Αγαπητοί φίλοι
Προσδεθείτε καλά γιατί το σημερινό θέμα είναι ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ
Ξέρω ότι χρωστώ τα του Οδυσσέα αλλά είπαμε ως την Κυριακή θα πρέπει να περιμένετε. Εν τω μεταξύ θα σας παρουσιάσω ένα κομμάτι από το νέο μου βιβλίο, μια πραγματεία στα "Ησιόδεια" κείμενα.
Ο Ησίοδος έζησε γύρω στο 12500 πχ στην Ανατολική ακτή των σημερινών ΗΠΑ κάπου κοντά στα Νότια της πολιτεία της Ν.Υόρκης(το ακριβές σημείο στο βιβλίο). Πολύ πιθανόν να είναι δύο πρόσωπα που ταυτίστηκαν τα έργα τους αλλά αυτό θα είναι μια άλλη ανάρτηση.
Αυτό για το οποίο σήμερα θα μιλήσουμε είναι για ένα επιμέρους θέμα: "Τι "έτρωγαν" οι θεοί".
Φαντάζομαι ότι "όλοι ξέρουμε" ότι οι θεοί έτρωγαν αμβροσία και έπιναν νέκταρ. Σωστά;
ΛΑΘΟΣ.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή αν και ελπίζω ότι τα παρακάτω έγιναν συνείδηση στους αναγνώστες μου καιρό πριν.
Εν αρχή ήταν ένας πολιτισμός που μεταφέρθηκε εδώ στην Γη πριν από εκατομμύρια χρόνια.
Η αποίκηση όμως του πλανήτη, με όσα ξέρουμε τουλάχιστον έγινε πριν από μερικές χιλιάδες χρόνια τουλάχιστον σε δυο περιόδους.
Στην τελευταία περίοδο είχαμε τον μεγάλο παγκόσμιο πόλεμο που γνωρίζουμε ως Τρωικό Πόλεμο. Ακολουθεί μια ακόμη ταραγμένη περίοδος που αφορά τα των Ατλάντων και συνεχίζεται με μια ακόμη αποικιστική ή ιμπεριαλιστική προσπάθεια ατόμων από ένα άλλο σύστημα, αυτό του Μ.Κυνός που βέβαια ακολούθησαν σφαγές καταστροφές και λεηλασίες.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά και γύρω στο 11000πχ έχουμε ένα ασυνήθιστο γεγονός, ίσως φυσικό, που δεν ήταν άλλο από την ανατροπή των πόλων της Γης, έλεγαν οι Κέλτες άλλωστε ότι φοβούνται μόνο μην τους πέσει ο Ουρανός στο κεφάλι, που έγινε μέσα σε λίγες στιγμές, γι' αυτό και επέζησαν από την καταστροφή αυτή αρκετά άτομα(θυμηθείτε το παιχνίδι που παίζαμε όταν αναποδογυρίζαμε με ταχύτητα ποτήρι γεμάτο με νερό).
Λογικό μετά από όλα αυτά και την περίοδο παγετώνων που ακολούθησε να έχει χαθεί ένα μεγάλο μέρος της γνώσης. Ακόμη λέξεις και έννοιες έχασαν, λόγω άγνοιας το νόημά τους και είτε αντικαταστάθηκαν από φαντασιώσεις είτε από τις "αρμονικές" τους που ήταν μερικές .
Ένα ακόμη αποτέλεσμα ήταν η απόκρυψη από μεριάς των επιστημόνων ένα μεγάλο μέρος της γνώσης προσπαθώντας να αποφύγουν νέες καταστροφές. Γι' αυτό άλλωστε ο πολιτισμός της τελευταίας τουλάχιστον προχριστιανικής χιλιετίας ενώ μπορούσε δεν ήταν τεχνικός αλλά θεωρητικός. Γνωστό παράδειγμα οι Πυθαγόριοι.
Έτσι δημιουργήθηκαν γνωρίζοντες και μη και γνώσεις που χάθηκαν όταν τα μαύρα κοράκια του εβραϊκού ιμπεριαλισμού ολοκλήρωσαν την καταστροφή.
Μείναμε λοιπόν με λίγα κείμενα και πολλά λάθη.
Ένα από αυτά τα λάθη είναι οι αποκαλούμενοι θεοί και φυσικά η υποτιθέμενη τροφή τους.
Για να ανασυντάξουμε το παρελθόν έχουμε ένα μόνο δρόμο. Να μελετήσουμε τα κείμενα έχοντας πάντα στο μυαλό μας ότι η ελληνική γλώσσα, ένα από τα τελευταία προστατευμένα αρχεία, δεν είναι ένα "ανθρώπινο" δημιούργημα αλλά υπολογιστών. Έτσι υπάρχει πάντα το γιατί ή όπως σωστά το τοποθέτησε ο Αριστοτέλης "αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις".
