αέρα είναι μάζες δηλαδή αερίων που είναι ψηλά και μετακινούνται.
Ποιος είναι ο ήρωας. Όπως είπαμε ήρωας θεωρείται αυτός που ξεχωρίζει,μεταφορικά-που σηκώνεται ψηλά και άρα ξεχωρίζει,κυριολεκτικά.
Έτσι οι προαναφερόμενοι ήταν ήρωες και θεοι δηλαδή σηκώθηκαν ψηλά και πέταξαν με μεγάλη ταχύτητα αλλά φτάνοντας στην Γη κατέβηκαν και ξαναέζησαν επί του εδάφους και γι' αυτό και έγιναν ημίθεοι.
Καλησπέρα σας

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Βιολογικά όπλα κατά τον Τρωϊκό πόλεμο.Παγκόσμια Πρώτη

Αγαπητοί φίλοι
Κάνω αυτήν την ανάρτηση για να ξεφύγω λίγο από την φόρτιση της προηγούμενης.
Πάντα όταν έχεις να κάνεις με θέματα όπλων πρέπει να είσαι προσεχτικός μια και δεν γνωρίζεις πώς αυτά που γράφεις θα εξελιχθούν στο μυαλό κάποιων. Πιστεύοντας όμως ότι τουλάχιστον οι αναγνώστες μου είναι αρκετά ώριμοι θα αναφερθώ σε αυτήν την περίεργη ιστορία που διαδραματίστηκε κατά τον τελευταίο χρόνο του πολέμου, γύρω στο 16000 πχ, της Τροίας.
Πριν μπω στην απαρίθμηση των πραγματικών περιστατικών θα ήθελα να κάνω δυο επισημάνσεις για τα Ομηρικά κείμενα.
α)Η συστηματική ενασχόληση μαζί τους σ' εξοικειώνει όχι μόνο με την γλώσσα αλλά και με τον τρόπο γραφής και
β)Ο Όμηρος ντύνει πραγματικά γεγονότα με διαλόγους προσπαθώντας να μην αλλοιώσει το πραγματικό νόημα αλλά και να "καλύψει" πληροφορίες με γενικόλογες αλλά κωδικοποιημένες αναφορές έτσι ώστε το εκάστοτε "ιερατείο" να έχει λόγο ύπαρξης.
Φυσικά φαντάζομαι ότι ευαίσθητες πληροφρίες, όπως αυτή δεν ήταν για τον καθένα αλλά ο λόγος της συγκάλυψης δεν ήταν μόνο αυτός μια και κάπως έπρεπε να ζήσουν. Άλλωστε αν δεν υπήρχαν "οι θεοί" πως θα ζούσαν οι "ιερείς"; Κάτι ανάλογο με το "τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους". Αρκετά όμως τα εισαγωγικά ας μπούμε στο κυρίως θέμα:
Ο Τρωικός πόλεμος δεν ήταν ένας απλός πόλεμος μεταξύ αγρίων ή ημιαγρίων. Μέσα στις σελίδες του υπάρχουν πολλά κρυμένα μυστικά και ένα από αυτά θα το παρουσιάσουμε σήμερα.Πριν απ' όλα όμως Δείτε εισαγωγικά μια ανακοίνωση ενός επίσημου ελληνικού οργανισμού που βρήκα στο διαδίκτυο και ξαναφέρνω στο φως της δημοσιότητας:
Μάλη & Μελλιοείδωση - Πληροφορίες για το κοινό
08/06/2004

ΜΑΛΗ: Πληροφορίες για το Κοινό

Γενικές πληροφορίες
Η μάλη είναι μια λοιμώδης νόσος η οποία προσβάλει κυρίως τα άλογα, τους όνους (γαϊδούρια) και τους ημιόνους (μουλάρια). Ωστόσο, και άλλα ζώα μπορεί να προσβληθούν από τη νόσο, όπως σκύλοι, γάτες, κατσίκες κλπ. Η προσβολή ανθρώπων παρατηρείται πάρα πολύ σπάνια, και κυρίως συμβαίνει μετά παρατεταμένη επαφή με άρρωστα ζώα όπως πχ. σε επαγγελματική έκθεση κτηνοτρόφων, κτηνιάτρων ή σε προσωπικό μικροβιολογικών εργαστηρίων που δουλεύει με τα μικρόβια αυτά. Στην περίπτωση βιοτρομοκρατικών ενεργειών τα βακτήρια που προκαλούν τη μάλη μπορεί να μετατραπούν σε αερόλυμα (αεροζόλ) με σκοπό την μόλυνση του αναπνευστικού συστήματος των ανθρώπων. Η μάλη πολύ σπάνια μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο (δηλαδή από ένα άρρωστο άτομο σε ένα υγιές). Συνήθως, απαιτείται είτε επαφή με μολυσμένο ζώο είτε εισπνοή αερολύματος (αεροζόλ) το οποίο περιέχει το συγκεκριμένο μικρόβιο.

Η Ασθένεια
Η μάλη παρουσιάζεται με διαφορετικές κλινικές μορφές, που συνήθως ταξινομούνται ως εξής: σηψαιμική , πνευμονική, τοπική και χρόνια. Ο χρόνος επώασης (δηλαδή, ο χρόνος που μεσολαβεί από τη στιγμή της επαφής με το μικρόβιο μέχρι την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων) είναι περίπου 10 με 14 ημέρες. Στη σηψαιμική μορφή (δηλαδή «μόλυνση του αίματος») ο ασθενής έχει υψηλό πυρετό, ρίγη, αδυναμία, ταχυκαρδία και εξάνθημα και εάν δε χορηγηθούν αντιβιοτικά γρήγορα, η κατάστασή του προχωρεί σε σοκ (shock) με χαμηλή αρτηριακή πίεση και τελικά στο θάνατο. Στη πνευμονική μορφή εκτός από τον πυρετό, τα ρίγη και τους πόνους στους μυς οι ασθενείς έχουν βήχα, δύσπνοια και πόνο στο στήθος λόγω της πνευμονίας. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν αποστήματα στους πνεύμονες. Η μορφή αυτή είναι θανατηφόρα, εάν δεν αρχίσει η θεραπεία με αντιβιοτικά άμεσα. Η τοπική μορφή (εντοπισμένη) συνοδεύεται και αυτή από γενικά συμπτώματα όπως πυρετό, ρίγη, αδυναμία και πόνους στους μυς, αλλά επιπλέον, στο σημείο της μόλυνσης, παρατηρείται έντονη φλεγμονή, σχηματισμός έλκους (πληγής) και μερικές φορές αποστήματος. Οι λεμφαδένες της περιοχής μπορεί να είναι διογκωμένοι . Τέλος, στη χρόνια μορφή εμφανίζονται πολλαπλά αποστήματα στο δέρμα, στους μυς, και σπανιότερα στο ήπαρ (συκώτι) και τον σπλήνα.

