Είναι δύσκολο αγαπητοί μου φίλοι όταν προσπαθείς να γράψεις την ιστορία να έχεις φίλους. Αυτό γιατί θα πρέπει να διαλύσεις και κάποιες δικές τους φαντασιώσεις.Αλλά η ιστορία είναι δυστυχώς κάτι ψυχρό και ως έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Αφού λοιπόν ζητήσω συγνώμη από τους φίλους για το γκρέμισμα των φαντασιώσεών τους έρχομαι στο προκείμενο.
Οι, σε εμάς, αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Απολλώδωρος αλλά και άλλοι ήταν το ίδιο νέοι με εμάς όταν προσπαθούσαν να καταγράψουν το τι είχε συμβεί στην εποχή του Ορφέα.Δηλαδή 16000-17000 χρόνια πριν από αυτούς. Έτσι μετέφεραν πολλές σκόρπιες φήμες μια και η τεράστια απόσταση, η έλλειψη πολλών κειμένων ακόμη και τότε αλλά και ελειπτική τεχνολογική ανάπτυξη, λόγω της ενδιάμεσης εποχής των παγετώνων και του Ελληνο-Ατλαντικού πολέμου, δεν επέτρεψε την διάσωση των σίγουρα υπαρχόντων επεξηγηματικών κειμένων. Έτσι οι λογοτεχνικές λεκτικές δημιουργίες του μεγάλου αυτού επιστήμονα-γεωγράφου αλλά και φυσιοδίφη Ορφέα αλλά και του νεώτερού του Ομήρου, παρερμηνεύτικαν.
Κάτι αντίστοιχο συνέβηκε στην περίπτωση του "Τάλως".
Ο Τάλως σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη είναι ένα ρομπότ τεραστίων διαστάσεων που προστάτευε τους Κρήτες από τους εισβολείς.Φυσικά προστέθηκαν διάφορες ακόμη μυθοπλασίες και έγινε ένας μεγάλος θρύλος. Όλα όμως αυτά ξεκίνησαν από μια παρεξήγηση και σήμερα λοιπόν θα δοθεί η εξήγηση.
Αν και γνωρίζω πλήρως το σημείο που σήμερα βρίσκεται ο Τάλως, ναι υπάρχει και σήμερα με άλλο όνομα και προστατεύει πάλι την Κρήτη, όχι βέβαια το νησί Κρήτη που όλοι γνωρίζουμε, θα μου επιτρέψετε όπως έχω εξηγήσει απλά να τον περιγράψω.
Λέει λοιπόν ο Ορφέας στο κείμενο του, κάπου στο τέλος των "Αργοναυτικών" στίχοι 1350-1352 ότι:
"όσσα τ' άρ' εν Κρήτη πάθον άλγεα τετληώτες, χάλκειον τριγίγαντα δοκεύμενοι όφρ' ικόμεσθα, ος ρα οι ουκ εία λιμένων έντοσθεν ικέσθαι"
λέει λοιπόν σε γενικές γραμμές ότι ένας χάλκινος τριγίγαντας τους εμπόδισε να μπουν στο λιμάνι. Αυτή λοιπόν η ποιητική αναφορά του Ορφέα ήταν που έφερε όλη αυτήν την αναστάτωση.
Βέβαια όταν δεν γνωρίζεις τον τόπο στον οποίο αναφέρεται τότε σίγουρα δεν μπορείς να καταλάβεις τι λέει. Είναι όπως είπα σαν να ψάχνεις στην Ν.Σμύρνη να βρείς από που έφυγαν οι έλληνες της Μικρασιατικής καταστροφής. Το πλήρες χάος όπως έχω εξηγήσει ήδη.
Ο Ορφέας στο κομμάτι αυτό όπως και σε ολόκληρο το βιβλίο είναι απόλυτα ακριβής απλά όπως είπα σε κάποια σημεία, ποιητική αδεία χρησιμοποιεί λεκτικά σχήματα που σκοπό είχαν ή να ξεκουράσουν τον αναγνώστη από την μη παράθεση κουραστικών λεπτομερειών ή προσπαθούσε να δημιουργήσει μια αίσθηση μυστηρίου στις νεώτερες γεννεές με σκοπό την στοιχειωθέτηση της Θρησκείας που προωθούσε με κατά την γνώμη μου πιο γήινους και προσωπικούς στόχους απ' ότι του αποδίδονται.
Ας δούμε όμως όλα τα στοιχεία που μας δίνει:
α) είναι τριγίγαντας
β) είναι χάλκινος
γ) είναι σε λιμάνι της "Κρήτης"
Για το τρίτο στοιχείο αν και ακριβέστατο δεν θα σας πω τίποτα όπως καταλαβαίνεται.
Το πρώτο όπως εγώ το όρισα είναι το τριγίγαντας. Ας κάνουμε λίγη ετυμολογική γραμματική, νέος δικός μου όρος. Η λέξη πρέπη να χωριστεί αρχικά στα ΤΡΙ και ΓΙΓΑΝΤΑΣ.
Το ΤΡΙ είναι αριθμητικό και δηλώνει τον αριθμό τρία και άρα ο "φίλος" μας αποτελούνταν από τρία ευκρινώς διαχωρισμένα μέρη αλλιώς δεν είχε νόημα το αριθμητικό σε έναν ακριβολόγο όπως ο Ορφέας.
Το ΓΙΓΑΝΤΑΣ τώρα είναι άλλη μια παρεξήγηση των λεγομένων από τους διάφορους σοφούς με τα διπλώματα και τα διδακτορικά μια και έμειναν στο "όλοι ξέρουμε".Αφού όλοι ξέρουμε τι ήταν οι Γίγαντες τι να ψάξουμε. Οι γίγαντες είναι όπως όλοι ξέρουμε άνθρωποι με διαστάσεις βουνού κλπ παιδικές ιστορίες.
Λυπάμαι που χαλώ κι αυτήν την φαντασίωση αλλά δεν είναι έτσι. Εδώ υπεύθυνος βέβαια είναι ο Όμηρος που θέλοντας να προστατέψει την φήμη του συγγενή του Οδυσσέα "φούσκωσε" κάποια πράγματα για να μειώσει την αλγεινή εντύπωση που θα προκαλούσε η πραγματική διάσταση των γεγονότων.
Ο ΓΙ-ΓΑΣ και όχι ΓΙΓΑΣ είναι ο ......Γήινος με διπλασιασμό του αρχικού συμφώνου. Δεν έχει καμία σχέση με διάσταση μικρή ή μεγάλη αλλά με το ότι είναι από την γη και στην περίπτωσή μας ότι είναι ένα κομμάτι γης.
Ο τριγίγαντας λοιπόν αυτός δεν είναι τίποτε άλλο από μια χερσόνησο χωρισμένη σε τρία κομμάτια και που το επιτυχές πέρασμα του πλοίου από τους δημιουργηθέντες φυσικούς ισθμούς θα έφερνε τους Αργοναύτες στα ασφαλή λιμάνια των Κρητών. Το ότι απέτυχαν να περάσουν τους έβαλε σε νέους κινδύνους.
Για όσους δεν κατάλαβαν επισημαίνω ότι οι Γίγαντες είναι οι Γήινοι.Το αν υπήρξαν και τεράστιοι αυτό που μάλλον έδωσε τροφή στον μύθο τους είναι κάτι άλλο.Το όνομά τους όμως το πήραν από την καταγωγή τους.
Αυτό βέβαια αυτόματα σημαίνει ότι ο Ορφέας και οι άλλοι που δεν είναι γίγαντες είναι εξωγήινοι. Όχι βέβαια πράσινοι και με μυτερά αυτιά αλλά έρχονται από άλλον πλανήτη για λόγους που αγνοούμαι βέβαια.
Για να επανέρθουμε όμως στα περί περάσματος να πω ότι αυτό κάνουν άλλωστε ακόμη και σήμερα τα πλοία. Περνούν ανάμεσα από τον Ταλώ για να έχουν ασφαλές ταξίδι.
Τώρα μένει το χάλκινος.Το δεύτερο στοιχείο. Αυτό όταν ακόμη έκανα την έρευνα αυτή ήταν λιγάκι ακατανόητο. Γιατί όταν βλέπεις έναν άνθρωπο τον Ορφέα να σου περιγράφει με ακρίβεια τους τόπους δεν μπορείς να υποθέσεις ότι ξαφνικά τρε4λάθηκε και προσθέτει φανταστικά στοιχεία.
Όμως και εδώ ο Ορφέας αποδείχθηκε ακριβέστατος και μόνο. Πράγματι ψάχνοντας λιγάκι, με την βοήθεια της καλής μου Μούσας, αρωγού μου σε όλο αυτό το "ταξίδι" βρήκα ότι το μέρος είναι "χάλκινο".Το υπέδαφός του δηλαδή ήταν και είναι ως σήμερα γεμάτο από το μέταλλο αυτό. Εξ ου και το χάλκινος.
Ελπίζω ότι δεν θα αναρωτηθεί κανείς πως το ήξερε ο Ορφέας γιατί όταν έχεις την δυνατότητα, έστω και αν στην παρέχουν άλλοι (!), να αλλάξεις πλανήτη μάλλον έχεις και την ικανότητα να τον ερευνήσεις σε βάθος. Έτσι δεν είναι;
Ελπίζω να έβαλα κάποια πράγματα στην θέση τους τώρα.
Κάπως έτσι λοιπόν πρέπει να έμοιαζε η "Αργώ".
Σίγουρα θα αναρωτηθείτε πως το ξέρω όταν "όλοι ξέρουν" ότι είχε κουπιά.Είναι απλό φίλοι μου. Στην Οδύσσεια τα πλοία των Φαιάκων που ήταν της ίδιας κατηγορίας μας αναφέρεται ότι λόγω της μεγάλης ταχύτητάς του η πρύμνη του, το μπροστινό του δηλαδή μέρος, σηκώνονταν στον αέρα. Η μόνη πιθανότητα να σηκωθεί ένα πλοίο στον αέρα είναι να έχει κίνηση πίσω και όχι κουπιά βέβαια.