Ας μπούμε λοιπόν στην ετυμολογία μετά την,αρκετά μεγάλη αλλά αναγκαία, εισαγωγή.
ΑΜΒΡΟΣΙΑ λοιπόν. Πως μας προέκυψε η λέξη αυτή;
Υπήρξε στα αρχαία κείμενα, που ειρρήσθω εν παρόδω, είναι παραπλανητικά κατά μια έννοια, και οι αγνοούντες την μετέφεραν στην δική τους πραγματικότητα. Την έκαναν φαγητό γιατί δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι έλεγαν.
Θα μου πείτε δικαιολογημένα πως το γνωρίζω εγώ. Είναι απλό φίλοι μου. Ακολούθησα δύο κανόνες:
α) Ποτέ δεν προβάλω την δική μου πραγματικότητα αλλά ακολουθώ πιστά το κείμενο ότι και να λέει και
β)Τα ίδια λεκτικά θέματα έχουν την ίδια ακριβώς έννοια. Δεν μπορεί για παράδειγμα να χρησιμοποιώ το ρήμα ΛΕΓΩ και να μην ξέρω αν σημαίνει ΞΑΠΛΩΝΩ,ΚΡΥΒΟΜΑΙ ή ΜΙΛΑΩ. Εκεί μας οδηγεί η παράνοια των κατά τα άλλα ειδικών.
Ας δούμε λοιπόν πρώτα την λέξη και ας την εντάξουμε στην συνέχεια σαν έννοια σε ένα αρχαίο κείμενο, στην πραγματικότητα σε πολλά, για να δούμε αν ταιριάζει.
Η λέξη αμβροσία ή άμβροτος όπως κανονικά είναι αποτελείτε από τρία μέρη:
το ΑΜ, το ΒΡΟ και το ΤΟΣ, ΑΜ-ΒΡΟ-ΤΟΣ.
Το ΑΜ σύμφωνα με τα λεξικά το βρίσκουμε σε λέξεις όπως το ΑΜβλύνω, ΑΜβωνας, κλπ. Δεν αναφέρομαι στις λέξεις όπου το -Α- είναι στερητικό όπως Α-μεσα=χωρίς ενδιάμεσο, Α-μισθος κλπ ή από προθέσεις όπως το ΑΜΦΙ-Αμφιβάλλω κλπ.
Το ΑΜ λοιπόν σύμφωνα με το LIDELL-SCOTT σημαίνει ΑΝΑ αλλά διαβάζοντας προσεχτικότερα βλέπει κανείς ότι αυτό δεν είναι και πολύ σίγουρο μια και η εξήγηση που δίνουν "μπάζει νερά". Εκείνο βέβαια που είναι άξιο παρατήρησης και σωστό είναι η μετατροπή του Ν πριν το Β σε Μ.
Κάνοντας λοιπόν την δική μου έρευνα κατέληξα στο ότι το ΑΜ προέρχεται από το επίρρημα ΑΝΩ. Ας το τοποθετήσουμε τώρα αυτό στις λέξεις για να δούμε αν είναι σωστό.
Ο ΑΜΒΩΝΑΣ είναι το σημείο που για να το φτάσουμε πρέπει να ανεβούμε-ΑΝΩ-ΒΑΙΝΩ-ΝΑΙΩ. "ΕΠΑΝΩ ΠΗΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ". Το ΑΝΕΒΑΙΝΩ παράγεται από το ίδιο ρήμα-ΑΜΒΑΙΝΩ- όταν αναφερόμαστε σε παρελθοντικούς χρόνους και παίρνει το δεύτερο συνθετικό την αύξηση του -Ε-.
Το ΑΜΒΛΥΝΩ -ΑΜΒΛΕΙΑ είναι το έτερο επίπεδο του ιερουργήματος, κοινώς τρυπήματος. Η μικρή τρύπα είναι η ΟΞΕΙΑ και αυτή που ανοίγει προς τα επάνω το σημείο επαφής λέγεται ΑΜΒΛΕΙΑ. Έτσι μια κλειστή γωνία είναι οξεία ενώ μια ανοιχτή, ΑΝΩ από 90 μοίρες είναι ΑΜΒΛΕΙΑ.
ΑΜ-ΠΩΤΗΣ=η κίνηση του νερού προς τα επάνω.
ΑΜ-ΠΥΓΑ=το δέσιμο στο κεφάλι του αλόγου(το άνω μέρος του αλόγου)
ΑΜΠΗΔΗΣΕ=ΑΝΩ πηδησε,ενώ αναπηδώ είναι ξαναπηδώ.
