Ελληνικό αλφάβητο ΙΙΙ. ΘΕΟΣ και ΘΕΟΕΙΔΗΣ. Παγκόσμια πρώτη, όπως πάντα

Αγαπητοί φίλοι
Η προσπάθεια μου να σας προσφέρω κάποιες μικρές γνώσεις συνεχίζεται έστω και με χρονικά κενά. Σήμερα θα λύσουμε μια ακόμη παρεξήγηση ελπίζοντας να γίνω λίγο πιο κατανοητός.
Όπως σας είπα η Ομηρική γλώσσα είναι περιγραφική αποτελούμενη από γράμματα-εικόνες-έννοιες. Σε παλαιότερο άρθρο σας είχα μιλήσει για το ΚΥΑΝΕΑΙ. Αυτή η "λέξη"(καλύτερα σύμπλεγμα)-εικόνα αναφέρεται στο ακραίο χρώμα,χαμηλή συχνότητα, του ορατού φάσματος το ΚΥΑΝΟ. Το σύμπλεγμα αυτό περιγράφει επακριβώς το οπτικό αυτό φαινόμενο.
Αντίθετα το σύμπλεγμα ΕΡΥΘΡΟΝ(Ιλιάδα 19,στίχος 38 "ΝΕΚΤΑΡ ΕΡΥΘΡΟΝ") προσδιορίζει ακριβώς το έτερο ακραίο χρώμα,υψηλή συχνότητα, του οπτικού φάσματος. Το ΕΡΥΘΡΟ.
Αυτό βέβαια θα μπορούσε να το ισχυρισθεί ο κάθε ένας μια και είναι από τις έννοιες που έφτασαν ως τις ημέρες μας. Όμως δεν είναι αυτή η νέα πληροφορία. Ακριβώς επειδή οι έννοιες είναι συμπλέγματα κάποιες έννοιες αποδίδονται και με έναν δεύτερο τρόπο ή τουλάχιστον υπονοούνται με έναν δεύτερο τρόπο. Το γιατί χρησιμοποιείται πότε ο ένας και πότε ο άλλος αυτό μου είναι άγνωστο αλλά ας μπούμε στον δεύτερο αυτό τρόπο απόδοσης του κόκκινου χρώματος.
Όπως ήδη ξέρουμε το ΚΟΚΚΙΝΟ χρώμα είναι το ανώτερο χρώμα του ΟΠΤΙΚΟΥ φάσματος. Έτσι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι χρησιμοποίησαν και αυτόν τον χαρακτηρισμό για να αποδώσουν ένα ανθρώπινο χαρακτηριστικό αυτό της επιδερμίδας του προσώπου.
Όπως όλοι γνωρίζουμε κάποιο τμήμα του ανθρώπινου πληθυσμού παρουσιάζει μια ερυθρή εντύπωση στο πρόσωπο, όπως οι γνωστοί μας ερυθρόδερμοι αλλά και άλλες πληθυσμιακές ομάδες, το ίδιο χαρακτηριστικό για παράδειγμα, μπορούμε να αποδώσουμε και στους κατοίκους της Βόρειας Ευρώπης όπως βέβαια και τμημάτων της Ασίας. Πώς λοιπόν θα μπορούσε κάποιος όπως ο Όμηρος να αποδώσει το χαρακτηριστικό αυτό κρατώντας τον ακριβή περιγραφικό του τρόπο γραφής;
Αυτό βέβαια το ερώτημα δεν μπορούσα να το θέσω μια και δεν γνώριζα όλες τις παραμέτρους. Έτσι έμενε σκοτεινή η απάντηση σ' ένα μη διατυπωμένο ακόμη ερώτημα. Όλα αυτά βέβαια άλλαξαν μόλις σήμερα όταν κατάλαβα τι ήθελε η καλή μου Μούσα να δω και τόσες ημέρες στριφογύριζε κάτι απροσδιόριστο στο μυαλό μου. Ξαφνικά κάνοντας τους σωστούς συνδιασμούς βρέθηκα μπροστά στην απρόσμενη αλήθεια που δεν μπορούσα να δω.
Επειδή μου αρέσει να γίνομαι λεπτομερειακός οφείλω να πω ότι μόλις συνειδητοποίησα ότι η λέξη θεός δεν σήμαινε γι' αυτούς κάτι το υπερφυσικό αλλά μια πραγματική διάσταση-κατάσταση των υπάρξεων βάλθηκα να καταλάβω το γιατί κάποιοι αποδίδονταν με το σύμπλεγμα ΘΕΟΕΙΔΗΣ (Ιλιάδα 24, στίχος 217 ΠΡΙΑΜΟΣ ΘΕΟΕΙΔΗΣ, Ιλιάδα 3, στίχος 16 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΘΕΟΕΙΔΗΣ,Οδύσσεια 14, στίχος 173 ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΘΕΟΕΙΔΗΣ). Τι άραγε θα μπορούσε να τους κάνει "ΘΕΟΕΙΔΗΣ"; σκεφτόμουν.
Βέβαια η αναζήτηση αυτή άρχισε πριν από πάρα πολύ καιρό αλλά μόλις σήμερα βρήκα, όπως είπα, την λύση αλλά άξιζε να περιμένω.
Ο ακριβής κύριος-Όμηρος θέλησε να μας δώσει κάθε εξωτερική λεπτομέρεια των ηρώων του και μία από αυτές ήταν και το χρώμα του. Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν που αναφέρονται ως ΘΕΟΕΙΔΗΣ δεν έχουν κάποια ανώτερη δύναμη ή κάτι άλλο. Απλά το χρώμα του δέρματός τους είναι κοκκινωπό.
ΝΑΙ φίλοι μου. Τόσο οι Τρώες, όσο και άλλα πληθυσμιακά τμήματα, όπως οι Κεφαλλήνες του Οδυσσέα, κρίνοντας από τον Τηλέμαχο, έχουν ...κοκκινωπό δέρμα.
Ίσως τώρα μπορούν κάποιοι να αναρωτηθούν:"Μα που επιτέλους βρίσκονται η Ιθάκη και η Τροία;".
Καλό μεσημέρι.

