Οι υπεύθυνοι της καταστροφής των κειμένων του Ησιόδου

"Εν τη δικαία του χρόνου κρίσει το γνήσιον ποίημα διεσώθη, εξέπεσε δε το νόθον, ελαχίστων αποσπασμάτων τούτου διασωθέντων" και
"Τέλος δεν δύναται τις να συμφωνήση μετά του Lobeck, θεωρούντως την "Αστρονομίαν" ως νέον τι ποίημα, επειδή ως λέγει, ουδείς είχεν ανιχνεύσει τον αριθμόν και την τροχιάν των πλανητών καθ' όν χρόνον συνετάχθησαν τα "Έργα" και η "Θεογονία" και τέλος για την γνησιότητα του έργου του Ησιόδου "Μεγάλα Έργα" συμπληρώνει:
"Το νόθον του ποιήματος τούτου ευθύς καταφαίνεται εξ' όσων Πλίνιος ο πρεσβύτερος αναφέρει, ως λεγόμενα υπό του Ησιόδου, δια την ελαίαν, καίτι δεν κατονομάζει το ποίημα. Αλλ' όχι μόνον καθ' ούς χρόνους συνετέθη η "Θεογονία" αλλά και εις τους χρόνους των "Έργων" ήτο άγνωστον το δέντρο εις όλην την Ελλάδα, πλην εις τας Αθήνας.Πρβλ. Ηρόδοτον, v.82: λέγεται δε και ως ελαίαι έσαν άλλοθι γης ουδαμού κατ' εκείνον τον χρόνον(700-500; πχ) ή Αθήνησιν."
Αυτά είναι τα σχόλια που γίνονται σε 'έγκριτη" έκδοση της Θεογονίας του Ησιόδου και μετά αναρωτιόμαστε πως και γιατί χάθηκαν όλα αυτά τα έργα.
Όπως βλέπετε στο πρώτο κομμάτι ο "ειδικός" επιχαίρει που καταστράφηκαν πολύτιμα έργα μια και η μικρότητά του και τον υπολοίπων "ειδικών" δεν μπορούσε να τα κατανοήσει. Αλλά ακόμη και αν ήταν νόθα, μια και δεν μπορούμε να τα κρίνουμε πια αφού δεν υπάρχουν δεν είχαν καμία αξία να παραμείνουν απλά και μόνο γιατί επέζησαν μερικές χιλιάδες χρόνια; Στο δεύτερο κομμάτι φαίνεται καθαρά γιατί δεν πρόκειται να υπάρξει εξέλιξη αλλά και γιατί εδώ και 2000 χρόνια έχουμε κάνει μισό βήμα μόνο μπροστά.
Βρήκαν ένα έργο που μιλούσε για τις κινήσεις των πλανητών και φαντάζομαι και για πολλά άλλα αστρονομικά φαινόμενα που εμείς δεν είχαμε ιδέα. Αντί λοιπόν να το μελετήσουν να προσπαθήσουν να το αποδείξουν και να πάνε την εν λόγω επιστήμη πολλά βήματα μπροστά και ταυτόχρονα ολόκληρο τον κόσμο θέτοντας τα σωστά ερωτήματα αυτοί το παραπέταξαν ως νόθο και το άφησαν να καταστραφεί γιατί, ακούστε-ακούστε, δεν πίστευε ο μικροτσου....νος ότι μπορούσαν να γνωρίζουν τις τροχιές των πλανητών και φυσικά μετά περιμέναμε την "ιδιοφυΐα" να του πέσει το μήλο στο κεφάλι και ο κακός ο λύκος να ορμήξει στα τρία γουρουνάκια μια και το παραμύθι πάει σύννεφο.
Εκεί όμως που "δίνει ρέστα" είναι το τελευταίο κομμάτι όπου επικαλείται έναν "κατά φαντασία ασθενή" τον Ηρόδοτο που τίποτα δεν γνωρίζει αλλά νομίζει συνέχεια και τα "νομίσματά" του τα πέρνουν οι άλλοι ως βεβαιότητες και τρέχουν.
Εδώ όμως έχουν και την λογική, την καημένη, απέναντί τους που απ' ότι φαίνεται ποτέ δεν την συνάντησαν ούτε καν τυχαία.
Ο Ηρόδοτος ως γνωστόν γυρίζει από εδώ και από εκεί μαζεύει ιστορίες χωρίς αποδείξεις και συμπεραίνει διάφορα κοντά ή μακριά, ως συνήθως, από την πραγματικότητα. Νομίζει λοιπόν ο Ηρόδοτος ότι ελιές είχαν μόνο στην Αθήνα. Το γιατί μάλλον βρίσκεται στην εκλογίκευση του μύθου περί ονομασίας των Αθηνών και την επικράτηση της Αθηνάς έναντι του Ποσειδώνα. Έβγαλε λοιπόν το συμπέρασμα ότι μόνο στην Αθήνα είχε ελιές και πουθενά αλλού. Ως εδώ καλά. Η άγνοια του Ηροδότου είναι γνωστή και εν μέρη μπορεί κάποιος να την δικαιολογήσει, το να διατείνεται όμως κάποιος σήμερα ότι η ελιά υπήρχε μόνο στην Αθήνα και πουθενά αλλού στην Ελλάδα, όταν υπήρχε παντού, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου, όπως η Ιαπωνία για παράδειγμα, για να αποφύγω τις γειτονικές, είναι ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι ήθελαν να δώσουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα και χρησιμοποιούσαν γι' αυτό κάθε ανόητη δικαιολογία.
Πως περιορίζεις ένα δέντρο κύριε ειδικέ από τα εξαπλωθεί παντού;
Γιατί δεν άνοιξες ένα βιβλίο να δεις ότι η ελιά στο συγκεκριμένο πλάτος είναι παντού στον κόσμο;
Έχει βάθος η ανθρώπινη βλακεία;
καλημέρα σας