
Αφορμή για το άρθρο αυτό ήταν κάτι που διάβασα σε "ελληνικό" διαδικτυακό-περιοδικό για την "Αργώ". Ψάχνοντας λίγο στο διαδίκτυο είδα ακόμη πολλές άλλες προσεγγίσεις που πολύ απέχουν από την πραγματικότητα.


Το ιστολόγιο αυτό φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν χώρο έρευνας χωρίς προκαθορισμένα αποτελέσματα και αγκυλώσεις.Σας καλούμε να συμμετάσχετε σ' αυτό το ταξίδι
ἔρχεσθαι δὴ ἔπειτα λαβὼν ἐυῆρες ἐρετμόν,
εἰς ὅ κε τοὺς ἀφίκηαι οἳ οὐκ ἴσασι θάλασσαν
ἀνέρες, οὐδέ θ᾽ ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσιν·
οὐδ᾽ ἄρα τοί γ᾽ ἴσασι νέας φοινικοπαρῄους
οὐδ᾽ ἐυήρε᾽ ἐρετμά, τά τε πτερὰ νηυσὶ πέλονται.
σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλ᾽ ἀριφραδές, οὐδέ σε λήσει·
ὁππότε κεν δή τοι συμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης
φήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ,
καὶ τότε δὴ γαίῃ πήξας ἐυῆρες ἐρετμόν,
ῥέξας ἱερὰ καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι,
ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τ᾽ ἐπιβήτορα κάπρον,
οἴκαδ᾽ ἀποστείχειν ἔρδειν θ᾽ ἱερᾶς ἑκατόμβας
ἀθανάτοισι θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι,
πᾶσι μάλ᾽ ἑξείης. θάνατος δέ τοι ἐξ ἁλὸς αὐτῷ
ἀβληχρὸς μάλα τοῖος ἐλεύσεται, ὅς κέ σε πέφνῃ
γήραι ὕπο λιπαρῷ ἀρημένον· ἀμφὶ δὲ λαοὶ
ὄλβιοι ἔσσονται.
θὰ σύρης τότε παίρνοντας τὸ δυνατὸ κουπί σου,
νὰ πᾶς στὴ χώρα τῶν ἀντρῶν ποὺ θάλασσα δὲν ξέρουν,
καὶ ποὺ φαῒ δὲν συνηθοῦν νὰ τρῶνε ἁλατισμένο,
καὶ μήτε κοκκινόπλωρα καράβια αὐτοὶ γνωρίζουν,
μήτε τὰ δυνατὰ κουπιά, πού 'ναι φτερὰ τῶν πλοίων.
Νά, καὶ σημάδι ξάστερο, ποὺ δὲ θὰ σοῦ ξεφύγη·
σὰν ἀνταμώσης ἄλλονε στὸ δρόμο ταξιδιώτη,
καὶ λέει δικράνι πὼς βαστᾶς στὸν ὥριο σου τὸν ὦμο,
τότες τὸ δυνατὸ κουπὶ μπῆξε στὴ γῆς, καὶ κάμε
καλόδεχτες θυσίες ἐκεῖ στὸ ρήγα Ποσειδώνα,
κριάρι, ταῦρο σφάζοντας, κι ἀγριόχοιρο βαρβάτο·
καὶ του σπιτιού σου όταν αποτελειώσεις(ταχτοποιήσεις=αποστείχειν) τις εργασίες (Έργω-=Έρδω) ἑκατόμβες νὰ κάμης
ἱερὲς γιὰ τοὺς ἀθάνατους ποὺ ὁρίζουνε τὰ οὐράνια,
μὲ τὴ σειρὰ τοῦ καθενοῦ· κι ὁ θάνατος θὰ σοῦ 'ρθη
ὄξω ἀπὸ θάλασσα, ἀλαφρός, καὶ θὰ σε γλυκοπάρη
μὲς στὰ καλὰ γεράματα, ποὺ ὁλόγυρα οἱ λαοί σου
θὰ χαίρουνται καλοτυχιά
Όπως βλέπετε το κείμενο είναι ξεκάθαρο.Ο Οδυσσέας θα πάει τόσο μακριά από την θάλασσα που δεν θα γνωρίζουν ούτε το τι είναι αλάτι.Αυτή η πληροφορία άλλωστε ταιριάζει "γάντι" με τις ανθρωπολογικές έρευνες της περιοχής αλλά και με τους μύθους και παραδόσεις των κατοίκων της.Για να κλείσω την ιστορία να σας πω ότι οι απόγονοί του επέστρεψαν στην "Ιθάκη", όχι όλοι και ένας από αυτούς πολλά χρόνια αργότερα θα γίνει παγκοσμίως γνωστός για την ...δύναμή του.Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. καλή σας ημέρα
ὣς ὃ μὲν ἐν κλισίῃσι Μενοιτίου ἄλκιμος υἱὸς
ἰᾶτ᾽ Εὐρύπυλον βεβλημένον· οἳ δὲ μάχοντο
Ἀργεῖοι καὶ Τρῶες ὁμιλαδόν· οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔμελλε
τάφρος ἔτι σχήσειν Δαναῶν καὶ τεῖχος ὕπερθεν
εὐρύ, τὸ ποιήσαντο νεῶν ὕπερ, ἀμφὶ δὲ τάφρον 5
ἤλασαν· οὐδὲ θεοῖσι δόσαν κλειτὰς ἑκατόμβαςὄφρά σφιν νῆάς τε θοὰς καὶ ληΐδα πολλὴν
ἐντὸς ἔχον ῥύοιτο· θεῶν δ᾽ ἀέκητι τέτυκτο
ἀθανάτων· τὸ καὶ οὔ τι πολὺν χρόνον ἔμπεδον ἦεν.
