Βιολογικά όπλα κατά τον Τρωϊκό πόλεμο.Παγκόσμια Πρώτη

Αγαπητοί φίλοι

Κάνω αυτήν την ανάρτηση για να ξεφύγω λίγο από την φόρτιση της προηγούμενης.

Πάντα όταν έχεις να κάνεις με θέματα όπλων πρέπει να είσαι προσεχτικός μια και δεν γνωρίζεις πώς αυτά που γράφεις θα εξελιχθούν στο μυαλό κάποιων. Πιστεύοντας όμως ότι τουλάχιστον οι αναγνώστες μου είναι αρκετά ώριμοι θα αναφερθώ σε αυτήν την περίεργη ιστορία που διαδραματίστηκε κατά τον τελευταίο χρόνο του πολέμου, γύρω στο 16000 πχ, της Τροίας.

Πριν μπω στην απαρίθμηση των πραγματικών περιστατικών θα ήθελα να κάνω δυο επισημάνσεις για τα Ομηρικά κείμενα.

α)Η συστηματική ενασχόληση μαζί τους σ' εξοικειώνει όχι μόνο με την γλώσσα αλλά και με τον τρόπο γραφής και

β)Ο Όμηρος ντύνει πραγματικά γεγονότα με διαλόγους προσπαθώντας να μην αλλοιώσει το πραγματικό νόημα αλλά και να "καλύψει" πληροφορίες με γενικόλογες αλλά κωδικοποιημένες αναφορές έτσι ώστε το εκάστοτε "ιερατείο" να έχει λόγο ύπαρξης.

Φυσικά φαντάζομαι ότι ευαίσθητες πληροφρίες, όπως αυτή δεν ήταν για τον καθένα αλλά ο λόγος της συγκάλυψης δεν ήταν μόνο αυτός μια και κάπως έπρεπε να ζήσουν. Άλλωστε αν δεν υπήρχαν "οι θεοί" πως θα ζούσαν οι "ιερείς"; Κάτι ανάλογο με το "τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους". Αρκετά όμως τα εισαγωγικά ας μπούμε στο κυρίως θέμα:

Ο Τρωικός πόλεμος δεν ήταν ένας απλός πόλεμος μεταξύ αγρίων ή ημιαγρίων. Μέσα στις σελίδες του υπάρχουν πολλά κρυμένα μυστικά και ένα από αυτά θα το παρουσιάσουμε σήμερα.Πριν απ' όλα όμως Δείτε εισαγωγικά μια ανακοίνωση ενός επίσημου ελληνικού οργανισμού που βρήκα στο διαδίκτυο και ξαναφέρνω στο φως της δημοσιότητας:

Καλώς ήλθατε στην ιστοσελίδα του Γραφείου Πρόληψης Βιολογικών & Τοξικών Κινδύνων του ΚΕΕΛ

Μάλη & Μελλιοείδωση - Πληροφορίες για το κοινό 08/06/2004

ΜΑΛΗ: Πληροφορίες για το Κοινό

Γενικές πληροφορίες

• Η μάλη είναι μια λοιμώδης νόσος η οποία προσβάλει κυρίως τα άλογα, τους όνους (γαϊδούρια) και τους ημιόνους (μουλάρια). Ωστόσο, και άλλα ζώα μπορεί να προσβληθούν από τη νόσο, όπως σκύλοι, γάτες, κατσίκες κλπ. • Η προσβολή ανθρώπων παρατηρείται πάρα πολύ σπάνια, και κυρίως συμβαίνει μετά παρατεταμένη επαφή με άρρωστα ζώα όπως πχ. σε επαγγελματική έκθεση κτηνοτρόφων, κτηνιάτρων ή σε προσωπικό μικροβιολογικών εργαστηρίων που δουλεύει με τα μικρόβια αυτά. • Στην περίπτωση βιοτρομοκρατικών ενεργειών τα βακτήρια που προκαλούν τη μάλη μπορεί να μετατραπούν σε αερόλυμα (αεροζόλ) με σκοπό την μόλυνση του αναπνευστικού συστήματος των ανθρώπων. • Η μάλη πολύ σπάνια μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο (δηλαδή από ένα άρρωστο άτομο σε ένα υγιές). Συνήθως, απαιτείται είτε επαφή με μολυσμένο ζώο είτε εισπνοή αερολύματος (αεροζόλ) το οποίο περιέχει το συγκεκριμένο μικρόβιο.

