Ξανά μαζί (Ποιος ήταν ο Μινώταυρος)

Επιστρέφοντας λοιπόν στην μετακαλοκαιρινή περίοδο θα ήθελα αφού χαιρετήσω όλους σας να δούμε ένα όμορφο θέμα από την Ελληνική ιστορία. Αυτό της μετάβασης αθηναίων ως λύτρα στον Βασιλιά Μίνωα και ο εγκλεισμός τους στον Λαβύρινθο με τον Μινώταυρο:

Όπως έχω ήδη πει τα γεγονότα αυτά συνέβησαν πριν από 18-20 χιλιάδες χρόνια. Έτσι λοιπόν στα κείμενα που έχουμε 15000-17000 χρόνια μετά από αυτά είναι λογικό να αναφέρονται ανακατεμένα τόσο αληθινά γεγονότα όσο και παραμυθολογικές εκδοχές μια και οι εντυπώσεις από αυτά ,αρνητικές ή θετικές, δημιουργούν συνειρμούς που παράγουν εικόνες που ενώ αποδίδουν το μέγεθος του γεγονότος εντούτοις δημιουργούν μια λογική σύγχυση. Φυσικά αναμενόμενο είναι οι δημιουργηθείσες εικόνες να υπερισχύουν των πραγματικών αναφορών μια και το βασικό τους στοιχείο είναι η κοινή πρώτη εντύπωση στο άκουσμα της πραγματικότητας και άρα πιο φιλικό προς τον μέσο ακροατή. Με άλλα λόγια ακούμε τις εικόνες που και εμείς θα δημιουργούσαμε.

Αυτό λοιπόν συνέβη και στην περίπτωση της συγκεκριμένης ιστορίας. Οδηγός μας ο Πλούταρχος που μας δίνει και τις δύο εκδοχές προσανατολιζόμενος και αυτός προς αυτή που θα σας αναφέρω.

Υπήρχε ένας στρατηγός του Μίνωα ο Ταύρος που φημίζονταν για δύο πράγματα: την δύναμή του από την μιά αλλά και την σκληρότητα του χαρακτήρα του και τους κακούς του τρόπους από την άλλη.

Αυτός λοιπόν ο στρατηγός έχοντας νικήσει σε αγώνες που ως έπαθλο είχαν θεσμοθετηθεί οι Αθηναίοι αιχμάλωτοι τους παρέλαβε και τους μεταχειρίστηκε με τόσο βάναυσο τρόπο που αγανάκτησαν όλοι μαζί του. Είχε γίνει μάλιστα μισητός και στους ίδιους τους Κρήτες με τους τρόπους του αυτού. Όσο για τον Λαβύρινθο μας αναφέρει ο Πλούταρχος ότι βρίσκονταν στο λιμάνι της πόλεως πράγμα που αναιρεί τις φανταστικές γνωστές εικόνες που μας έχουν τόσα χρόνια τροφοδοτήσει με σκοπό να συκοφαντήσουν την ιστορία μας και κατευθύνεται προς την εξήγηση του παλατιού των Λάβρεων(διπλός πέλεκυς).

Έτσι λοιπόν ο στρατηγός του Μίνωα,Ταύρος, έγινε Μινώταυρος και οι τρόποι του τον κατέστησαν στο υποσυνείδητο των Αθηναίων ως ανθρωποφάγο τέρας. Άλλωστε τον ίδιο χαρακτηρισμό δίνουμε και σήμερα σε ανάλογες συμπεριφορές με χρήση επιθέτων όπως ανθρωπόμορφο τέρας κλπ.