Η σιγουριά θα τους φάει.

Αγαπητοί φίλοι
Να λοιπόν που ένας ένας οι μύθοι αρχίζουν να καταρρέουν. Να λοιπόν που οι χθεσινές βεβαιότητες είναι σήμερα λάθη και μόνο. Μεταφέρω ένα απόσπασμα από το ΒΗΜΑ.
"Αμφισβητείται η ηλικία του συμβόλου της Ρώμης, δηλαδή της ορειχάλκινης Λύκαινας που θηλάζει το Ρωμύλο και τον Ρέμο και που βρίσκεται στο Μουσείο Καπιτωλίου της Αιώνιας Πόλης.

Όπως δείχνει η νέα μέθοδος χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα C-14, το ύψους 75 εκατοστών ορειχάλκινο ομοίωμα της λύκαινας που τάισε τους δυο ιδρυτές της Ρώμης δεν χρονολογείται, όπως πιστευόταν στον 5ο αιώνα π.Χ. και στην Ετρουσκική Περίοδο, αλλά στον 13 ^ο αιώνα μ.Χ., δηλαδή πρόκειται για μεσαιωνικό αντίγραφο του αυθεντικού."
Δηλαδή μέχρι τα μέσα του 2011 πίστευαν ότι ένα άγαλμα του 13ου αιώνα είναι έργο κατά 2000 χρόνια παλαιότερο.
Μπορούν να μου πουν γιατί τελικά είναι σίγουροι;

Ελληνικό αλφάβητο ΙΙ

Αγαπητοί φίλοι
Δεν περιμένω φυσικά να μετατρέψω τους κενούς σε άτομα με περιεχόμενο και γι' αυτό συνεχίζω χωρίς να ασχολούμαι άλλο. Επαναλαμβάνω απλά ότι όλα αυτά που αναφέρω για την γλώσσα δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από τροφή για σκέψη μια και δεν μπορώ να σας παράξω αποδείξεις για λόγους που καταλαβαίνεται. Μπορείται να αμφισβητήσεται το αν εγώ όντως γνωρίζω αλλά αυτό δεν είναι λόγος για να μην σκεφτείται πάνω στις όποιες παρατηρήσεις μου.
Μπαίνω λοιπόν στο κυρίως θέμα του σημερινού σημειώματος με κάποιο ακόμη παράδειγμα. Αρχικά όμως θα ήθελα να σας δώσω ένα-δυο παραδείγματα του τι νομίζουμε ότι γνωρίζουμε σήμερα.
Στην Ιλιάδα Β΄459-461 έχουμε:
ΤΩΝ Δ ΩΣ Τ ΟΡΝΙΘΩΝ ΠΕΤΕΗΝΩΝ ΕΘΝΕΑ ΠΟΛΛΑ
ΧΗΝΩΝ Η ΓΕΡΑΝΩΝ Η ΚΥΚΝΩΝ ΔΟΥΛΙΧΟΔΕΙΡΩΝ
ΑΣΙΩ ΕΝ ΛΕΙΜΩΝΙ ΚΑΥΣΤΡΙΟΥ ΑΜΦΙ ΡΕΕΘΡΑ

Ας το λεπτολογίσουμε λοιπόν.
Το ΕΘΝΕΑ σύμφωνα με τους "ειδικούς" και τους τυφλούς ακολουθητές τους σημαίνει ΕΘΝH(πληθυντικός αριθμός σύμφωνα με τους "ειδικούς") δηλαδή μεγάλος αριθμός(περισσότερα από ένα) από ομάδες κοινών χαρακτηριστικών όπως οι ΧΗΝΕΣ οι ΓΕΡΑΝΟΙ και οι ΚΥΚΝΟΙ του κειμένου. Σωστά;
Εδώ φαντάζομαι ότι όλοι θα συμφωνήσουν όμως θα υπάρξει μία και σημαντική διαφωνία. Αυτή του Ομήρου. Ο Όμηρος ως αυθεντικότερος ερμηνευτής του εαυτού του διαφωνεί. Γιατί; Μα γιατί αμέσως μετά έρχεται το ΠΟΛΛΑ. Αν το ΕΘΝΕΑ σημαίνει και ΠΟΛΛΑ τότε το ΠΟΛΛΑ τι χρειάζεται; Φαντάζομαι ότι τώρα πολλοί θα τρέξουν να ισχυρισθούν ότι το έκανε για έμφαση αλλά αν διαβάσεται τον Όμηρο θα δείτε ότι ΠΟΥΘΕΝΑ δεν υπάρχει αυτό το στοιχείο. Είναι ακριβής ως φωτογράφος που βγάζει μια ρεαλιστική φωτογραφία.

