ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ-Μέρος 5ο

Το βιβλίο μου-μέρος 5ο

Ξεκινώντας λοιπόν πρέπει να σας πω ότι όλα αυτά που αναφέρθηκαν πιο μπροστά περί καταγωγής και ποιος είναι πιο αρχαίος και ποια γλώσσα μιλούσαν κλπ είναι εκτός από λανθασμένα και άστοχα μια και οι άνθρωποι ξεκίνησαν όλοι μαζί και για πολλά χρόνια θεωρούσαν τους εαυτούς τους είτε συγγενείς είτε αναγνωρίζονταν ως “συγκάτοικοι” του πλανήτη αυτού και μιλούσαν βέβαια, στο μεγαλύτερο τουλάχιστον μέρος της Γης που θα μπορέσουμε και μαζί να ελέγξουμε μία και μόνο την γλώσσα αυτήν που σήμερα ονομάζουμε ομηρική και που μετασχηματίστηκε από τα χρόνια και την μεταξύ τους έλλειψη επικοινωνίας στις γνωστές μας γλώσσες του κόσμου και που το πιο κοντινό σε αυτήν γλωσσικό ιδίωμα είναι η αρχαία ελληνική αν και μεταλλάχθηκε και σε αυτήν λόγω άγνοιας κυρίως της αρχικής δομής και λειτουργίας της μητέρας γλώσσας. Όσοι επαναστατήσετε σε αυτό θα σας συνιστούσα να περιμένετε μια και αποδείξεις λεπτομερείς μάλιστα υπάρχουν για όλα αυτά. Ακόμη για να είμαι δίκαιος κομμάτια μικρά και μεγάλα αυτούσια υπάρχουν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου απλά η συγκριτική αυτή μελέτη είναι τόσο μεγάλη και δύσκολη και βέβαια προϋποθέτει έρευνα από μεγάλη ομάδα πιο ειδικών εμού που δεν θα επιχειρήσω να σας εισάγω καν σε αυτό πέρα από ένα-δυο παραδείγματα στο πρώτο κεφάλαιο.

Φυλές, έτσι όπως τώρα τις ορίζουμε υπήρχαν και τότε το γιατί μου είναι άγνωστο μια και τα πιθανά κείμενα που θα το περιείχαν χάθηκαν μέσα στην μανία της θρησκευτικής καθαρότητας.

Το πότε όπως θα δείτε να αποδεικνύεται στο δεύτερο κεφάλαιο του παρόντος βιβλίου είναι πριν από 19000 χρόνια από σήμερα, το 17000 πχ συμβατικά, όπως βέβαια λένε και όλες οι έρευνες. Τι έγινε πιο μπροστά δεν μπορώ να σας πω με σαφήνεια αν και περιγράφονται περίοδοι, μέσα στα ίδια αυτά κείμενα, που θα δούμε σε άλλο βιβλίο, του πλανήτη μας πριν από εκατομμύρια χρόνια, όταν χρησιμοποιήθηκε ως πλανήτης ορυχείο αλλά δεν έχω βρει το χθες τους παρ' όλο που υπάρχουν κάποιες ενδείξεις που όμως δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρες και ίσως με την συνέχιση των ερευνών γίνουν κατανοητές. Πάντως προκύπτουν μερικά χρήσιμα συμπεράσματα όπως:

Την εποχή αυτή συνυπάρχουν με ένα ανθρωποειδές τουλάχιστον που όμως φαίνεται ότι δεν αισθάνονται καμία συγγένεια μαζί του. Έχουν αντίληψη της προηγηθείσας ζωής της Γης, όπως για παράδειγμα της ύπαρξης των δεινοσαύρων. Έχουν μια υψηλή τεχνολογία σ' έναν άλλης κατεύθυνσης πολιτισμό. Έχουν μια άλλη “αντίληψη” για την έννοια των “λέξεων”. Τα “αυτονόητα” του σήμερα είναι τελείως έξω από την δική τους γλωσσική πρακτική και πραγματικότητα. Έννοιες όπως “άρθρο”, “ρήμα”, “επίθετο” κλπ δεν έχουν κανένα νόημα γιατί δεν υπάρχουν γι' αυτούς. Αυτόν τον τρόπο γραφής και ομιλίας θα μπορούσαμε να τον περιγράψουμε ως ακριβολογικά περιγραφικό, δηλαδή περιγράφουν με σταθερό και συγκεκριμένο τρόπο και με ακρίβεια στις λεπτομέρειες όλα τα πράγματα ακριβώς όπως σήμερα προγραμματίζουμε ένα υπολογιστή να “σκέφτεται” μόνο που η γλώσσα τους ήταν πολύ πιο τέλεια από τις σημερινές γλώσσες προγραμματισμού. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος ακόμη μπορώ να πω ότι ο κόσμος που πηδά μέσα από τα βιβλία είναι ίδιος με αυτόν που θα περιέγραφε μια εξελιγμένη μηχανή.