Η Ασθένεια

• Η μάλη παρουσιάζεται με διαφορετικές κλινικές μορφές, που συνήθως ταξινομούνται ως εξής: σηψαιμική , πνευμονική, τοπική και χρόνια. • Ο χρόνος επώασης (δηλαδή, ο χρόνος που μεσολαβεί από τη στιγμή της επαφής με το μικρόβιο μέχρι την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων) είναι περίπου 10 με 14 ημέρες. • Στη σηψαιμική μορφή (δηλαδή «μόλυνση του αίματος») ο ασθενής έχει υψηλό πυρετό, ρίγη, αδυναμία, ταχυκαρδία και εξάνθημα και εάν δε χορηγηθούν αντιβιοτικά γρήγορα, η κατάστασή του προχωρεί σε σοκ (shock) με χαμηλή αρτηριακή πίεση και τελικά στο θάνατο. • Στη πνευμονική μορφή εκτός από τον πυρετό, τα ρίγη και τους πόνους στους μυς οι ασθενείς έχουν βήχα, δύσπνοια και πόνο στο στήθος λόγω της πνευμονίας. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν αποστήματα στους πνεύμονες. Η μορφή αυτή είναι θανατηφόρα, εάν δεν αρχίσει η θεραπεία με αντιβιοτικά άμεσα. • Η τοπική μορφή (εντοπισμένη) συνοδεύεται και αυτή από γενικά συμπτώματα όπως πυρετό, ρίγη, αδυναμία και πόνους στους μυς, αλλά επιπλέον, στο σημείο της μόλυνσης, παρατηρείται έντονη φλεγμονή, σχηματισμός έλκους (πληγής) και μερικές φορές αποστήματος. Οι λεμφαδένες της περιοχής μπορεί να είναι διογκωμένοι . • Τέλος, στη χρόνια μορφή εμφανίζονται πολλαπλά αποστήματα στο δέρμα, στους μυς, και σπανιότερα στο ήπαρ (συκώτι) και τον σπλήνα.

Κίνδυνοι και η θεραπεία

• Δεν υπάρχει ειδικό εμβόλιο για την μάλη. Σε περίπτωση έκθεσης στο μικρόβιο μπορούν να δοθούν αντιβιοτικά με σκοπό την προφύλαξη από την ασθένεια. • Η μάλη θεραπεύεται αρκετά δύσκολα. Ωστόσο, έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία με αντιβιοτικά των ατόμων με συμπτώματα μάλης, μειώνει σημαντικά την πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών και τη θνητότητα.

Το προηγηθέν κείμενο είναι από το ελληνικό γραφείο πρόληψης βιολογικών και τοξικών κινδύνων και αφορά τις ασθένειες των ημιόνων.

Το ενδιαφέρον στην περίπτωση αυτή είναι η ασθένεια ΜΑΛΗ.

Δείτε τα χαρακτηριστικά της.

• Επωάζεται και εμφανίζει χαρακτηριστικά μετά από 10 έως 14 ημέρες . Φαντάζομαι ότι οι ημέρες επώασης αφορούν μια κανονική ασθένεια και όχι κάποια μορφή που ,μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βιολογικό όπλο.
• Προσβάλει μουλάρια και σκύλους.
• Μπορεί να προσβάλει ανθρώπους όταν βρίσκονται πολύ κοντά σε ζώα .
• Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βιολογικό όπλο μετατρέποντας την σε αεροζόλ και άρα να ψεκαστεί στον αέρα.

Τι σχέση έχουν αυτά με τον Τρωϊκό πόλεμο;Παρακολουθήστε τις ακόλουθες σκηνές.

Δείτε λίγο την πρώτη-πρώτη σκηνή του πολέμου ή μάλλον την δεύτερη. Μετά την εκδίωξη του Χρύση του ιερέα του Απόλλωνα προσευχήθηκε στον θεό να μετατρέψει τα δάκρυά του σε βέλη για τους Δαναούς.

Επειδή όμως ο γέροντας όπως και εμείς δεν πίστευε σε παραμύθια γι’ αυτό έβαλε μπροστά τα μεγάλα μέσα. Δείτε τις κινήσεις του μία προς μία.

« Ὣς ἔφατ’· ἔδεισεν δ’ ὁ γέρων καὶ ἐπείθετο μύθῳ·
βῆ δ’ ἀκέων παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης·
πολλὰ δ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε κιὼν ἠρᾶθ’ ὁ γεραιὸς»

Δηλαδή

"Έτσι είπε, φοβήθηκε δε ο γέροντας και υπάκουσε στα λόγια του

προχώρησε δε σιωπηλός προς την αμμουδιά της πολυτάραχης θάλασσας

πολύ δε μετά από εκεί μακριά παρακαλούσε ο γέρος..."