 Πιο κάτω, στίχοι 467-8, έχουμε:
ΕΣΤΑΝ Δ ΕΝ ΛΕΙΜΩΝΙ ΣΚΑΜΑΝΔΡΙΩ ΑΝΘΕΜΟΕΝΤΙ
ΜΥΡΙΟΙ ΟΣΣΑ ΤΕ ΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΘΕΑ ΓΙΓΝΕΤΑΙ ΩΡΗ.
Δεν θα αναφερθώ στο ΓΙΓΝΕΤΑΙ που βέβαια δεν θυμίζει σε τίποτα τον λογικό σύμφωνα με όσα ξέρουμε πληθυντικό αλλά στο ΩΡΗ. Εδώ η μετάφραση που κάνουν είναι ΑΝΟΙΞΗ((;). Πως προκύπτει; κανείς δεν γνωρίζει πέρα από τους "ειδικούς" μια και αμέσως αναφέρει ο Ομηρος:
ΗΥΤΕ ΜΥΙΑΩΝ ΑΔΙΝΑΩΝ ΕΘΝΕΑ ΠΟΛΛΑ(πάλι δεν τον βολεύει το ΕΘΝΕΑ)
ΑΙ ΤΕ ΚΑΤΑ ΣΤΑΘΜΟΝ ΠΟΙΜΝΗΙΟΝ ΗΛΑΣΚΟΥΣΙΝ
ΩΡΗ ΕΝ ΕΙΑΡΙΝΗ ΟΤΕ ΤΕ ΓΛΑΓΟΣ ΑΓΓΕΑ ΔΕΥΕΙ.
Εδώ το ΩΡΗ το μεταφράζουν ώς ΩΡΑ(ανοιξιάτικη). Είναι δυνατόν ο ίδιος άνθρωπος σε δύο στίχους που απέχουν ελάχιστα να δίνει το "ανοιξιάτικη ώρα" με το ΩΡΗ και την άλλη με το ΩΡΗ ΕΝ ΕΙΑΡΙΝΗ; Είναι διχασμένη προσωπικότητα ή απλά δεν γνωρίζουμε τι λέει και απλώς υποθέτουμε; για σκεφτείτε το!
Aς δούμε όμως και κάποιες θετικές σκέψεις.
Είσαι κατασκευαστής γλώσσας τι κάνεις;
α) κατασκευάζεις χιλιάδες γράμματα άσχετα μεταξύ τους που αποδίδουν λέξεις διαφορετικές ή
β) κατασκευάζεις μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες γράμματα για να αποδώσουν τους διαφορετικούς φθόγγους ή
γ) κατασκευάζεις 24 μόνο γράμματα αφού έχεις βρει έναν τρόπο να καταγράψεις και να κωδικοποίησεις τις ανάγκες του εγχειρήματός σου(όπως το 0,1 των υπολογιστών).
Στην περίπτωση 3 έχεις δύο δρόμους;
1) Αποτυπώνεις απλά τα γράμματα(μέσω ηλεκτρικών σημάτων υπολογιστή για παράδειμα) και έτσι καταλήγεις από την μια να χρειάζεσαι μόνο το σύστημα ON-OFF(1,0) αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να καταχωρείς τεράστιους όγκους έτοιμων δεδομένων για να μπορέσει να δουλέψει. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι η γνώση που παράγεται είναι η ήδη γνωστή και απλά γίνονται πιο γρήγοροι οι υπολογισμοί και πιο ακριβείς οι χαράξεις. Τίποτε παραπάνω. Όσο και αν αυτό είναι σημαντικό ποτέ δεν θα μπορέσει να γίνει τεχνητή νοημοσύνη μια και θα σκέφτετια σε ήδη γνωστά μοτίβα και μόνο.
2) Συνδιάζεις το κάθε γράμμα με μία βασική έννοια(γι΄ αυτό και 24). Με αυτόν τον τρόπο 2α) ο αριθμός των σχηματιζόμενων συνδιασμών-λέξεων είναι άπειρος(πχ ελληνική γλώσσα)
2β) ο όγκος των έτοιμων δεδομένων(DATA) είναι ελάχιστος
2γ) η γνώση δεν είναι προκαθορισμένη(τεχνητή νοημοσύνη)
2δ) οι δυνατότητες είναι άπειρες.
Συνεχίζεται