Αυτή όμως η περιγραφική ακρίβεια ήταν που δημιούργησε τις πολλές “παρεξηγήσεις” με το σήμερα. Ένα καλό παράδειγμα ο ΧΑΛΚΟΣ. Ο Χαλκός, που είναι αυτό που γνωρίζουμε και σήμερα και μαζί και ο Ορείχαλκος χρησιμοποιούνταν σχεδόν πάντα για να καλύπτουν εξωτερικά άλλα μέταλλα και κυρίως το “σίδερο” για να τα προστατέψουν από την διάβρωση. Αυτήν τους λοιπόν την ιδιότητα προσδιόριζαν με την λέξη ΧΑΛΚΟΣ. Έτσι τα περισσότερα αντικείμενα είναι “χάλκινα” αλλά αυτό αφορά την εξωτερικά επιφάνεια και μόνο και όχι το κύριο μέρος. Αν μπορέσετε να το συνειδητοποιήσετε αυτό θα δείτε ολόκληρο τον τότε κόσμο με “άλλο μάτι”.

Κατά τ' άλλα οι άνθρωποι τότε κατοικούσαν εκεί σχεδόν που κατοικούν και σήμερα με μικρές βέβαια αλλαγές και μεγαλύτερη τις μετακινήσεις πληθυσμών που προήλθαν κύρια από την σημερινή Αμερικανική ήπειρο σε μια μεγάλη περίοδο μετακινήσεων που κράτησε ούτε λίγο ούτε πολύ γύρω στα 12.000 χρόνια και τελείωσε με τις τελευταίες μετακινήσεις των λεγομένων “Σλάβων” όταν πια και ο δρόμος από την Σιβηρία ήταν πια ανοιχτός.

Το επίπεδο του τότε πολιτισμού με άλλες προτεραιότητες βέβαια υψηλό τουλάχιστο σε κάποιους τομείς που αναφέρονται αν και ο τρόπος ζωής τους δεν έμοιαζε τόσο με αυτόν που κάνουμε σήμερα όσο μάλλον με κάποιο άλλο μοντέλο που περισσότερο προσομοιάζει με αυτό που θα προτιμούσε ένας ίσως οικολογικά πιο ευαίσθητος του σήμερα να κάνει αν και πιστεύω ότι ένα μέρος αυτού του προσανατολισμού ήταν λόγω ανάγκης.

Ένα καλό παράδειγμα διαφορετικότητας είναι οι κατασκευές οικιών με προτίμηση σε χώρους που προσφέρουν υγεία και από τα σημερινά ονομαζόμενα οικολογικά υλικά. Ακόμη και η επιλογή κάποιων να κατοικήσουν σε σπήλαια δεν γίνονταν λόγω χαμηλού επιπέδου και άγνοια αλλά ακριβώς το αντίθετο αφού διάλεγαν σπήλαια με χαμηλή υγρασία σταθερή θερμοκρασία και φωτισμό όπως αυτό το σπήλαιο του Χείρωνα που βέβαια δεν ήταν μισό άλογο.

Τα κείμενά τους όσα έχουν σωθεί φυσικά που δεν ξέρουμε καν αν είναι ενδεικτικά, είναι διδακτικά και επιτελούν έναν ή μάλλον πολλούς σκοπούς. Από την μια διατηρούν γνώσεις που περνάνε από γενιά σε γενιά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως χρηστικά εγχειρίδια αλλά και κάποια από την άλλη όπως η Ιλιάδα(!) κυρίως αλλά και η Οδύσσεια προσπαθούν να ανορθώσουν το φρόνημα και να τονίσουν το γεγονός της κοινής καταγωγής και της παγκόσμιας φιλίας που πρέπει να υπάρχει και που υπήρχε κατά διαστήματα. Αυτό όμως είναι μια υπόθεση. Λογική όπως θα διαπιστώσετε αλλά υπόθεση.

Ο Ορφέας εμφανίζεται να ζει γύρω στο 17000 πχ και η εποχή του είναι κατά μια έννοια ειρηνική αν και αυτό δεν είναι απόλυτα αλήθεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι της εποχής του, όπως φαίνεται και από τον Όμηρο έχουν μια αίσθηση κοινής καταγωγής και συγγένειας μεταξύ τους. Πλανάται ακόμη μια αίσθηση ενός “Ελ-Ντοράντο” σ' έναν καινούργιο προς εκμετάλλευση τόπο. Αυτό ίσως δικαιολογεί και την προσπάθεια κάποιων να κρατήσουν τις παλιές σχέσεις αίματος ζωντανές σαν ανάμνηση μιας προηγούμενης κοινής πορείας ζωής αλλά και το γεγονός ότι ονομάζουν από την αρχή βουνά-ποτάμια-λίμνες με δικά τους ονόματα αλλά ακόμη και τις συγκρούσεις για την κατάκτηση νέων περιοχών. Θα σταματήσω εδώ την περιγραφή της εποχής του μια και θα πρέπει τα όποια “λόγια” να συνοδεύονται και από αποδείξεις που βέβαια υπάρχουν και θα τις δείτε στην συνέχεια και γι' αυτό σε όλα αυτά θα επανέλθω αργότερα.

Ο ίδιος αναλαμβάνει να συμμετάσχει στο ταξίδι των Αργοναυτών για να τους καθοδηγήσει ως άριστος γνώστης της παγκόσμιας γεωγραφίας αλλά και να τους συνδράμει με πράξεις που αδυνατούν οι άλλοι να κάνουν. Ο σκοπός του ταξιδιού τους δεν είναι φυσικά ένα κομμάτι δέρμα αλλά ένα τεχνολογικά προοδευμένο εξάρτημα που χρησιμοποιούνταν για έναν σημαντικό σκοπό αυτόν της τοιχοποιίας. Ο “Φρίξος” με άλλα λόγια τους είχε φέρει τον τρόπο για την “υαλοποίηση” των τειχών τους δηλαδή την τεχνική και το εξάρτημα για να μπορούν διαφορετικοί βράχοι να “λιώνουν” στα σημεία ένωσης τους και να αποτελούν ενιαίο σώμα. Αυτό πήρε ο Ιάσων πίσω και βέβαια ως ανταπόδοση έφερε το σιτάρι και τον τρόπο καλλιέργειάς του. Φαίνεται ότι ενώ ήταν συνηθισμένοι να χρησιμοποιούν, όπως θα δούμε με στοιχεία και μόνο, σοφιστικέ εργαλεία υψηλής τεχνολογίας αντίθετα υστερούσαν στις απλές γεωργικές εργασίες. Η εικόνα που δίνουν μοιάζει πολύ με αυτήν που θα έχει η δική μας κοινωνία αν για παράδειγμα από σήμερα και για πολλά χρόνια πάψουν εντελώς να υπάρχουν τα καύσιμα, στερεά και υγρά και φυσικά η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Πόσοι από εμάς ξέρουν να καλλιεργήσουν χωράφια;

Η τεχνική που χρησιμοποιεί στο έργο του είναι μάλλον κοινή και για τους άλλους που άλλωστε πηγάζει και από τον τρόπο που είναι δομημένη η “γλώσσα” τους. Απόλυτη ακρίβεια στην έκφρασή του και επιλογή γεωγραφικών στοιχείων που θα παραμείνουν αναλλοίωτα στον χρόνο. Όπως και έμειναν. Όλα τα στοιχεία που αναφέρει και εννοώ ΟΛΑ είναι ακόμη εδώ και έχουν την ίδια ακριβώς μορφή όπως και τότε και φυσικά στην ίδια ακριβώς σειρά..

Ακόμη ο Ορφέας, επειδή ακριβώς “θέλει” να “διαβάζεται” προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι περισσότερο από ένα απλό ημερολόγιο ταξιδιού. Θέλει με τον περίτεχνο λόγο του να μην κουράζει τους αναγνώστες αποφεύγοντας την απλή παράθεση ονομάτων. Αλλά ακόμη και τότε είναι απόλυτα ακριβής.

Ο Ορφέας θα είναι και το αντικείμενο αυτού του πρώτου βιβλίου. Θα αποδείξω ότι η διαδρομή που περιγράφει και που βέβαια δεν γίνεται στην σημερινή Ελλάδα την οποία προφανώς δεν επισκέφθηκε ποτέ, είναι σχεδόν στο μισό μήκος και πλάτος της Γης και που αν σήμερα το κάναμε θα μπορούσαμε με μόνο οδηγό το κείμενό του να περάσουμε από τα ίδια ακριβώς μέρη με ασφάλεια και χωρίς απρόοπτα.