Κίνδυνοι και η θεραπεία
Δεν υπάρχει ειδικό εμβόλιο για την μάλη. Σε περίπτωση έκθεσης στο μικρόβιο μπορούν να δοθούν αντιβιοτικά με σκοπό την προφύλαξη από την ασθένεια. Η μάλη θεραπεύεται αρκετά δύσκολα. Ωστόσο, έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία με αντιβιοτικά των ατόμων με συμπτώματα μάλης, μειώνει σημαντικά την πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών και τη θνητότητα.
Το προηγηθέν κείμενο είναι από το ελληνικό γραφείο πρόληψης βιολογικών και τοξικών κινδύνων και αφορά τις ασθένειες των ημιόνων.
Το ενδιαφέρον στην περίπτωση αυτή είναι η ασθένεια ΜΑΛΗ.
Δείτε τα χαρακτηριστικά της.
  • Επωάζεται και εμφανίζει χαρακτηριστικά μετά από 10 έως 14 ημέρες . Φαντάζομαι ότι οι ημέρες επώασης αφορούν μια κανονική ασθένεια και όχι κάποια μορφή που ,μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βιολογικό όπλο.
  • Προσβάλει μουλάρια και σκύλους.
  • Μπορεί να προσβάλει ανθρώπους όταν βρίσκονται πολύ κοντά σε ζώα .
  • Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βιολογικό όπλο μετατρέποντας την σε αεροζόλ και άρα να ψεκαστεί στον αέρα.
Τι σχέση έχουν αυτά με τον Τρωϊκό πόλεμο;Παρακολουθήστε τις ακόλουθες σκηνές.
Δείτε λίγο την πρώτη-πρώτη σκηνή του πολέμου ή μάλλον την δεύτερη. Μετά την εκδίωξη του Χρύση του ιερέα του Απόλλωνα προσευχήθηκε στον θεό να μετατρέψει τα δάκρυά του σε βέλη για τους Δαναούς.
Επειδή όμως ο γέροντας όπως και εμείς δεν πίστευε σε παραμύθια γι’ αυτό έβαλε μπροστά τα μεγάλα μέσα. Δείτε τις κινήσεις του μία προς μία.
« ς φατ’· δεισεν δ’ γέρων κα πείθετο μύθ·
β
δ’ κέων παρ θνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης·
πολλ
δ’ πειτ’ πάνευθε κιν ρθ’ γεραις»
Δηλαδή
"Έτσι είπε, φοβήθηκε δε ο γέροντας και υπάκουσε στα λόγια του
προχώρησε δε σιωπηλός προς την αμμουδιά της πολυτάραχης θάλασσας
πολύ δε μετά από εκεί μακριά παρακαλούσε ο γέρος..."
Προσποιείται ότι φοβάται αλλά βέβαια αν φοβόταν δεν θα ερχόταν από την αρχή εδώ και πηγαίνει λέει προς την ακροθαλασσιά αλλά πολύ μακριά από τα καράβια.
Εδώ να τονίσω τα εξής:
Το πιο βασικό σε μια εκστρατεία είναι το νερό. Έτσι φροντίζουν πάντα να υπάρχει κοντά πηγή ή ποτάμι, τότε ήταν καθαρά, για να μπορούν να εφοδιάζονται. Όμως όπως λένε οι πληροφορίες ο ιός αυτός μπορεί να μετατραπεί σε αεροζόλ και να ψεκαστεί ώστε να έχει μεγαλύτερη εξάπλωση. Μάλιστα κατά μια σατανική σύμπτωση, αχ κάτι συμτώσεις που συμβαίνουν, στην αρχαία ελληνική η λέξη ιός σημαίνει βέλος. Ο γέροντας λοιπόν πήγε όχι για να παραπονεθεί στον θεό, αυτό άλλωστε θα μπορούσε να το κάνει και μετά αλλά για να κατοπτεύσει τα μέρη. Συνεχίζει το κείμενο:
«ς φατ’ εχόμενος, το δ’ κλυε Φοβος πόλλων,
β
δ κατ’ Ολύμποιο καρήνων χωόμενος κρ,
τόξ’
μοισιν χων μφηρεφέα τε φαρέτρην· κλαγξαν δ’ ρ’ ιστο π’ μων χωομένοιο, »
Δηλαδή
"Έτσι αυτός ευχήθηκε, αυτόν δε συμπόνεσε ο Φοίβος Απόλλωνος
πήγε δε κάτω από του Ολύμπου τις κορυφές με θυμωμένη καρδιά
Τόξο στον ώμο έχοντας κλειστή από δυό μεριές φαρέτρα,βρόντηξαν δε αμέσω τα βέλη στους ώμους του από τον θυμό του.
Ο θεός λοιπόν τον άκουσε και ξεκίνησε από τον Όλυμπο με τόξο και την φαρέτρα αλλά ….Η φαρέτρα δεν ήταν μια κανονική αλλά μια καλά κλεισμένη από τις δυο μεριές γι’ αυτό το τονίζει ο Όμηρος αμφηρεφέα. Προφανώς αυτό που μας παρουσιάζει δεν είναι μόνο η φαρέτρα αλλά παρ’ όλα αυτά αφήνει σημάδια για όποιον θέλει να το ψάξει. Ποια σημάδια; Μα το "κλαγξαν" και επειδή τα βέλη δεν κάνουν από μόνα τους τόσο μεγάλω θόρυβο ώστε να δημιουργηθεί μια "κλαγγή" τα βέλη προφανώς είχαν προσαρμοσμένα πάνω τους κάτι που ακουμπώντας μεταξύ τους έκαναν μεγάλο θόρυβο. Όπως ας πούμε αυτόν που κάνουν για παράδειγμα τα μπουκάλια μεταξύ τους και μάλιστα ανοιχτά γιατί κλειστά δεν κάνουν τόσο, όταν συνωστίζονται, τι λέξη κι' αυτή, σε κλειστό χώρο(τυχαίο το παράδειγμα).
Τι συμβαίνει λοιπόν μετά:
« ατο κινηθέντος· δ’ ιε νυκτ οικώς·»
Δηλαδή
"όταν αυτός κινήθηκε, πήγε δε την νύχτα μοιάζοντας"
Μοιάζοντας με την νύχτα μας λέει ο Όμηρος (ντύθηκε). Αλλά αν ήταν ο θεός δεν είχε ανάγκη να μοιάσει με κανέναν και τίποτα μια και θα μπορούσε να μείνει αόρατος όμως ο γέρος ιερέας ή ο απεσταλμένος του όχι και γι’ αυτό ντύθηκε στα μαύρα για να μοιάζει με την νύχτα ώστε να μην τον δει κανείς και…
«ἕζετ’ πειτ’ πάνευθε νεν,»
"Κάθισε μακριά από τα καράβια"
Για να μην τον αντιληφθούν προφανώς παρ’ όλες τις προφυλάξεις και
«μετ δ’ ἰὸν ηκε· δειν δ κλαγγ γένετ’ ργυρέοιο βιοο·»
"Μετά δε ιό (βέλος) έριξε. Φοβερός δε θόρυβος έγινε από το ασημένιο τόξο"
Το ασημένιο τόξο έριξε τόξο έριξε ένα βέλος,έναν ιό όπως βλέπετε, που έκανε και θόρυβο μας λέει, γιατί προφανώς πέφτοντας μαζί του στο χώμα και σπάζοντας ή μέσα στο νερό μια και πολύ πιθανόν να είχαν ως τελικό αποδέκτη το ποτάμι ή την πηγή, έκανε έναν θόρυβο . Το βέλος εξυπηρετούσε και έναν δεύτερο σκοπό. Αυτό το κάτι θα έμενε δεμένο και σταθερό μαζί με το βέλος στον πυθμένα του ποταμιού για όσα κατέληγαν εκεί.
Αμέσως λοιπόν συνέβησαν τα εξής:
«ορας μν πρτον πχετο κα κύνας ργούς,»
"Τα μουλάρια μεν πρώτα άνοιξαν(πληγές) και (μετά) τα σκυλιά τα γρήγορα"
Προσέξτε την καταπληκτική χρήση λέξεων. Ουρίας, δηλαδή μουλάρια, πρώτα πχετο δηλαδή π(ί)+ χετο . Το ώχετο προέρχεται από το ρήμα οίγνυμι που σημαίνει ανοίγω και με το επί ως πρώτο συνθετικό σημαίνει ότι ανοίγει επάνω δηλαδή επάνω στο δέρμα την επιδερμίδα του ζώου. Και τι ανοίγει: του δημιουργεί πληγές και μετά το ίδιο κάνει και στα σκυλιά.
Ας ξαναδιαβάσουμε την ανακοίνωση για την Μάλη την επικίνδυνη αυτή ασθένεια των μουλαριών.
Στη σηψαιμική μορφή (δηλαδή «μόλυνση του αίματος») ο ασθενής έχει υψηλό πυρετό, ρίγη, αδυναμία, ταχυκαρδία και εξάνθημα και εάν δε χορηγηθούν αντιβιοτικά γρήγορα, η κατάστασή του προχωρεί σε σοκ (shock) με χαμηλή αρτηριακή πίεση και τελικά στο θάνατο.
Όλα λοιπόν ταιριάζουν. Δείτε τώρα και αυτό:
«Ἐννμαρ μν ν στρατν χετο κλα θεοο,
τ
δεκάτ δ' γορν δ καλέσσατο λαν χιλλεύς·»
"Εννιά ημέρες στο στρατόπεδο άνοιγαν τα μαγικά του θεού.
τη δέκατη δε σε συνέλευση κάλεσε τον λαό ο Αχιλλέας"
Εννιά μέρες λοιπόν βγαίναν εξανθήματα από τα μαγικά, μια και το "κλα" σημαίνει μαγικά και όχι βέβαια βέλη όπως θέλουν να βλέπουν οι ειδικοί, του θεού και την δέκατη δε σε συνέλευση κάλεσε τον λαό ο Αχιλλέας.
Όπως είδαμε τόσες ημέρες κάνει η ασθένεια να επωασθεί και να αρχίσει να γίνεται αντιληπτή. Γι’ αυτό και εννιά ημέρες δουλεύαν τα μαγικά του «Θεού».
Δείτε τώρα και την επιβεβαίωση αυτού που λέω από τον διάλογο του Αχιλλέα με την μητέρα του:
«ο δέ νυ λαο
θν
σκον πασσύτεροι, τ δ' πχετο κλα θεοο
πάντ
ν στρατν ερν χαιν·»
"Αυτοί δε τώρα οι άνθρωποι πεθαίνουν στην σειρά, αυτά δε ανοίγουνε(ξεχύνονται) τα μαγικά του θεού παντού από πάνω από το μεγάλο στρατόπεδο των Αχαιών"
Τα μαγικά (από τα μπουκαλάκια) του «θεού» διασκορπίζονταν (πχετο) σε όλο το στρατόπεδο των Αχαιών και γι’ αυτό πέθαιναν στην σειρά οι άνδρες.
Ακόμη ένα μυστήριο βρήκε την λύση του αλλά και μια μεγάλη απόδειξη για την ακρίβεια των λεγομένων του Ομήρου.

