Το σαπούνι και ο Όμηρος

Αγαπητοί φίλοι

Βρήκα καιρό για μια μικρή ανάρτηση πριν τις διακοπές του καλοκαιριού που ελπίζω να σας ικανοποιήσει και να σας διδάξει όχι τόσο γεγονότα, αυτά αν κοιτάξετε γύρω σας θα τα ανακαλύψετε όσο τρόπο σκέψης. Μην μένετε στο "όλοι ξέρουν". Ερευνήστε τα πάντα και θα δείτε ότι πολλά από αυτά που όλοι ξέρουν είναι λάθος.

Ας πάμε λοιπόν στο λάδι που χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια και όχι μόνο στον πλανήτη μας αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.

Ξέρουμε λοιπόν όλοι, από τα κείμενα που έχουμε, όπως η Ιλιάδα αλλά και η Οδύσσεια ότι οι αρχαίοι μας πρόγονοι εκτός από το φαγητό τους χρησιμοποιούσαν το λάδι και στο σώμα τους και αλείφονταν με λάδι. Σωστά;

ΛΑΘΟΣ

Ποτέ και κανένας τους δεν αλείφτηκε με λάδι, πλην των ιατρικών λόγων, όπως της επούλωσης πληγών.

Σίγουρα θα αναρωτηθείτε και με το δίκιο σας πως μπορώ να ισχυρίζομαι κάτι τέτοιο όταν έχουμε δεκάδες αναφορές για το αντίθετο. Λοιπόν δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά για το συγκεκριμένο θέμα. Μάλλον για να είμαι ακριβής υπάρχουν αναφορές αλλά άλλα γράφουν και άλλα καταλαβαίνουμε μια και όλοι ξέρουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες έβαζαν λάδι στο σώμα τους.

Θα κρατήσω λίγο ακόμη την απόδειξη για να σας θυμίσω κάτι που οι 40 ετών και άνω θυμούνται μια χαρά. Πριν από μερικά χρόνια τα προϊόντα του λαδιού περιελάμβαναν και .... τα σαπούνια. Έτσι όταν αναφερόμασταν σε αυτά τα αναφέραμε ως προϊόντα λαδιού και η παραγωγή τους είχε να κάνει όχι με τις χημικές βιομηχανίες αλλά με τους ελαιοπαραγωγούς και μόνο. Την αξία τους μάλιστα σήμερα, μετά την περίοδο του νεοπλουτισμού, έχουμε αρχίσει να την αντιλαμβανόμαστε και κάποιοι να την αναζητάμε.

Το αγνό αυτό σαπούνι που έβγαινε από το λάδι ήταν που ανέφερε ο Όμηρος στα κείμενά του και που αναζητούσαν οι τότε Έλληνες για να συμπληρώσουν την προσωπική τους υγιεινή.

Τώρα η μεγάλη στιγμή. Που και πως το γνωρίζω αυτό.

Το πως φίλοι μου έχει να κάνει από την μια στην εσωτερική φωνή που με σπρώχνει να ψάχνω φαινομενικά άσχετα θέματα αλλά και στο ότι, όπως λέω και σε εσάς, δεν αποδέχομαι τα δεδομένα αν δεν τα ψάξω. Δείτε λοιπόν την περίφημη αυτή αποκάλυψη που κάνει ο, περίεργος ειλικρινά, Όμηρος την στιγμή που έχουν βρει τον Οδυσσέα οι κόρες των Φαιάκων στην ακροθαλασσιά:

"δῶκαν δὲ χρυσέῃ ἐν ληκύθῳ ὑγρὸν ἔλαιον,

ἤνωγον δ᾽ ἄρα μιν λοῦσθαι ποταμοῖο ῥοῇσιν."

Προσέξτε σε αυτό το κομμάτι ότι λέει ότι του δίνουν "ὑγρὸν ἔλαιον". Τι άλλο από υγρό είναι το λάδι; και γιατί μπορεί με αυτό να λουστεί στο ποτάμι όπως λέει παρακάτω;

Συνεχίζει δε ο Οδυσσέας στους πιο κάτω στίχους:

"ἀμφίπολοι, στῆθ᾽ οὕτω ἀπόπροθεν, ὄφρ᾽ ἐγὼ αὐτὸς

ἅλμην ὤμοιιν ἀπολούσομαι, ἀμφὶ δ᾽ ἐλαίῳ χρίσομαι· ἦ γὰρ δηρὸν ἀπὸ χροός ἐστιν ἀλοιφή."

Δείτε τι λέει ο Οδυσσέας:

"Συνοδοί, καθίστε μακριά μου γιατί εγώ θα είμαι αυτός που την αλμύρα από τους ώμους μου θα λούσω και από την άλλη δε "λάδι" θα αλείψω το σώμα μου, γιατί ήταν(έπρεπε) από μακρόν από το δέρμα μου να είναι(γίνει) καθαρό".

Η αλοιφή δεν είναι η ουσία που απλά επικαλύπτει κάτι αλλά ο καθαρισμός μέσω αυτής γιαυτό έχουμε και λέξεις όπως το απαλείφω που σημαίνει εξαφανίζω.

Προσέξτε ότι το πλύσιμο και η λέξη λάδι πάνε μαζί πάντα και φυσικά συνδυάζονται με την καθαριότητα και μόνο του δέρματος και όχι άλλες ιδιότητες.

Ας δούμε όμως και την αποκάλυψη πιο κάτω:

"αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα λοέσσατο καὶ λίπ᾽ ἄλειψεν,"

"Μετά επειδή τα πάντα(όλο το σώμα) και με λίπος το καθάρισε"

Εδώ ο Όμηρος αντικαθιστά την λέξη "έλαια" με την λέξη "λίπη" όπου μας φανερώνει ότι αυτό για το οποίο μας μιλάει δεν είναι το λάδι φαγητού αλλά ένα είδος "λίπους" που παράγεται από αυτό και που δεν είναι άλλο από το γνωστό μας σαπούνι. Μάλιστα συνδυάζοντας το με το πρώτο κομμάτι βλέπουμε ότι το σαπούνι τους αυτό ήταν υγρό κάτι που ο πολιτισμός μας μόλις πριν λίγα χρόνια πέτυχε.

Καλό καλοκαίρι

Y.Γ Προφανώς το κόμπλεξ όλων αυτών που προσπαθούν για ίδιον όφελος να πατρονάρουν την αντίστοιχη θεματολογία είναι τεράστιο και γι' αυτό το ιστολόγιό μου είναι "απαγορευμένο" και δεν αναφέρεται από κανέναν τους. Ας είναι. Εγώ θα συνεχίσω να σας δίνω νέα και συγκλονιστικά στοιχεία πάντα μοναδικά και πρωτότυπα και αυτοί να αναμασάνε τα ίδια και ίδια κολακεύοντας ο ένας τον άλλον για το πόσο μεγάλοι είναι. Ειδικά κάτι περιοδικά με βαρύγδουπα ονόματα.

καλό καλοκαίρι και συγνώμη για τον προσωπικό τόνο αλλά κάπου πρέπει να πω και εγώ τα του "αιώνος" μου.

(σ.σ αιών= η ψυχή έτσι για να κοκκινίζουν κάποιοι με την αμάθειά τους)