ὣς ὃ μὲν ἐν κλισίῃσι Μενοιτίου ἄλκιμος υἱὸς
ἰᾶτ᾽ Εὐρύπυλον βεβλημένον· οἳ δὲ μάχοντο
Ἀργεῖοι καὶ Τρῶες ὁμιλαδόν· οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔμελλε
τάφρος ἔτι σχήσειν Δαναῶν καὶ τεῖχος ὕπερθεν
εὐρύ, τὸ ποιήσαντο νεῶν ὕπερ, ἀμφὶ δὲ τάφρον 5
ἤλασαν· οὐδὲ θεοῖσι δόσαν κλειτὰς ἑκατόμβαςὄφρά σφιν νῆάς τε θοὰς καὶ ληΐδα πολλὴν
ἐντὸς ἔχον ῥύοιτο· θεῶν δ᾽ ἀέκητι τέτυκτο
ἀθανάτων· τὸ καὶ οὔ τι πολὺν χρόνον ἔμπεδον ἦεν.
ὄφρα μὲν Ἕκτωρ ζωὸς ἔην καὶ μήνι᾽ Ἀχιλλεὺς 10
καὶ Πριάμοιο ἄνακτος ἀπόρθητος πόλις ἔπλεν,
τόφρα δὲ καὶ μέγα τεῖχος Ἀχαιῶν ἔμπεδον ἦεν.
αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μὲν Τρώων θάνον ὅσσοι ἄριστοι,
πολλοὶ δ᾽ Ἀργείων οἳ μὲν δάμεν, οἳ δὲ λίποντο,
πέρθετο δὲ Πριάμοιο πόλις δεκάτῳ ἐνιαυτῷ, 15
Ἀργεῖοι δ᾽ ἐν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδ᾽ ἔβησαν[1],
δὴ τότε μητιόωντο Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων[2]
τεῖχος ἀμαλδῦναι ποταμῶν μένος εἰσαγαγόντες.
ὅσσοι ἀπ᾽ Ἰδαίων ὀρέων ἅλα δὲ προρέουσι,
῾Ρῆσός θ᾽ Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε ῾Ροδίος τε 20
Γρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδρος
καὶ Σιμόεις, ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ τρυφάλειαι
κάππεσον ἐν κονίῃσι καὶ ἡμιθέων γένος ἀνδρῶντῶν πάντων ὁμόσε στόματ᾽ ἔτραπε Φοῖβος Ἀπόλλων,
ἐννῆμαρ δ᾽ ἐς τεῖχος ἵει ῥόον· ὗε δ᾽ ἄρα Ζεὺς 25
συνεχές, ὄφρά κε θᾶσσον ἁλίπλοα τείχεα θείη.
αὐτὸς δ᾽ ἐννοσίγαιος[3] ἔχων χείρεσσι τρίαιναν
ἡγεῖτ᾽, ἐκ δ᾽ ἄρα πάντα θεμείλια κύμασι πέμπε
φιτρῶν καὶ λάων, τὰ θέσαν μογέοντες Ἀχαιοί,
λεῖα δ᾽ ἐποίησεν παρ᾽ ἀγάρροον Ἑλλήσποντον, 30
αὖτις δ᾽ ἠϊόνα μεγάλην ψαμάθοισι κάλυψε
τεῖχος ἀμαλδύνας· ποταμοὺς δ᾽ ἔτρεψε νέεσθαι
κὰρ ῥόον, ᾗ περ πρόσθεν ἵεν καλλίρροον ὕδωρ.
ὣς ἄρ᾽ ἔμελλον ὄπισθε Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων
θησέμεναιΔηλαδή
Την ώρα που σκυμμένος ο γενναίος γιός του Θεράπευε τον χτυπημένο Ευρύπυλο,οι υπόλοιποιἈργεῖοι καὶ Αργείοι και Τρώες πολεμούσαν σε ένα σημείο,ούτε όμως μέλλον επρόκεται να έχει για πολύ η τάφρος τωνεὐρύ, τὸΔαναών και τo φαρδύ τείχος από πάνω του,που φτιάξανε πάνω από τα πλοία μαζί με τάφρο που έσκαψαν,ούτε στους θεούς έκαναν μεγάλες εκατόμβες αλλά μέχρις αυτά τα πλοία με πολλά λάφυρα μέσα να Φύγουν,μια και οι Θεοί δεν θέλαν να χτιστεί, γιαυτό και δεν έμεινε πολύ καιρό όρθιο.Όμως όσο ο μεν Έκτωρας ζούσε, ο Αχιλλέας ήταν θυμωμένος και του Βασιλιά Πρίαμου η πόλη έμενε απόρθητη, για τόσο χρόνο το μέγα τείχος των Αχαιών σταθερό ήταν.Αλλά επειδή από τους Τρώες πέθαναν όλοι οι άριστοι και πολλοί Αργείοι καταβλήθηκαν ή χάθηκαν και πάρθηκε η πόλη του Πριάμου τον δέκατο χρόνο και οι Αργείοι με πλοίαστην πατρίδα γύρισαν τότε δὴ λοιπόν σκέφτηκαν ο Ποσειδώνας και ο Απόλλωνας το τείχος να καταστρέψουν με την δύναμη των ποταμών.Όσοι, δε από τα Βουνά της Ίδης ρέουν προς την θάλασσα, ο Ρήσος με τις εφτά πηγές,ο Κάρησος,ο Ρόδιος ο Γρανικός με τον Αίσηπο και ο θείκός Σκάμανδρος με τον Σιμόη,εκεί όπου πολλές ασπίδες και περικεφαλαίες και γένος ημίθεων ανδρών έπεσαν στην σκόνη.Των πάντων τις ροές τρέποντας τις ένωσε ο Φοίβος Απόλλων Εννιά δε ημέρες στο τείχος έριχναν τα νερά τους.Ο Ζεύς δε έβρεχε συνεχώς μέχρις ότου να σκεπαστεί τοτείχος από την θάλασσα.Τότε ο Ποσειδώνας έχοντας στο χέρι την Τρίαινα άρχισε πρώτος και στέλνοντας κύματα στα θεμέλια που ήταν από ξύλα και πέτρες και που τοποθέτησαν αγκομαχώντας οι Αχαιοί,τα κατέστρεψε με τα δυνατάκύματα του Ελλήσπονδου Αμέσως δε κάλυψε με πολύ άμμο από την ακτή το τείχος κατατρώγωντάς το,τους ποταμούς δε έτρεψε να κυλούν οι ροές τους εκεί ακριβώς που πρότερα έτρεχε το καλλίρροο νερό τους.Αυτά παρακάτω θα κάνουν ο Ποσειδώνας και ο Απόλλων
Ο Όμηρος είναι μετά από αυτήν την εποχή που αν ήταν ένα περιορισμένο χρονικά,αλλά βέβαια εξίσου καταστροφικό,γεγονός μπορεί να έζησε τα χρόνια του πολέμου αλλιώς γράφει από μια άλλη εποχή,ίσως όχι τόσο μακρινή όταν όλα αυτά έχουν τελειώσει."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου