Αγαπητοί φίλοι
Δεν περιμένω φυσικά να μετατρέψω τους κενούς σε άτομα με περιεχόμενο και γι' αυτό συνεχίζω χωρίς να ασχολούμαι άλλο. Επαναλαμβάνω απλά ότι όλα αυτά που αναφέρω για την γλώσσα δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από τροφή για σκέψη μια και δεν μπορώ να σας παράξω αποδείξεις για λόγους που καταλαβαίνεται. Μπορείται να αμφισβητήσεται το αν εγώ όντως γνωρίζω αλλά αυτό δεν είναι λόγος για να μην σκεφτείται πάνω στις όποιες παρατηρήσεις μου.
Μπαίνω λοιπόν στο κυρίως θέμα του σημερινού σημειώματος με κάποιο ακόμη παράδειγμα. Αρχικά όμως θα ήθελα να σας δώσω ένα-δυο παραδείγματα του τι νομίζουμε ότι γνωρίζουμε σήμερα.
Στην Ιλιάδα Β΄459-461 έχουμε:
ΤΩΝ Δ ΩΣ Τ ΟΡΝΙΘΩΝ ΠΕΤΕΗΝΩΝ ΕΘΝΕΑ ΠΟΛΛΑ
ΧΗΝΩΝ Η ΓΕΡΑΝΩΝ Η ΚΥΚΝΩΝ ΔΟΥΛΙΧΟΔΕΙΡΩΝ
ΑΣΙΩ ΕΝ ΛΕΙΜΩΝΙ ΚΑΥΣΤΡΙΟΥ ΑΜΦΙ ΡΕΕΘΡΑ
Ας το λεπτολογίσουμε λοιπόν.
Το ΕΘΝΕΑ σύμφωνα με τους "ειδικούς" και τους τυφλούς ακολουθητές τους σημαίνει ΕΘΝH(πληθυντικός αριθμός σύμφωνα με τους "ειδικούς") δηλαδή μεγάλος αριθμός(περισσότερα από ένα) από ομάδες κοινών χαρακτηριστικών όπως οι ΧΗΝΕΣ οι ΓΕΡΑΝΟΙ και οι ΚΥΚΝΟΙ του κειμένου. Σωστά;
Εδώ φαντάζομαι ότι όλοι θα συμφωνήσουν όμως θα υπάρξει μία και σημαντική διαφωνία. Αυτή του Ομήρου. Ο Όμηρος ως αυθεντικότερος ερμηνευτής του εαυτού του διαφωνεί. Γιατί; Μα γιατί αμέσως μετά έρχεται το ΠΟΛΛΑ. Αν το ΕΘΝΕΑ σημαίνει και ΠΟΛΛΑ τότε το ΠΟΛΛΑ τι χρειάζεται; Φαντάζομαι ότι τώρα πολλοί θα τρέξουν να ισχυρισθούν ότι το έκανε για έμφαση αλλά αν διαβάσεται τον Όμηρο θα δείτε ότι ΠΟΥΘΕΝΑ δεν υπάρχει αυτό το στοιχείο. Είναι ακριβής ως φωτογράφος που βγάζει μια ρεαλιστική φωτογραφία.
Πιο κάτω, στίχοι 467-8, έχουμε:
ΕΣΤΑΝ Δ ΕΝ ΛΕΙΜΩΝΙ ΣΚΑΜΑΝΔΡΙΩ ΑΝΘΕΜΟΕΝΤΙ
ΜΥΡΙΟΙ ΟΣΣΑ ΤΕ ΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΘΕΑ ΓΙΓΝΕΤΑΙ ΩΡΗ.
Δεν θα αναφερθώ στο ΓΙΓΝΕΤΑΙ που βέβαια δεν θυμίζει σε τίποτα τον λογικό σύμφωνα με όσα ξέρουμε πληθυντικό αλλά στο ΩΡΗ. Εδώ η μετάφραση που κάνουν είναι ΑΝΟΙΞΗ((;). Πως προκύπτει; κανείς δεν γνωρίζει πέρα από τους "ειδικούς" μια και αμέσως αναφέρει ο Ομηρος:
ΗΥΤΕ ΜΥΙΑΩΝ ΑΔΙΝΑΩΝ ΕΘΝΕΑ ΠΟΛΛΑ(πάλι δεν τον βολεύει το ΕΘΝΕΑ)
ΑΙ ΤΕ ΚΑΤΑ ΣΤΑΘΜΟΝ ΠΟΙΜΝΗΙΟΝ ΗΛΑΣΚΟΥΣΙΝ
ΩΡΗ ΕΝ ΕΙΑΡΙΝΗ ΟΤΕ ΤΕ ΓΛΑΓΟΣ ΑΓΓΕΑ ΔΕΥΕΙ.
Εδώ το ΩΡΗ το μεταφράζουν ώς ΩΡΑ(ανοιξιάτικη). Είναι δυνατόν ο ίδιος άνθρωπος σε δύο στίχους που απέχουν ελάχιστα να δίνει το "ανοιξιάτικη ώρα" με το ΩΡΗ και την άλλη με το ΩΡΗ ΕΝ ΕΙΑΡΙΝΗ; Είναι διχασμένη προσωπικότητα ή απλά δεν γνωρίζουμε τι λέει και απλώς υποθέτουμε; για σκεφτείτε το!
Aς δούμε όμως και κάποιες θετικές σκέψεις.
Είσαι κατασκευαστής γλώσσας τι κάνεις;
α) κατασκευάζεις χιλιάδες γράμματα άσχετα μεταξύ τους που αποδίδουν λέξεις διαφορετικές ή
β) κατασκευάζεις μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες γράμματα για να αποδώσουν τους διαφορετικούς φθόγγους ή
γ) κατασκευάζεις 24 μόνο γράμματα αφού έχεις βρει έναν τρόπο να καταγράψεις και να κωδικοποίησεις τις ανάγκες του εγχειρήματός σου(όπως το 0,1 των υπολογιστών).
Στην περίπτωση 3 έχεις δύο δρόμους;
1) Αποτυπώνεις απλά τα γράμματα(μέσω ηλεκτρικών σημάτων υπολογιστή για παράδειμα) και έτσι καταλήγεις από την μια να χρειάζεσαι μόνο το σύστημα ON-OFF(1,0) αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να καταχωρείς τεράστιους όγκους έτοιμων δεδομένων για να μπορέσει να δουλέψει. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι η γνώση που παράγεται είναι η ήδη γνωστή και απλά γίνονται πιο γρήγοροι οι υπολογισμοί και πιο ακριβείς οι χαράξεις. Τίποτε παραπάνω. Όσο και αν αυτό είναι σημαντικό ποτέ δεν θα μπορέσει να γίνει τεχνητή νοημοσύνη μια και θα σκέφτετια σε ήδη γνωστά μοτίβα και μόνο.
2) Συνδιάζεις το κάθε γράμμα με μία βασική έννοια(γι΄ αυτό και 24). Με αυτόν τον τρόπο 2α) ο αριθμός των σχηματιζόμενων συνδιασμών-λέξεων είναι άπειρος(πχ ελληνική γλώσσα)
2β) ο όγκος των έτοιμων δεδομένων(DATA) είναι ελάχιστος
2γ) η γνώση δεν είναι προκαθορισμένη(τεχνητή νοημοσύνη)
2δ) οι δυνατότητες είναι άπειρες.
Συνεχίζεται
Δεν περιμένω φυσικά να μετατρέψω τους κενούς σε άτομα με περιεχόμενο και γι' αυτό συνεχίζω χωρίς να ασχολούμαι άλλο. Επαναλαμβάνω απλά ότι όλα αυτά που αναφέρω για την γλώσσα δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από τροφή για σκέψη μια και δεν μπορώ να σας παράξω αποδείξεις για λόγους που καταλαβαίνεται. Μπορείται να αμφισβητήσεται το αν εγώ όντως γνωρίζω αλλά αυτό δεν είναι λόγος για να μην σκεφτείται πάνω στις όποιες παρατηρήσεις μου.
Μπαίνω λοιπόν στο κυρίως θέμα του σημερινού σημειώματος με κάποιο ακόμη παράδειγμα. Αρχικά όμως θα ήθελα να σας δώσω ένα-δυο παραδείγματα του τι νομίζουμε ότι γνωρίζουμε σήμερα.
Στην Ιλιάδα Β΄459-461 έχουμε:
ΤΩΝ Δ ΩΣ Τ ΟΡΝΙΘΩΝ ΠΕΤΕΗΝΩΝ ΕΘΝΕΑ ΠΟΛΛΑ
ΧΗΝΩΝ Η ΓΕΡΑΝΩΝ Η ΚΥΚΝΩΝ ΔΟΥΛΙΧΟΔΕΙΡΩΝ
ΑΣΙΩ ΕΝ ΛΕΙΜΩΝΙ ΚΑΥΣΤΡΙΟΥ ΑΜΦΙ ΡΕΕΘΡΑ
Ας το λεπτολογίσουμε λοιπόν.
Το ΕΘΝΕΑ σύμφωνα με τους "ειδικούς" και τους τυφλούς ακολουθητές τους σημαίνει ΕΘΝH(πληθυντικός αριθμός σύμφωνα με τους "ειδικούς") δηλαδή μεγάλος αριθμός(περισσότερα από ένα) από ομάδες κοινών χαρακτηριστικών όπως οι ΧΗΝΕΣ οι ΓΕΡΑΝΟΙ και οι ΚΥΚΝΟΙ του κειμένου. Σωστά;
Εδώ φαντάζομαι ότι όλοι θα συμφωνήσουν όμως θα υπάρξει μία και σημαντική διαφωνία. Αυτή του Ομήρου. Ο Όμηρος ως αυθεντικότερος ερμηνευτής του εαυτού του διαφωνεί. Γιατί; Μα γιατί αμέσως μετά έρχεται το ΠΟΛΛΑ. Αν το ΕΘΝΕΑ σημαίνει και ΠΟΛΛΑ τότε το ΠΟΛΛΑ τι χρειάζεται; Φαντάζομαι ότι τώρα πολλοί θα τρέξουν να ισχυρισθούν ότι το έκανε για έμφαση αλλά αν διαβάσεται τον Όμηρο θα δείτε ότι ΠΟΥΘΕΝΑ δεν υπάρχει αυτό το στοιχείο. Είναι ακριβής ως φωτογράφος που βγάζει μια ρεαλιστική φωτογραφία.
Πιο κάτω, στίχοι 467-8, έχουμε:
ΕΣΤΑΝ Δ ΕΝ ΛΕΙΜΩΝΙ ΣΚΑΜΑΝΔΡΙΩ ΑΝΘΕΜΟΕΝΤΙ
ΜΥΡΙΟΙ ΟΣΣΑ ΤΕ ΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΘΕΑ ΓΙΓΝΕΤΑΙ ΩΡΗ.
Δεν θα αναφερθώ στο ΓΙΓΝΕΤΑΙ που βέβαια δεν θυμίζει σε τίποτα τον λογικό σύμφωνα με όσα ξέρουμε πληθυντικό αλλά στο ΩΡΗ. Εδώ η μετάφραση που κάνουν είναι ΑΝΟΙΞΗ((;). Πως προκύπτει; κανείς δεν γνωρίζει πέρα από τους "ειδικούς" μια και αμέσως αναφέρει ο Ομηρος:
ΗΥΤΕ ΜΥΙΑΩΝ ΑΔΙΝΑΩΝ ΕΘΝΕΑ ΠΟΛΛΑ(πάλι δεν τον βολεύει το ΕΘΝΕΑ)
ΑΙ ΤΕ ΚΑΤΑ ΣΤΑΘΜΟΝ ΠΟΙΜΝΗΙΟΝ ΗΛΑΣΚΟΥΣΙΝ
ΩΡΗ ΕΝ ΕΙΑΡΙΝΗ ΟΤΕ ΤΕ ΓΛΑΓΟΣ ΑΓΓΕΑ ΔΕΥΕΙ.
Εδώ το ΩΡΗ το μεταφράζουν ώς ΩΡΑ(ανοιξιάτικη). Είναι δυνατόν ο ίδιος άνθρωπος σε δύο στίχους που απέχουν ελάχιστα να δίνει το "ανοιξιάτικη ώρα" με το ΩΡΗ και την άλλη με το ΩΡΗ ΕΝ ΕΙΑΡΙΝΗ; Είναι διχασμένη προσωπικότητα ή απλά δεν γνωρίζουμε τι λέει και απλώς υποθέτουμε; για σκεφτείτε το!
Aς δούμε όμως και κάποιες θετικές σκέψεις.
Είσαι κατασκευαστής γλώσσας τι κάνεις;
α) κατασκευάζεις χιλιάδες γράμματα άσχετα μεταξύ τους που αποδίδουν λέξεις διαφορετικές ή
β) κατασκευάζεις μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες γράμματα για να αποδώσουν τους διαφορετικούς φθόγγους ή
γ) κατασκευάζεις 24 μόνο γράμματα αφού έχεις βρει έναν τρόπο να καταγράψεις και να κωδικοποίησεις τις ανάγκες του εγχειρήματός σου(όπως το 0,1 των υπολογιστών).
Στην περίπτωση 3 έχεις δύο δρόμους;
1) Αποτυπώνεις απλά τα γράμματα(μέσω ηλεκτρικών σημάτων υπολογιστή για παράδειμα) και έτσι καταλήγεις από την μια να χρειάζεσαι μόνο το σύστημα ON-OFF(1,0) αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να καταχωρείς τεράστιους όγκους έτοιμων δεδομένων για να μπορέσει να δουλέψει. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι η γνώση που παράγεται είναι η ήδη γνωστή και απλά γίνονται πιο γρήγοροι οι υπολογισμοί και πιο ακριβείς οι χαράξεις. Τίποτε παραπάνω. Όσο και αν αυτό είναι σημαντικό ποτέ δεν θα μπορέσει να γίνει τεχνητή νοημοσύνη μια και θα σκέφτετια σε ήδη γνωστά μοτίβα και μόνο.
2) Συνδιάζεις το κάθε γράμμα με μία βασική έννοια(γι΄ αυτό και 24). Με αυτόν τον τρόπο 2α) ο αριθμός των σχηματιζόμενων συνδιασμών-λέξεων είναι άπειρος(πχ ελληνική γλώσσα)
2β) ο όγκος των έτοιμων δεδομένων(DATA) είναι ελάχιστος
2γ) η γνώση δεν είναι προκαθορισμένη(τεχνητή νοημοσύνη)
2δ) οι δυνατότητες είναι άπειρες.
Συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου