Κυριακή 21 Ιουλίου 2019

Ασιατικά και... άλλες ασθένειες.

Αγαπητοί φίλοι.
Ξαναδιαβάζοντας τον Τίμαιο του Πλάτωνα έπεσα πάλι στο απόσπασμα του Αιγύπτιου ιερέα και σταχυολόγησα ξανά μερικές ενδιαφέροντες ρήσεις του. Θα ήθελα λοιπόν να μοιραστώ μαζϊ σας τις σκέψεις μου αυτές, όπως πάντα, αφού μετα από δώδεκα και πλέον έτη ζωής του μπλογκ αυτού, πρόκειται πια για μια συνήθεια ζωής και όχι για ένα απλό πάρεργο.
Ας μπούμε λοιπόν στην ουσία. Δεν θα μεταφέρω τα κείμενα, αφού είναι γνωστά και ο καθένας και καθεμία μπορεί και πρέπει να ανατρέξει, αλλά τις παρατηρήσεις μου.
Παρατήρηση πρώτη. Ο Αιγύπτιος ιερέας λοιπόν στην περιγραφή, την γεωγραφική πάντα, που προσπαθεί να κάνει την χαρακτηρίζει μια αβεβαιότητα αφού η γεωγραφία που αναφέρει δεν ανταποκρίνεται στην δική του πραγματικότητα. Έτσι προσπαθεί να την προσαρμόσει και τελικά τα λεγόμενά του είναι σχεδόν ακατανόητα. Αυτή ίσως η αβεβαιότητα που ξεχειλίζει το σχετικό απόσπασμα είναι που συνέβαλε στο να θεωρηθεί ολόκληρο ως παραμυθολογία.
Παρατήρηση δεύτερη. Γεωγραφικής φύσεως και αυτή. Ο ιερέας θεωρεί τον εαυτό του Ασιάτη (24b). Ενώ αναφέρεται στην Λιβύη, ως ευδιάκριτο χώρο (ως ήπειρο;) εντούτοις δεν ταυτίζει τον τόπο του με αυτήν, παρ`όλο που λογίζονταν τότε και σήμερα ως μέρος της (η σύγχηση που λέγαμε στην προηγούμενη παρατήρηση).
Η ταύτηση άλλωστε της Αιγύπτου ως μέρος της Λιβύης επιβεβαιώνεται και από τον ίδιο τον ιερέα(25b).
Παρατήρηση τρίτη.  Η περιγραφή τόσο της ίδιας της νήσου Ατλαντίδος όσο και του πως κατέληξε μετά δεν εχει καμία απολύτως ταύτιση, έστω και μερική, με τον Ατλαντικό μπροστά από το στενό του Γιβλαρταρ.
Από τα παραπάνω, θεωρώντας και μόνο ότι οι Αιγύπτιοι δεν κρατούσαν αρχεία για φανταστικά γεγονότα, βγάζουμε το συμπέρασμα ότι η αναφορές αφορούν άλλο τόπο που ο ιερέας απλά αγνοεί.
Παρατήρηση τέταρτη. Η χρονική αναφορά του ιερέα, συνδυαζόμενη με το αναφερόμενο από αυτόν γεγονός ότι στον ενδιάμεσο χώρο έχουν υπάρξει σοβαρές καταστροφές καταρρίπτει την μυθολογία που αναπτύχθηκε ότι τα 9000 χρόνια είναι απλά 900. Αυτό γιατί στα 900 χρόνια τόσες πολλές και τόσο μεγάλες καταστροφές δεν μπορεί να μην έχουν αφήσει μνήμες. Άρα το ότι τις αγνοεί ο Σόλων υποδεικνύει ότι το διάστημα είναι μεγάλο και άρα η αναφορά των 9000 ετών πρέπει να θεωρηθεί ως αληθινή. Άλλωστε σε αυτο συνεπικουρεί και η αναφορά το Ηρόδοτου με τα ξόανα των Αρχιερέων που ο ίδιος είδε και μέτρησε.