ΑΜ-ΟΡΓΟ(ΑΜΕΡΓΩ-ΑΡΜΕΓΩ)=ΑΝΩ ΕΡΓΩ=εργάζομαι με τα χέρια ψηλά κλπ
Πάμε τώρα στο δεύτερο μέρος στο ΒΡΟ.
Έχουμε την λέξη ΒΡΟΤΟΣ που όλοι την μεταφράζουν ως ΑΝΘΡΩΠΟΣ όμως αν δώσουμε αυτήν την έννοια τότε στα ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ για παράδειγμα του Ορφέα που κάποιοι αναφέρονται ως ΒΡΟΤΟΙ και κάποιοι όχι τι σημαίνει ότι άλλοι είναι άνθρωποι και οι υπόλοιποι τι;
Τώρα αν το ΒΡΟ-ΤΟΙ σημαίνει άνθρωποι το ΒΡΟ-ΧΗ που έχει το ίδιο πρώτο συνθετικό τι σημαίνει ότι βρέχει ανθρώπους; Η ΒΡΩΣΙΣ ότι τρώνε ανθρώπους; Η ΒΡΩΜΗ πάλι ότι τι κάνουν οι άνθρωποι;
Φυσικά όλα αυτά είναι ανοησίες μια και οι "Έλληνες" μεταφράζουν τα κείμενα των "ξένων", για να δουν τι λένε τα αρχαία ελληνικά κείμενα, που τα ελληνικά τους είναι φυσικά ελλειπή.
Το θέμα ΒΡΟ-από το ΒΡΕΩ-σημαίνει την δύναμη, μια δύναμη όχι στατική και στιγμιαία αλλά συνεχόμενη και μεταφερόμενη-προωθητική, μια και εμπεριέχει το ΡΕΩ.
Έτσι η ΒΡΟΧΗ είναι η ΔΥΝΑΜΗ που χαίεται-χύνεται, ΒΡΩ-ΣΙΣ η ενέργεια που εισέρχεται, η ΒΡΩ-ΜΗ η ενέργεια που μπορεί να εξαχθεί, η βρώμη άλλωστε είναι από τα πιο ενεργειακά φυτά. Ακόμη ρήματα όπως το ΒΡΥΩ είναι η ενέργεια που είναι κλεισμένη σε κοίλο χώρο εξού και η ΒΡΥΣΗ, απόληξη υδραγωγείου, η ΒΡΑΣΗ κλπ.
ΒΡΟΤΟΣ λοιπόν ο δυνατός και όχι ο άνθρωπος.
Αν βάλουμε τώρα όλα τα μέρη μαζί θα δούμε ότι άμβροτος είναι η άνω-δύναμη-ενός κάποιου ή κάτι.
Αυτό σε πρώτη ανάγνωση ίσως να μην σας βγάζει και πολύ νόημα αλλά ας το εντάξουμε σε μια φράση για να καταλάβουμε καλύτερα.
Ησίοδος λοιπόν στίχος 43 "αι δ' άμβροτον όσσα ιείσαι".
Στην φράση αυτή αναγνωρίζουμε το ΙΕΙΣΑΙ που σημαίνει ΠΕΤΑΝΕ ή πιο ακριβέστερα εκσφενδονίζονται όπως τα βελη, το ΟΣΣΑ που σημαίνει η ώθηση η προώθηση, το ΑΙ που σημαίνει αυτές. Ακόμη βλέπουμε ότι συντακτικά το ΑΜΒΡΟΤΟΝ αναφέρεται στο ΟΣΣΑ. Έχουμε λοιπόν ΑΜΒΡΟΤΟΝ ΟΣΣΑ.....ΙΕΙΣΑΙ.
Ας βάλουμε πόλλα όλα τα στοιχεία μαζί και έχουμε:
ΑΥΤΕΣ (οι μούσες δηλαδή) ΔΕ ΜΕ ΑΝΥΨΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΠΕΤΑΞΑΝ(απογειώθηκαν).
Καλημέρα σας
Υ.Γ. Υπάρχουν και άλλες φράσεις αλλά σκοπός μου είναι να σας κινήσω το ενδιαφέρον κι να σας δώσω τα πρώτα στοιχεία. Τις υπόλοιπες αντικαταστάσεις μπορείτε να τις κάνετε μόνοι σας.
Υ.Γ.2. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν πνευματική μου ιδιοκτησία και δεν μπορεί να τα οικειοποιηθεί κανείς.
Υ.Γ.3. Αν αυτά δεν αξίζουν της προσοχής σας έστω κύριε περιώνυμε καθηγητά της προϊστορίας τότε μάλλον βρίσκεστε σε λάθος θέση.