Ελληνική Αλφαβήτα:Μια πρώτη(παγκόσμια) αποκάλυψη

Αγαπητοί φίλοι
Νομίζω ότι ξέρετε ότι από καιρό εις καιρόν απέχω, για λόγους άγνωστους και σε μένα μια και αν και θέλω δεν μπορώ τελικά να κάνω ανάρτηση. Το πότε αυτό θα τελειώσει δεν ξέρω, όπως βέβαια δεν ξέρω το γιατί άρχισε. Πάντως ενδιάμεσα θα προσπαθήσω να σας δώσω ορισμένα νέα στοιχεία, ελπίζοντας ότι θα τα βρείτε ενδιαφέροντα.
Αρχίζω από το αλφάβητο μια και θα πρέπει μέχρι να έρθει η στιγμή της τελικής αποκάλυψης να σας έχω κοινωνήσει τις βασικές αρχές του πραγματικού αλφαβήτου με κάτι περισσότερο από σκόρπια λόγια. Φυσικά μην περιμένετε πολλά αλλά κάποια ενδεικτικά που θα βοηθήσουν ελπίζω σε μια πρώτη προσέγγιση.
ΑΡΧΕΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
α)Κάθε γράμμα έχει σταθερή έννοια, που δεν αλλάζει ποτέ, μπορεί να παρασταθεί ως γράφημα, είναι δηλαδή συγκεκριμένη, και άρα εύκολα κατανοητή αν ενταχθεί σε γλώσσα υπολογιστών.
β)Οι συνδιασμοί των γραμμάτων είναι εννιολογικά οι συνδιασμοί των επιμέρους γραμματικών εννοιών χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς μεταβολές κατά το δοκούν όπως θέλουν οι διάφοροι ειδικοί.
γ)βασικές έννοιες δίνονται συνήθως από διγράμματους συνδιασμούς, κατά κύριο λόγο, της μορφής "ΦΩΝΗΕΝ+ΣΥΜΦΩΝΟ"(Οι όρροι "Φωνήεν" και "Σύμφωνο" χρησιμοποιούνται συμβατικά για να γίνω κατανοητός).
δ)Η απόδοση των εννοιών είναι ακριβής και λεπτομερειακή και ολική και όχι περιστασιακή και μερική. Ένα παράδειγμα: Η "ενέργεια" δεν είναι κάτι το αυθύπαρκτο αλλά προκύπτει ως αποτέλεσμα, όπως αποδέχεται και η φυσική. Άρα η έννοια αποτέλεσμα ταυτίζεται με την έννοια ενέργεια οπότε δεν χρειάζεται επιπλέον γράμματα.
Ας δούμε ένα πιο συγκεκριμένο παράδειγμα για να δείτε τόσο την χρήση των γραμμάτων όσο και την απόδοσή τους. Θα πάρω μια γνωστή και απλή φράση και θα σας την ζωγραφίσω. Θα αποδώσω δηλαδή γραφικά το κάθε γράμμα χωρίς όμως παραπάνω εξηγήσεις.
"ΟΤΕ ΔΗ ΠΕΡΙ ΝΥΞ ΕΚΑΛΥΨΕΝ"
 
Η παραπάνω φράση δίνει αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα.
Καλές σκέψεις.

Ησιόδος: Προφανείς αλήθειες-πρωτοφανείς αβλεψίες

Αγαπητοί φίλοι
Η καταιγίδα της επικαιρότητας μαζί με την λεκτική επίθεση στο μπλογκ μ' έβαλε σε σκέψεις για το αν αξίζει τον κόπο να προσπαθείς να ανοίξεις τα μυαλά κάποιων. Με πείραξε που έκλεισα τα σχόλια, που τώρα είναι ξανά ανοιχτά. Είναι τραγικό για να υπερασπίσεις την ελευθερία σου να περιορίζεις την ελευθερία των άλλων. Ελπίζω ότι αυτό τελείωσε και γι' αυτό μπαίνω στο θέμα.
Προφανείς αβλεψίες.-ως και κραυγαλέες
Είναι φορές που οι λέξεις χάνουν την δυνατότητα τους να εκφράσουν το μέγεθος της ανοησίας ορισμένων "ειδικών". Έχουν το μυαλό τους στο πως θα διατηρήσουν μια συγκεκριμένη οπτική και πραγματικά εθελοτυφλούν μπροστά όχι μονο στο προφανές αλλά και στο κραυγαλέο. Δείτε λοιπόν ένα κραυγαλέο παράδειγμα και πως το αντιμετώπισαν.
Ησίοδος-"Εργα και Ημέρες" στίχοι 663-664
"Ηματα πεντήκοντα μετά τροπάς ηέλιοιο
ες τέλος ελθόντος θέρεος, καματώδεος ώρης,"
προσέξτε την μετάφραση
"Πενήντα μέρες μετά το γύρισμα του ήλιου
που το καλοκαίρι βρίσκεται στην ακμή του"
Όλα φαίνονται κανονικά αλλά στα σχόλια του σημείου αυτού λέει:
"μετά τροπάς ηέλιοιο"  Εννοεί τας χειμερινάς τροπάς
Ερωτώ τώρα εγώ. Όταν και ο ίδιος μεταφράζει, τουλάχιστον αυτό λέει στο εσώφυλλο, και σχολιάζει πως είναι δυνατόν να καταλαβαίνει ότι το "πενήντα ημέρες μετά τις τροπές του ηλίου στο τέλος του καλοκαιριού" σημαίνει ότι οι τροπές του ηλίου ή άλλιώς ηλιοστάσιο είναι το χειμερινό;
Θα μου πείτε ότι ο άνθρωπος έκανε ένα μικρό λαθάκι που δεν το είδαν και το τύπωσαν. Θα μπορούσε να είναι έτσι αν δεν έπεφτα στο επόμενο κείμενο.
Προφανείς αλήθειες

Ησίοδος(β΄) “Έργα και Ημέρες” στίχος 414-418:

ἦμος δὴ λήγει μένος ὀξέος ἠελίοιο
καύματος ἰδαλίμου, μετοπωρινὸν ὀμβρήσαντος
Ζηνὸς ἐρισθενέος, μετὰ δὲ τρέπεται βρότεος χρὼς
πολλὸν ἐλαφρότερος· δὴ γὰρ τότε Σείριος ἀστὴρ
βαιὸν ὑπὲρ κεφαλῆς κηριτρεφέων ἀνθρώπων
ἔρχεται ἠμάτιος, πλεῖον δέ τε νυκτὸς ἐπαυρεῖ·

Εδώ λοιπόν ο εν λόγω κύριος έδωσε νέο ρεσιτάλ. Δείτε πρώτα την μετάφραση του:

"Όταν πια ο φλογερός ήλιος λιγοστεύη το κάμα του που ιδρώτα φέρνει, κατά το φθινόπωρο που ο μεγαλοδύναμος  Ζεύς αρχίζει τις βροχές και το σώμα του ανθρώπου γίνεται πολύ πιο ευκίνητο γιατί την εποχή αυτή ο Σείριος το αστέρι λίγη ώρα την ημέρα έρχεται από πάνω από το κεφάλι των βασανισμένων ανθρώπων και χαίρεται το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας."

Η τρίπλα λοιπόν του κυρίου αυτού, γιατί δεν μπορώ να δεχτώ την άγνοια, θυμίζει Μαραντόνα. 

Το κρίσιμο αυτό κομμάτι κατακρεουργείται μεταφραστικά με σκοπό να καλύψει τα φοβερά γεγονότα που περιγράφει. Τι περιγράφει; Μα την ανατροπή των φυσικών πόλων της Γης.

Λέει λοιπόν ότι μόλις περάσει η δύναμη του καυτού ήλιου και μετά τις φθινοπωρινές βροχές όταν αρχίζει να γίνεται ανοιχτόχρωμη η επιδερμίδα των ανθρώπων"

("μετὰ δὲ τρέπεται βρότεος χρὼς πολλὸν ἐλαφρότερος·") διότι το χρώμα(χρὼς) των ανθρώπων γίνεται πολύ πιο ανοιχτό(πολλὸν ἐλαφρότερος) όπως καταλαβαίνετε και όχι πιο ευκίνητο το σώμα του που βέβαια το σώμα δεν αναφέρεται πουθενά αλλού πέρα από την φαντασία του. Όπως όλοι ξέρουμε και έχουμε βιώσει τον χειμώνα και μόνο λόγω της μειωμένης έντασης του ήλιου η επιδερμίδα γίνεται ανοιχτόχρωμη. 

Συνεχίζει όμως ο επικίνδυνος αυτός "ειδικός" με νέες μεταφραστικές "επιτυχίες". Λέει το "κηριτρεφέων " ως "βασανισμένων". Σας παρακαλώ αν δεν έχω όντως τρελλαθεί αυτό το ΤΡΕΦΕΩΝ έχει σχέση με το τρέφομαι και την τροφή ή όχι; Που το είδες ρε κακόμοιρε το "βασανισμένων". Πόσο ηλίθιοι πιστεύεις ότι είμαστε όλοι; Ποιο είναι το πιο εξοργιστικό; Ότι η έκδοση που έχω είναι παλιά, την εποχή που οι νεοέλληνες γνώριζαν καλά, θεωρητικά, την καθαρεύουσα και άρα, θεωρητικά πάλι, ήταν πιο κοντά στην αρχαία ελληνική και η έκδοση είναι όχι μόνο γνωστή αλλά και έγκριτη. Το ΚΗΡΙΤΡΕΦΕΩΝ είναι όπως το βλέπετε αυτοί που τρώνε το κηρί(Κηρίθρα) δηλαδή αυτοί που τρώνε το μέλι διότι το μέλι(και μαζί και η κηρίθρα στο φυσικό μέλι και όχι αυτό που συμβαίνει σήμερα με το εμπορίου) τρώγεται τον χειμώνα μια και οι μέλισσες το ετοιμάζουν την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Γιατί θα μου πείτε όλα αυτά τα κραυγαλέα "λάθη"; Μα το μυστικό βρίσκεται αμέσως πιο κάτω. Εκεί ο Ησίοδος μιλάει για ένα γνωστό αστρονομικό φαινόμενο που δεν επιδέχεται ούτε κάλυψη ούτε απόκρυψη. Η ανατολή ενός άστρου το πρωί, η λεγόμενη επιτολή, είναι ένα σημαντικό και μοναδικό φαινόμενο για το κάθε άστρο, σε σχέση με την Γη και βέβαια δεν εξαρτάται από την ίδια την Γη αλλά είναι σταθερή για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι η επιτολή του Σειρίου συμβαίνει το διάστημα Ιουλίου-Αυγούστου όμως εδώ περιγράφεται ότι αυτό συμβαίνει τον χειμώνα. "Ο,ο! μαντάμ! τι βλέπω! βεραμάν!" που λέει και η γνωστή διαφήμιση. Είναι δυνατόν η επιτολή του Σειρίου να συμβαίνει τον χειμώνα! 

 Άρα επισυνάπτοντας όλα καταλαβαίνεις ότι κάποιος στον "Ελλαδικό" χώρο βλέπει την επιτολή του Σείριου(αστέρα) τον χειμώνα μόνο μία περίπτωση υπάρχει, με δεδομένο ότι τότε, σύμφωνα με τον Ορφέα, είχαμε την εαρινή ισημερία στον Ταύρο, ότι είσαι στο Νότιο ημισφαίριο. Όπως βλέπετε ο Ησίοδος και βέβαια και ο Όμηρος και ο Ορφέας έβλεπαν τον κόσμο από το Νότιο ημισφαίριο ενώ σήμερα οι ίδιοι τόποι βρίσκονται στο Βόρειο. Αυτό μόνο με ανατροπή των πόλων γίνεται αλλά κάθε "ειδικός" που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να το κρύβει άσχετα αν θα γελοιοποιηθεί στον πρώτο που θα θελήσει να διαβάσει ξεφεύγοντας από την ατυχής μετάφρασή του. 

 