Προσποιείται ότι φοβάται αλλά βέβαια αν φοβόταν δεν θα ερχόταν από την αρχή εδώ και πηγαίνει λέει προς την ακροθαλασσιά αλλά πολύ μακριά από τα καράβια.

Εδώ να τονίσω τα εξής:

Το πιο βασικό σε μια εκστρατεία είναι το νερό. Έτσι φροντίζουν πάντα να υπάρχει κοντά πηγή ή ποτάμι, τότε ήταν καθαρά, για να μπορούν να εφοδιάζονται. Όμως όπως λένε οι πληροφορίες ο ιός αυτός μπορεί να μετατραπεί σε αεροζόλ και να ψεκαστεί ώστε να έχει μεγαλύτερη εξάπλωση. Μάλιστα κατά μια σατανική σύμπτωση, αχ κάτι συμτώσεις που συμβαίνουν, στην αρχαία ελληνική η λέξη ιός σημαίνει βέλος. Ο γέροντας λοιπόν πήγε όχι για να παραπονεθεί στον θεό, αυτό άλλωστε θα μπορούσε να το κάνει και μετά αλλά για να κατοπτεύσει τα μέρη. Συνεχίζει το κείμενο:

«Ὣς ἔφατ’ εὐχόμενος, τοῦ δ’ ἔκλυε Φοῖβος Ἀπόλλων,
βῆ δὲ κατ’ Οὐλύμποιο καρήνων χωόμενος κῆρ,
τόξ’ ὤμοισιν ἔχων ἀμφηρεφέα τε φαρέτρην· ἔκλαγξαν δ’ ἄρ’ ὀιστοὶ ἐπ’ ὤμων χωομένοιο, »

Δηλαδή

"Έτσι αυτός ευχήθηκε, αυτόν δε συμπόνεσε ο Φοίβος Απόλλωνος

πήγε δε κάτω από του Ολύμπου τις κορυφές με θυμωμένη καρδιά

Τόξο στον ώμο έχοντας κλειστή από δυό μεριές φαρέτρα,βρόντηξαν δε αμέσω τα βέλη στους ώμους του από τον θυμό του.

Ο θεός λοιπόν τον άκουσε και ξεκίνησε από τον Όλυμπο με τόξο και την φαρέτρα αλλά ….Η φαρέτρα δεν ήταν μια κανονική αλλά μια καλά κλεισμένη από τις δυο μεριές γι’ αυτό το τονίζει ο Όμηρος αμφηρεφέα. Προφανώς αυτό που μας παρουσιάζει δεν είναι μόνο η φαρέτρα αλλά παρ’ όλα αυτά αφήνει σημάδια για όποιον θέλει να το ψάξει. Ποια σημάδια; Μα το "ἔκλαγξαν" και επειδή τα βέλη δεν κάνουν από μόνα τους τόσο μεγάλω θόρυβο ώστε να δημιουργηθεί μια "κλαγγή" τα βέλη προφανώς είχαν προσαρμοσμένα πάνω τους κάτι που ακουμπώντας μεταξύ τους έκαναν μεγάλο θόρυβο. Όπως ας πούμε αυτόν που κάνουν για παράδειγμα τα μπουκάλια μεταξύ τους και μάλιστα ανοιχτά γιατί κλειστά δεν κάνουν τόσο, όταν συνωστίζονται, τι λέξη κι' αυτή, σε κλειστό χώρο(τυχαίο το παράδειγμα).

Τι συμβαίνει λοιπόν μετά:

« αὐτοῦ κινηθέντος· δ’ ἤιε νυκτὶ ἐοικώς·»

Δηλαδή

"όταν αυτός κινήθηκε, πήγε δε την νύχτα μοιάζοντας"

Μοιάζοντας με την νύχτα μας λέει ο Όμηρος (ντύθηκε). Αλλά αν ήταν ο θεός δεν είχε ανάγκη να μοιάσει με κανέναν και τίποτα μια και θα μπορούσε να μείνει αόρατος όμως ο γέρος ιερέας ή ο απεσταλμένος του όχι και γι’ αυτό ντύθηκε στα μαύρα για να μοιάζει με την νύχτα ώστε να μην τον δει κανείς και…

«ἕζετ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε νεῶν,»

"Κάθισε μακριά από τα καράβια"

Για να μην τον αντιληφθούν προφανώς παρ’ όλες τις προφυλάξεις και

«μετὰ δ’ ἰὸν ἕηκε· δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ’ ἀργυρέοιο βιοῖο·»