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Προς τους φίλους αναγνώστες

Αγαπητοί φίλοι

Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τελικά που θα σε βγάλει μια έρευνα. Δεν μπορείς να στοχεύσεις και να πεις εκεί θέλω να πάω αλλά μπαίνεις στο μονοπάτι και πας μαζί του. Όπου σε πάει.
Τις τελευταίες ημέρες το μονοπάτι έχει μπει σε ακόμη πιο απρόσμενους δρόμους για μένα, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο, όταν και αν όλα αυτά γίνουν γνωστά.
Αυτό για το οποίο μιλάω και που δεν θα σας αποκαλύψω, αφορά τον καθένα μας. Έχει να κάνει με αυτά που γνωρίζουμε και που πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε. Έχει να κάνει με αυτά που πιστεύουμε και που νομίζουμε ότι πιστεύουμε. Έχει να κάνει με αυτό που είμαστε, πραγματικά, και που νομίζουμε ότι είμαστε. Έχει να κάνει με αυτά που ήμασταν και που νομίζουμε ότι ήμασταν. Έχει να κάνει με την αλήθεια και με το πως μπορούμε ο καθένας χωριστά αλλά κυρίως η κοινωνία ολόκληρη να την διαχειριστεί όταν μάλιστα μόνο ένα μέρος της θα μπορεί να αποκαλυφθεί που ίσως αποδίδει ή δεν αποδίδει το σύνολο της πραγματικότητας.
Το κακό σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι αυτά όλα πρέπει να τα αποφασίσω εγώ.
Εγώ πρέπει να αποφασίσω για όλους εσάς τι είναι σωστό και τι όχι και αυτό μου βαραίνει πολύ τους ώμους.
Από την μια δεν μπορώ να μην συνεχίσω την έρευνά μου. Από την άλλη δεν είμαι σίγουρος για το αν θα πρέπει να ανακοινώσω τα αποτελέσματά της.
Συγνώμη που μπορώ να σας πω μόνο αυτά αλλά ελπίζω να με καταλάβετε.
Ευχαριστώ που μ' ακούσατε.

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

375 εκατομμύρια έτη.Παγκόσμια πρώτη

Αγαπητοί αναγνώστες
Δεν μπορώ να μην μοιραστώ μαζί σας, ένα μέρος μόνο δυστυχώς, την χαρά από μια μεγάλη ανακάλυψη που μόλις έχω κάνει.
Στο πλαίσιο των ερευνών μου για το δεύτερο βιβλίο μου διαπίστωσα το εξής εκπληκτικό γεγονός. Ο Ησίοδος στην περιγραφή που κάνει στην θεογονία καλύπτει μια ευρεία χρονικά περίοδο που το πραγματικό της μέγεθος ίσως να επεκτείνετε και στα 1.000.000.000 (ένα διςσεκατομμύριο) χρόνια πίσω. Το μέγεθος είναι τρομακτικό και προκύπτει από την ανακάλυψη που σας έλεγα ότι έκανα και που αλλάζει άρδην την όποια χρονολόγηση για την ζωή και την κατοίκηση του πλανήτη αυτού. Υπήρχε λοιπόν παρουσία των "θεών" και των συν αυτώ όλη αυτή την περίοδο στην Γη και έτσι γίνεται κατανοητό πως οι πέτρες του Περού δείχναν ανθρώπους να κυνηγούν δεινοσαύρους και ίσως η αιτία εξαφάνισής τους να ήταν ο πόλεμος που σας έλεγα πριν λίγες ημέρες.
Τι ήταν αυτό όμως που μου έδωσε αυτήν την τεράστια ώθηση. Ψάχνοντας κάποια γεωγραφικά στοιχεία ταυτίστηκε αναφορά του Ησιόδου, χωρίς δυνατότητα παρερμηνείας, με ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που έχει μετρηθεί από τους επιστήμονες στα 375 εκατομμύρια χρόνια πριν. Στην ιστορία του Ησιόδου αυτό το γεγονός είναι χρονικά το πολύ στο τελευταίο 1/3 του χρόνου που καλύπτει. Αν όλα είναι σωστά τότε ολόκληρη ιστορία του πλανήτη μας, με ότι και αν αυτό σημαίνει, πάει τόσα χρόνια πίσω που ζαλίζεται ο νους του ανθρώπου μόνο και για να το σκεφτεί.
Λυπάμαι που δεν μπορώ να δώσω λεπτομέρειες αλλά τουλάχιστον έχετε την χαρά ότι το μάθατε πρώτοι.
Παυσανίας