ὄφρα μὲν Ἕκτωρ ζωὸς ἔην καὶ μήνι᾽ Ἀχιλλεὺς 10
καὶ Πριάμοιο ἄνακτος ἀπόρθητος πόλις ἔπλεν,
τόφρα δὲ καὶ μέγα τεῖχος Ἀχαιῶν ἔμπεδον ἦεν.
αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μὲν Τρώων θάνον ὅσσοι ἄριστοι,
πολλοὶ δ᾽ Ἀργείων οἳ μὲν δάμεν, οἳ δὲ λίποντο,
πέρθετο δὲ Πριάμοιο πόλις δεκάτῳ ἐνιαυτῷ, 15
Ἀργεῖοι δ᾽ ἐν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδ᾽ ἔβησαν[1],
δὴ τότε μητιόωντο Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων[2]
τεῖχος ἀμαλδῦναι ποταμῶν μένος εἰσαγαγόντες.
ὅσσοι ἀπ᾽ Ἰδαίων ὀρέων ἅλα δὲ προρέουσι,
῾Ρῆσός θ᾽ Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε ῾Ροδίος τε 20
Γρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδρος
καὶ Σιμόεις, ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ τρυφάλειαι
κάππεσον ἐν κονίῃσι καὶ ἡμιθέων γένος ἀνδρῶντῶν πάντων ὁμόσε στόματ᾽ ἔτραπε Φοῖβος Ἀπόλλων,
ἐννῆμαρ δ᾽ ἐς τεῖχος ἵει ῥόον· ὗε δ᾽ ἄρα Ζεὺς 25
συνεχές, ὄφρά κε θᾶσσον ἁλίπλοα τείχεα θείη.
αὐτὸς δ᾽ ἐννοσίγαιος[3] ἔχων χείρεσσι τρίαιναν
ἡγεῖτ᾽, ἐκ δ᾽ ἄρα πάντα θεμείλια κύμασι πέμπε
φιτρῶν καὶ λάων, τὰ θέσαν μογέοντες Ἀχαιοί,
λεῖα δ᾽ ἐποίησεν παρ᾽ ἀγάρροον Ἑλλήσποντον, 30
αὖτις δ᾽ ἠϊόνα μεγάλην ψαμάθοισι κάλυψε
τεῖχος ἀμαλδύνας· ποταμοὺς δ᾽ ἔτρεψε νέεσθαι
κὰρ ῥόον, ᾗ περ πρόσθεν ἵεν καλλίρροον ὕδωρ.
ὣς ἄρ᾽ ἔμελλον ὄπισθε Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων
θησέμεναιΤην ώρα που σκυμμένος ο γενναίος γιός του Θεράπευε τον χτυπημένο Ευρύπυλο,οι υπόλοιποιἈργεῖοι καὶ Αργείοι και Τρώες πολεμούσαν σε ένα σημείο,ούτε όμως μέλλον επρόκεται να έχει για πολύ η τάφρος τωνεὐρύ, τὸΔαναών και τo φαρδύ τείχος από πάνω του,που φτιάξανε πάνω από τα πλοία μαζί με τάφρο που έσκαψαν,ούτε στους θεούς έκαναν μεγάλες εκατόμβες αλλά μέχρις αυτά τα πλοία με πολλά λάφυρα μέσα να Φύγουν,μια και οι Θεοί δεν θέλαν να χτιστεί, γιαυτό και δεν έμεινε πολύ καιρό όρθιο.Όμως όσο ο μεν Έκτωρας ζούσε, ο Αχιλλέας ήταν θυμωμένος και του Βασιλιά Πρίαμου η πόλη έμενε απόρθητη, για τόσο χρόνο το μέγα τείχος των Αχαιών σταθερό ήταν.Αλλά επειδή από τους Τρώες πέθαναν όλοι οι άριστοι και πολλοί Αργείοι καταβλήθηκαν ή χάθηκαν και πάρθηκε η πόλη του Πριάμου τον δέκατο χρόνο και οι Αργείοι με πλοίαστην πατρίδα γύρισαν τότε δὴ λοιπόν σκέφτηκαν ο Ποσειδώνας και ο Απόλλωνας το τείχος να καταστρέψουν με την δύναμη των ποταμών.Όσοι, δε από τα Βουνά της Ίδης ρέουν προς την θάλασσα, ο Ρήσος με τις εφτά πηγές,ο Κάρησος,ο Ρόδιος ο Γρανικός με τον Αίσηπο και ο θείκός Σκάμανδρος με τον Σιμόη,εκεί όπου πολλές ασπίδες και περικεφαλαίες και γένος ημίθεων ανδρών έπεσαν στην σκόνη.Των πάντων τις ροές τρέποντας τις ένωσε ο Φοίβος Απόλλων Εννιά δε ημέρες στο τείχος έριχναν τα νερά τους.Ο Ζεύς δε έβρεχε συνεχώς μέχρις ότου να σκεπαστεί τοτείχος από την θάλασσα.Τότε ο Ποσειδώνας έχοντας στο χέρι την Τρίαινα άρχισε πρώτος και στέλνοντας κύματα στα θεμέλια που ήταν από ξύλα και πέτρες και που τοποθέτησαν αγκομαχώντας οι Αχαιοί,τα κατέστρεψε με τα δυνατάκύματα του Ελλήσπονδου Αμέσως δε κάλυψε με πολύ άμμο από την ακτή το τείχος κατατρώγωντάς το,τους ποταμούς δε έτρεψε να κυλούν οι ροές τους εκεί ακριβώς που πρότερα έτρεχε το καλλίρροο νερό τους.Αυτά παρακάτω θα κάνουν ο Ποσειδώνας και ο Απόλλων
Main content
| ||||||||||