"Μετά δε ιό (βέλος) έριξε. Φοβερός δε θόρυβος έγινε από το ασημένιο τόξο"

Το ασημένιο τόξο έριξε τόξο έριξε ένα βέλος,έναν ιό όπως βλέπετε, που έκανε και θόρυβο μας λέει, γιατί προφανώς πέφτοντας μαζί του στο χώμα και σπάζοντας ή μέσα στο νερό μια και πολύ πιθανόν να είχαν ως τελικό αποδέκτη το ποτάμι ή την πηγή, έκανε έναν θόρυβο . Το βέλος εξυπηρετούσε και έναν δεύτερο σκοπό. Αυτό το κάτι θα έμενε δεμένο και σταθερό μαζί με το βέλος στον πυθμένα του ποταμιού για όσα κατέληγαν εκεί.

Αμέσως λοιπόν συνέβησαν τα εξής:

«οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐπῴχετο καὶ κύνας ἀργούς,»

"Τα μουλάρια μεν πρώτα άνοιξαν(πληγές) και (μετά) τα σκυλιά τα γρήγορα"

Προσέξτε την καταπληκτική χρήση λέξεων. Ουρίας, δηλαδή μουλάρια, πρώτα ἐπῴχετο δηλαδή ἐπ(ί)+ ῴχετο . Το ώχετο προέρχεται από το ρήμα οίγνυμι που σημαίνει ανοίγω και με το επί ως πρώτο συνθετικό σημαίνει ότι ανοίγει επάνω δηλαδή επάνω στο δέρμα την επιδερμίδα του ζώου. Και τι ανοίγει: του δημιουργεί πληγές και μετά το ίδιο κάνει και στα σκυλιά.

Ας ξαναδιαβάσουμε την ανακοίνωση για την Μάλη την επικίνδυνη αυτή ασθένεια των μουλαριών.

Στη σηψαιμική μορφή (δηλαδή «μόλυνση του αίματος») ο ασθενής έχει υψηλό πυρετό, ρίγη, αδυναμία, ταχυκαρδία και εξάνθημα και εάν δε χορηγηθούν αντιβιοτικά γρήγορα, η κατάστασή του προχωρεί σε σοκ (shock) με χαμηλή αρτηριακή πίεση και τελικά στο θάνατο.
Όλα λοιπόν ταιριάζουν. Δείτε τώρα και αυτό:

«Ἐννῆμαρ μὲν ἀνὰ στρατὸν ᾤχετο κῆλα θεοῖο,
τῇ δεκάτῃ δ' ἀγορὴν δὲ καλέσσατο λαὸν Ἀχιλλεύς·»

"Εννιά ημέρες στο στρατόπεδο άνοιγαν τα μαγικά του θεού.

τη δέκατη δε σε συνέλευση κάλεσε τον λαό ο Αχιλλέας"

Εννιά μέρες λοιπόν βγαίναν εξανθήματα από τα μαγικά, μια και το "κῆλα" σημαίνει μαγικά και όχι βέβαια βέλη όπως θέλουν να βλέπουν οι ειδικοί, του θεού και την δέκατη δε σε συνέλευση κάλεσε τον λαό ο Αχιλλέας.

Όπως είδαμε τόσες ημέρες κάνει η ασθένεια να επωασθεί και να αρχίσει να γίνεται αντιληπτή. Γι’ αυτό και εννιά ημέρες δουλεύαν τα μαγικά του «Θεού».

Δείτε τώρα και την επιβεβαίωση αυτού που λέω από τον διάλογο του Αχιλλέα με την μητέρα του:

«οἳ δέ νυ λαοὶ
θνῇσκον ἐπασσύτεροι, τὰ δ' ἐπῴχετο κῆλα θεοῖο
πάντῃ ἀνὰ στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν·»

"Αυτοί δε τώρα οι άνθρωποι πεθαίνουν στην σειρά, αυτά δε ανοίγουνε(ξεχύνονται) τα μαγικά του θεού παντού από πάνω από το μεγάλο στρατόπεδο των Αχαιών"

Τα μαγικά (από τα μπουκαλάκια) του «θεού» διασκορπίζονταν (ἐπῴχετο) σε όλο το στρατόπεδο των Αχαιών και γι’ αυτό πέθαιναν στην σειρά οι άνδρες.

Ακόμη ένα μυστήριο βρήκε την λύση του αλλά και μια μεγάλη απόδειξη για την ακρίβεια των λεγομένων του Ομήρου.