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Οι υπεύθυνοι της καταστροφής των κειμένων του Ησιόδου

"Εν τη δικαία του χρόνου κρίσει το γνήσιον ποίημα διεσώθη, εξέπεσε δε το νόθον, ελαχίστων αποσπασμάτων τούτου διασωθέντων" και
"Τέλος δεν δύναται τις να συμφωνήση μετά του Lobeck, θεωρούντως την "Αστρονομίαν" ως νέον τι ποίημα, επειδή ως λέγει, ουδείς είχεν ανιχνεύσει τον αριθμόν και την τροχιάν των πλανητών καθ' όν χρόνον συνετάχθησαν τα "Έργα" και η "Θεογονία" και τέλος για την γνησιότητα του έργου του Ησιόδου "Μεγάλα Έργα" συμπληρώνει:
"Το νόθον του ποιήματος τούτου ευθύς καταφαίνεται εξ' όσων Πλίνιος ο πρεσβύτερος αναφέρει, ως λεγόμενα υπό του Ησιόδου, δια την ελαίαν, καίτι δεν κατονομάζει το ποίημα. Αλλ' όχι μόνον καθ' ούς χρόνους συνετέθη η "Θεογονία" αλλά και εις τους χρόνους των "Έργων" ήτο άγνωστον το δέντρο εις όλην την Ελλάδα, πλην εις τας Αθήνας.Πρβλ. Ηρόδοτον, v.82: λέγεται δε και ως ελαίαι έσαν άλλοθι γης ουδαμού κατ' εκείνον τον χρόνον(700-500; πχ) ή Αθήνησιν."
Αυτά είναι τα σχόλια που γίνονται σε 'έγκριτη" έκδοση της Θεογονίας του Ησιόδου και μετά αναρωτιόμαστε πως και γιατί χάθηκαν όλα αυτά τα έργα.
Όπως βλέπετε στο πρώτο κομμάτι ο "ειδικός" επιχαίρει που καταστράφηκαν πολύτιμα έργα μια και η μικρότητά του και τον υπολοίπων "ειδικών" δεν μπορούσε να τα κατανοήσει. Αλλά ακόμη και αν ήταν νόθα, μια και δεν μπορούμε να τα κρίνουμε πια αφού δεν υπάρχουν δεν είχαν καμία αξία να παραμείνουν απλά και μόνο γιατί επέζησαν μερικές χιλιάδες χρόνια; Στο δεύτερο κομμάτι φαίνεται καθαρά γιατί δεν πρόκειται να υπάρξει εξέλιξη αλλά και γιατί εδώ και 2000 χρόνια έχουμε κάνει μισό βήμα μόνο μπροστά.
Βρήκαν ένα έργο που μιλούσε για τις κινήσεις των πλανητών και φαντάζομαι και για πολλά άλλα αστρονομικά φαινόμενα που εμείς δεν είχαμε ιδέα. Αντί λοιπόν να το μελετήσουν να προσπαθήσουν να το αποδείξουν και να πάνε την εν λόγω επιστήμη πολλά βήματα μπροστά και ταυτόχρονα ολόκληρο τον κόσμο θέτοντας τα σωστά ερωτήματα αυτοί το παραπέταξαν ως νόθο και το άφησαν να καταστραφεί γιατί, ακούστε-ακούστε, δεν πίστευε ο μικροτσου....νος ότι μπορούσαν να γνωρίζουν τις τροχιές των πλανητών και φυσικά μετά περιμέναμε την "ιδιοφυΐα" να του πέσει το μήλο στο κεφάλι και ο κακός ο λύκος να ορμήξει στα τρία γουρουνάκια μια και το παραμύθι πάει σύννεφο.
Εκεί όμως που "δίνει ρέστα" είναι το τελευταίο κομμάτι όπου επικαλείται έναν "κατά φαντασία ασθενή" τον Ηρόδοτο που τίποτα δεν γνωρίζει αλλά νομίζει συνέχεια και τα "νομίσματά" του τα πέρνουν οι άλλοι ως βεβαιότητες και τρέχουν.
Εδώ όμως έχουν και την λογική, την καημένη, απέναντί τους που απ' ότι φαίνεται ποτέ δεν την συνάντησαν ούτε καν τυχαία.
Ο Ηρόδοτος ως γνωστόν γυρίζει από εδώ και από εκεί μαζεύει ιστορίες χωρίς αποδείξεις και συμπεραίνει διάφορα κοντά ή μακριά, ως συνήθως, από την πραγματικότητα. Νομίζει λοιπόν ο Ηρόδοτος ότι ελιές είχαν μόνο στην Αθήνα. Το γιατί μάλλον βρίσκεται στην εκλογίκευση του μύθου περί ονομασίας των Αθηνών και την επικράτηση της Αθηνάς έναντι του Ποσειδώνα. Έβγαλε λοιπόν το συμπέρασμα ότι μόνο στην Αθήνα είχε ελιές και πουθενά αλλού. Ως εδώ καλά. Η άγνοια του Ηροδότου είναι γνωστή και εν μέρη μπορεί κάποιος να την δικαιολογήσει, το να διατείνεται όμως κάποιος σήμερα ότι η ελιά υπήρχε μόνο στην Αθήνα και πουθενά αλλού στην Ελλάδα, όταν υπήρχε παντού, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου, όπως η Ιαπωνία για παράδειγμα, για να αποφύγω τις γειτονικές, είναι ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι ήθελαν να δώσουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα και χρησιμοποιούσαν γι' αυτό κάθε ανόητη δικαιολογία.
Πως περιορίζεις ένα δέντρο κύριε ειδικέ από τα εξαπλωθεί παντού;
Γιατί δεν άνοιξες ένα βιβλίο να δεις ότι η ελιά στο συγκεκριμένο πλάτος είναι παντού στον κόσμο;
Έχει βάθος η ανθρώπινη βλακεία;
καλημέρα σας

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Μια λέξη μια ιστορία

Σήμερα φίλοι μου είπα να αφήσω λίγο τον πόλεμο που διεξάχθηκε στην Γη πριν χιλιάδες χρόνια και να πάω σε κάτι πιο οικείο. Είχα μια γενικότερη δυσφορία γι' αυτό το θέμα δείγμα ότι κάτι κάνω λάθος ή αφήνω μισό, μια και όπως σας έχω πει πάντα έχω τον "οδηγό" μου που με χαρακτηριστικό τρόπο με κατευθύνει προς την αλήθεια.
Έτσι ψάχνοντας νωχελικά τα βιβλία και διαβάζοντας χωρίς να δίνω πολύ προσοχή έπεσα πάνω σε μια λέξη και "κόλλησα". Δεν ήταν κάποια άγνωστη λέξη ή κάποια περίεργη και αναρωτήθηκα γιατί θα πρέπει να μείνω να την κοιτάζω, προσπαθώντας να καταλάβω τι συμβαίνει, για αρκετή ώρα.
Η λέξη στην οποίαν αναφέρομαι είναι η γνωστότατη και κοινότατη λέξη ή ρήμα για να είμαι ακριβής "αγάλλομαι".
Επειδή όμως στην γνώση την μεγαλύτερη αξία έχει η ανακάλυψη θα σας αφήσω για λίγο να την ψάξετε μέσα σας δίνοντας σας μια βοήθεια, αν και δεν θα 'πρεπε γιατί το 'χω ξαναπεί. "Όλες οι λέξεις με διπλά σύμφωνα είναι σύνθετες"
Ας δούμε τώρα ένα άλλο άσχετο φαινομενικά θέμα-βοήθεια στο προηγούμενο κουίζ.
Ξέρετε πως να αναγνωρίσετε αν μια γλώσσα είναι κοντά στο πρότυπο της μητέρας γλώσσας όλων των επί της γης γλωσσών ή όχι;
Δεν χρειάζεται να είστε ειδικός γι' αυτό μια και οι ειδικοί το αγνοούν, καλύτερα μάλιστα να μην είστε. Ανοίξτε λοιπόν ένα λεξικό μιας οποιαδήποτε γλώσσας και "μετρήστε" πόσες λέξεις στην σειρά με κοινή ρίζα και παρεμφερές νόημα υπάρχουν σε κάθε γράμμα. Αν βρείτε το σύνηθες των τριών-τεσσάρων λέξεων και από εκεί το ...χάος τότε σίγουρα αυτή η γλώσσα έχει χάσει τον προσανατολισμό της. Αν βρείτε δεκάδες λέξεις που έχουν κοινή ρίζα και παρόμοια σημασία τότε είστε σε καλό δρόμο. Ανοίξτε ένα λεξικό, υπάρχουν και στο διαδίκτυο και "παίξτε" το παιχνίδι αυτό. Θα βγάλετε χρήσιμα συμπεράσματα.
Τώρα για όσους δεν άνοιξαν ήδη τα λεξικά για να ψάξουν το τι σημαίνει η λέξη έχω μια ωραία και φανταστική ιστορία.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι για κάποιον λόγο επιλεχθήκατε μέσα από μια ομάδα ανθρώπων να παρακολουθήσετε την επόμενη εκτόξευση του νέου διαστημικού λεωφορείου της NASA.
Φαντάζομαι ότι το πρώτο που θα κάνετε θα είναι να προμηθευτείτε μια καλή ψηφιακή κάμερα και βέβαια όταν θα πάτε θα φροντίσετε να μην χάσετε καμία λεπτομέρεια για να μπορέσετε και στην εκδήλωση που θα γίνει "άμα τη επιστροφή σας" αλλά και στους φίλους να περιγράψετε τα όσα είδατε.
Έτσι εκτός από τα όσα θα συμβαίνουν γύρω σας εκείνο στο οποίο προφανώς θα επικεντρωθείτε θα είναι η εκτόξευση και η πορεία του πυραύλου. Σωστά;
Πως θα περιγράφατε λοιπόν την εκτόξευση;
Μια γενική περιγραφή θα ήταν:
"Έφυγε (ή έφυγαν αν ήταν περισσότεροι του ενός) με δύναμη και πέταξε(πέταξαν) προς την μεριά του ουρανού διαγράφοντας την ίδια πορεία με την καυτή ουρά του(ς) αφήνοντας την εξέδρα εκτόξευσης να τρέμει από τον τρομακτικό ήχο και μαύρη από τα καύσιμα που έβγαιναν από αυτήν(αυτές). Ταυτόχρονα κάτω από τα πόδια μας έτρεμε η Γη"
Αν και δεν έχω παρακολουθήσει ζωντανά εκτόξευση αυτή θα ήταν μια καλή νομίζω περιγραφή δεν νομίζετε;
Αν τώρα είχατε την τύχη ή την ατυχία να μιλάτε μόνο αρχαία Ελληνικά πώς θα περιγράφατε την ίδια εικόνα;
Πριν απαντήσουμε ας δούμε το αγάλλομαι:
Η κοινή εντύπωση είναι ότι το αγάλλομαι σημαίνει ότι είμαι ευτυχισμένος, βρίσκομαι σε μια ευχάριστη υπερδιέγερση. Αυτή είναι η επίσημη σημασία που βέβαια όπως έχω ξαναπεί προήρθε από άγνοια μια και από την μια χάθηκαν οι γνώσεις και από την άλλη την αρχαία ελληνική την μάθαμε μέσα από τα κείμενα Γερμανών. Τώρα πόσο καλά μπορεί να μάθει κάποιος μια γλώσσα όταν δεν έχει βιωματική σχέση μαζί της αφήστε με να αμφιβάλω γι' αυτό.
Το ρήμα αγάλλομαι είναι ένα σύνθετο ρήμα. ΠΡΟΣΟΧΗ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΚΗ ΜΟΥ . Αποτελείται από τρία άλλα ρήματα:
α)το ρήμα ΑΓΩ= Οδηγώ, "μεταφέρω" με την εποπτεία μου, την διοίκησή μου κάτι κάπου
β)το ρήμα ΑΛΕ+ΑΖΩ= που σημαίνει ζεσταίνω ή και καίω. Από το ρήμα αυτό προήλθε και το θέμα "ΗΛ" και η λέξη ΗΛΙΟΣ.
γ) Από το ρήμα "ΛΙΑΖΟΜΑΙ" που σημαίνει παίρνω μία κλίση.
Μάλιστα το αρχικό ρήμα δεν είναι αγάλλομαι, όπως και εγώ πίστευα στην αρχή, αλλά αγαλλιάω έτσι για να επαληθεύσει απόλυτα την θέση μου.
Αγαλλιάω λοιπόν διαγράφω μια πορεία (άγω) καυτή (αλεάζω) υπό κλίση(λιάζομαι).
Όσο για την προηγούμενη περιγραφή της εκτόξευσης των διαστημικών λεωφορείων στα αρχαία Ελληνικά θα γίνει:
"Αι τότ' ίσαν προς Ουρανόν αγαλλόμεναι,περί δε ίαχε γαία μέλαινα υμνεύσαις, ερατός δε ποδών ύπο δούπος ορώρει"
ΗΣΙΟΔΟΣ
Καλημέρα σας

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Συγνώμη αλλά.....

Αγαπητοί φίλοι
Ο περίπλους αργεί για λίγες ημέρες αλλά θα επανέλθει σύντομα.
Κάντε λίγο υπομονή.
Ίσως όμως είναι μια ευκαιρία να μου στείλετε κάποιο e-mail με απόψεις για να το δημοσιεύσω και να το συζητήσουμε.
Κλείνοντας θέλω να πω ότι κλείνω προς την άποψη ότι τα πολεμικά γεγονότα που ένα μέρος τους αναφέρθηκε στην προηγούμενη ανάρτηση ήταν αυτά που επέφεραν τις μετακινήσεις των πληθυσμών προς την Μεσόγειο, που βρίσκονταν έξω από την ζώνη πυρός και που αυτή(η ζώνη) ήταν η σήμερα ονομαζόμενη Β.Αμερική η σήμερα ονομαζόμενη Β.Ευρώπη και κύρια η περιοχή των Ουραλίων αλλά και η περιοχή του Βανκούβερ και της Ν.Αλάσκας και γενικότερα ολόκληρο αυτό το κομμάτι της Γης. Όλα αυτά βέβαια θα αναφερθούν στο μέλλον αναλυτικά.
Ένα ακόμη λιθαράκι στην προσπάθεια αποκάλυψης της πραγματικής ιστορίας είναι και η αναφορά που θα γίνει στην λεγόμενη "κούφια γη".
Η "κούφια Γη" δεν είναι ένα φυσικό κατασκεύασμα αλλά ένα τεχνητό κατασκεύασμα, μια φυλακή. Το μέγεθος του άγνωστο αλλά μάλλον τεράστιο αν κρίνει κάποιος από τα συμφραζόμενα.
Όλα όμως αυτά αργότερα.

Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Ευχές σε όλους

Πολλές ευχές σε όλους τους φίλους.