Ομήρου Οδύσσεια-Οι Σειρήνες Παγκόσμια πρώτη

Αγαπητοί φίλοι
Αν και σε αρκετή απόσταση από την προηγούμενη ανάρτηση ελπίζω ότι η σημερινή αποκάλυψη να σας αποζημιώσει.
Οι Σειρήνες λοιπόν. Άλλο ένα θέμα που έγινε εστία παραπληροφόρησης τόσο από μυθομανείς αρχαίους που αφήνονταν, από τους γνωρίζοντες, να χαζολογούν, προστατεύοντας έτσι την γνώση, αλλά και από νεώτερους "ειδικούς" που αρκέστηκαν να αντιγράψουν τους μυθομανείς αυτούς χωρίς καμία έρευνα μια και η προσωπική τους εξέλιξη εξαρτόνταν από το πόσο καλά θα ανταποκριθούν στα επίσημα κελεύσματα περί φοινικικών γραμμάτων, ή περί ανόητων  κλπ.
Έτσι και οι Σειρήνες. Από γυναίκες με φτερά και σώμα πουλιού και άρπες, το παλιό στερεότυπο μέχρι και τις τελευταίας κοπής ανοησίες περί θερμών γυναικών των λιμανιών. Φυσικά τίποτε απ' όλα αυτά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα μια και τόσο ο Όμηρος όσο και Ορφέας που πρώτος έγραψε γι' αυτές, έγραψαν για πραγματικά γεγονότα και γεωγραφικά και μόνο χαρακτηριστικά, βέβαια με τον δικό του τρόπο για λόγους που ήδη έχουν αναφερθεί.
Αρχικά να πούμε ότι οι Σειρήνες είναι δύο. Πέρα από το ότι θα τις δείτε, αυτοπροσώπος, τρόπος του λέγειν, και θα τις μετρήσετε στο ίδιο αποτέλεσμα κατέληξαν και οι των κλασσικών χρόνων μελετητές του μια και αναφέρονται ως ΣΕΙΡΗΝΟΙΙΝ.(Ραψωδία μ στίχος 52). Αυτό το -ΙΙΝ είπαν ότι αναφέρεται στον αριθμό δύο. Βλέπετε ότι αναγνωρίζω τα θετικά τους.
Έχω πει κι άλλες φορές για την χρησιμότητα της αναφοράς σε αυτές αλλά θα τα επαναλάβω ακόμη μία. Οι Σειρήνες, όπως και άλλες αναφορές,π.χ αυτή στην Σκύλλα και την Χάρυβδη, δεν ήταν τίποτε άλλο από σημάδι για τους ναυτικούς ώστε να μπορέσουν να βρουν τον δρόμο τους. Τα πλοία της εποχής εκείνης λόγω του σχήματός τους, είχαν την δυνατότητα να εκμεταλεύονται την κίνηση των θαλασσίων ρευμάτων. Πλέοντας έτσι πάνω σε αυτά ταξίδευαν με μεγάλη ταχύτητα καλύπτοντας τεράστιες αποστάσεις σε μικρό χρόνο. Το να βρεις όμως την ακριβή θέση ενός ρεύματος δεν ήταν κάτι εύκολο. Αν δεν είχες GPS ήταν πολύ δύσκολο να το βρεις και φυσικά να το εκμεταλλευτείς για να ταξιδέψεις. Οι Σειρήνες λοιπόν δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα νησάκι σ' ένα κρίσιμο σημείο του ωκεανού που ή έπιανες το ρεύμα ή το έχανες. Το νησί αυτό είναι ηφαιστειογενές και μάλιστα ενεργό. Έτσι το να ακούς τον ήχο, του υποθαλάσσιου ηφαιστείου που κρύβει στα σπλάχνα του, που παράγεται από την συνεχή διαρροή των αερίων ήταν ένα σημάδι ότι βρέθηκες εντός του ρεύματος όπως και ότι έπρεπε να κάνεις μια στροφή περίπου 120ο για να συνεχίσεις πάνω σε αυτό. Αυτό ήταν όλο και όλο. Απλό έξυπνο και φυσικά όχι υπερφυσικό.
Ώρα όμως να σας συστήσω με τις εν λόγω "κυρίες" που όντως είναι "ξεροψημένες" λόγω της σύστασης του εδάφους, για να δικαιολογήσουν απόλυτα το όνομά τους.
 
Αυτό είναι το νησί, έκοψα βέβαια την κρίσιμη άκρη για να την δούμε αμέσως παρακάτω. Το χρώμα του όπως βλέπετε είναι σαν ξεροψημένο. Ας δούμε τώρα και τις δύο Σειρήνες.
 
Αυτές οι δυο λοιπόν κυρίες που στέκοντε ακόμη και σήμερα μπροστά στην θάλασσα, αγναντεύοντας τους περαστικούς ναυτικούς και τραγουδώντας ως σήμερα το ίδιο "σαγηνευτικό" τραγούδι είναι οι Σειρήνες.