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

Η Γη ως πεδίο μάχης Β΄

Η Γη όπως έχω ήδη πει, εδώ θέλω να ζητήσω συγνώμη που καθυστέρησα αλλά βλέπετε η ζωή έχει τους δικούς της χρόνους, υπήρξε ένα συνεχόμενο πεδίο μάχης ανάμεσα σε δυνάμεις που μάχονταν για τη εξουσία. Πριν μπούμε στο κύριο μέρος του άρθρου θα ήθελα να πω ότι η έρευνα συνεχίζεται και αυτό γιατί το κείμενο του Ησιόδου δεν είναι σε σωστή σειρά αλλά όπως πάντα "πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμένοι". Έτσι χρειάζεται να ανασυνθέσω ολόκληρο το έργο του κάτι βέβαια που θέλει χρόνο και κόπο και φυσικά ένας κανονικός άνθρωπος δεν διαθέτει πάντα και τα δυο σε ποσότητες.
Έτσι προσπάθησα να απομονώσω μερικά τμήματα για να σας δώσω κάποιες πρώτες πληροφορίες.
Η μάχη, όπως φαίνεται τουλάχιστον από τα κείμενα έγινε για την εξουσία, όπως βέβαια συμβαίνει σε κάθε εξουσία.
Οι λογαριασμοί που άνοιξαν με την εκθρόνιση του Ουρανού και την κυριαρχία του Κρόνου και των συν αυτώ φαίνεται ότι ήρθαν να κλείσουν την εποχή του Δία.
Ακόμη δεν είμαι σίγουρος αν όλες οι μάχες εξελίχθηκαν εδώ ή και σε άλλον ή άλλους πλανήτες πάντως οι περιγραφές είναι εντυπωσιακές και άκρως μυστηριώδεις.
Ο Ησίοδος είναι πολύ φειδωλός σε πληροφορίες σχετικά με τα δυο στρατόπεδα δείγμα ίσως ότι επήλθε ένας κάποιος συμβιβασμός και άρα όλοι είχαν στην εποχή του μια κάποια δύναμη και άρα και σεβασμό.
Το επεισόδιο που θα σας διηγηθώ, όπως και άλλα έγινε την εποχή που υπήρχαν και άνθρωποι, πιθανών, αλλά που δεν συμμετέχουν είτε έμμεσα είτε άμεσα.
Στην περιοχή λοιπόν που σήμερα αποκαλούμαι ΗΠΑ κατέπλευσαν μεγάλα σκάφη που αποβίβασαν μια μεγάλη μονάδα Τεθωρακισμένων οχημάτων. Κάτι σαν τα σημερινά Τανκς.
Η περιγραφή που κάνει ο Ησίοδος είναι απόλυτα κατανοητή σε αυτού του τύπου το όχημα προσέξτε:
Μας λέει ότι αντί για χέρι και πόδια είχε ο Τυφωέας έναν "φράχτη" που γύριζε ασταμάτητα.
Μας λέει επίσης ότι από τους ώμους του ξεπετάγονταν κεφάλια φιδιών που ξερνούσαν φλόγα και αυτό μας παραπέμπει στα κανόνια και στα άλλους ακόμη εκτοξευτήρες όπλων που και σήμερα διαθέτουν τα σύγχρονα τανκς. Μας λέει, εξ ου και το όνομά τους, ήταν πολλά αλλά φαίνονταν ως ένα, ότι όπως προχωρούσαν δημιουργούσαν ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης γύρω τους το ίδιο που δημιουργείτε από τα τανκς σε χωματένιες και αμμώδεις επιφάνειες. Μας λέει επίσης ότι είχαν θύρες που άνοιγαν και εμφανίζονταν φλογοβόλα όπλα κάτι που και σήμερα συμβαίνει.
Μας λέει επίσης ότι όπως προχωρούσε αυτή η ομάδα των "τανκ" ο θόρυβος που παρήγαγε, από τις ερπύστριες άλλαζε και έμοιαζε με φωνές μικρών σκύλων αλλά και με ταύρων αλλά και με λιονταριών, για να δώσει τα διαφορετικά ηχιτικά αποτελέσματα που πράγματι δημιουργούν οι ερπύστριες, και βέβαια ήξταν τόσο δυνατος που αντηχούσαν όλες οι γύρω περιοχές και ομεγάλος αριθμός τους δημιουργούσε έναν μικρό σεισμό.
Αυτή λοιπόν η τεράστια ομάδα αφού κατατρόπωσε την στην τότε "Αμερική" άμυνα έβαλλε εναντίον της Βάσης των "θεών" στα βουνά Χάιλλαντς της Σκωτίας.
Προφανώς χρησιμοποιούσαν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για να το πετύχουν αυτό.
Οι Θεοί από την μεριά τους είχαν δημιουργήσει μια αντιπυραυλική προστασία και έτσι κατέστρεφαν τους πυραύλους όσο βρίσκονταν πάνω από την θάλασσα που βέβαια είχε μετατραπεί σε καυτή ζώνη.
Εκείνο που έσωσε τους "θεούς" ήταν η τεχνολογία που τους παρείχαν τελευταία στιγμή οι μέχρι χθες παραγκωνισμένοι "Τιτάνες" που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ τους και νίκησαν στην τελευταία αυτή μάχη του πολέμου.
Συγνώμη για την έλλειψη αρχαίου κειμένου αλλά θα το προσθέσω στο επόμενο άρθρο με πιο πολλές λεπτομέρειες.