Η γλώσσα μας ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα στο πέρασμα των αιώνων όχι από τους εχθρούς της αλλά από τους "φίλους" της. Δεκάδες άσχετοι που με μόνο εφόδιο τις καλές γνωριμίες δηλώσαν ειδικοί και τσαλαβούτησαν στην γλώσσα την ακρωτηρίασαν όπου και όπως μπορούσαν και γενικά έκαναν τα πάντα ώστε αυτό που έβγαινε από τα χέρια τους να είναι αγνώριστο. Τελευταίο φρούτο οι δημοτικιστές, πολλοί από αυτούς στημένοι, αλλά και σημερινοί στο σβέρκο μας καθιζόμενοι γλωσσολόγοι και λοιποί ειδικοί σπουδαγμένοι, όχι εις Εσπερίαν αλλά κατά βορρά μεριά.
Όλοι αυτοί οι τύποι και πολλοί άλλοι προσπάθησαν να μετατρέψουν το ζωντανό αυτό εργαλείο που επέζησε δεκάδες χιλιάδες χρόνια και ταξίδεψε στα πέρατα του Γαλαξία μας, ίσως και παραπέρα, σε μια νεκρή αποστεωμένη γλώσσα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και να κάνουμε με μια και μόνη λέξη ένα ταξίδι στο χρόνο όπως πάντα γιατί η γλώσσα είναι το όχημα που μπορεί να σε μεταφέρει στιγμιαία χιλιάδες χρόνια πίσω.
Όπως είπαμε σήμερα θα μιλήσουμε για το λέγω το τι σημαίνει αλλά και με βάση αυτό θα λύσουμε ιστορικές απορίες όπως ποιος έχτισε τι πυραμίδες για παράδειγμα αλλά και τι σχέση έχει το ρήμα αυτό με τις εφτά(7) "χαμένες" πόλεις μια και μόνο η γλώσσα και αυτό ίσως φοβούνται μπορεί να αποκαλύψει τα πάντα.
Οι βασικές αρχές που πρέπει να διέπουν την γλωσσολογία και κάθε αντίστοιχη έρευνα για να μπορέσεις να ερευνήσεις μια γλώσσα είναι ή πρέπει να είναι δύο και μόνο:
α)Η γλώσσα πρέπει να αναπτύσσεται λογικά, να έχει δηλαδή συνέπεια και συνέχεια και
β)Εσύ να μην παρεμβαίνεις στα συμπεράσματα με κανέναν τρόπο.
Το δεύτερο δυστυχώς συμβαίνει κατά κόρον από όλους είτε από άγνοια αυτού που εξετάζουν, είναι σαν να προσπαθώ να αναλύσω τα Γιαπωνέζικα που αγνοώ ως γλώσσα, είτε μέσα στην μεγαλομανία τους για να επιβεβαιώσουν την υποτιθέμενη γνωστική τους επάρκεια.
Η πρώτη αρχή είναι αυτή που κατακρεουργείτε ακόμη περισσότερο μια και η άγνοια καλύπτεται από γελοιότητες και ακροβασίες που όσο πιο προφανή είναι για το μέγεθος της ανοησίας τόσο και πιο αποδεκτά γίνονται από την λεγόμενη επιστημονική κοινότητα. παραδείγματα έχω δώσει παλαιότερα και δεν θα επανέλθω.
Ήδη έχω ξαναπεί, με βάση το πρώτο κριτήριο, ότι στην ελληνική γλώσσα, αλλά ίσως και σε καμιά από τις χιλιάδες διαλέκτους της δεν πρέπει να υπάρχει δυσαρμονία. Δεν μπορεί δηλαδή ομοειδή θέματα να δίνουν άλλες έννοιες. Δεν μπορεί δηλαδή, για να μπούμε στο ρήμα μας να υπάρχουν τρία (3) διαφορετικά λέγω στα λεξικά. Αν δείτε στο LIDDELL & SCOTT που είναι το καλύτερο όλων θα βρείτε ένα λέγω που σημαίνει ξαπλώνω, ένα λέγω που σημαίνει μαζεύω και ένα λέγω που σημαίνει μιλάω . Τρία ΛΕΓΩ με φυσικά ίδιο θέμα ίδια κλίση και διαφορετικά νοήματα. Όταν λοιπόν λέω λέγω θα πρέπει να περιμένω και όλη την υπόλοιπη φράση για να καταλάβω τι σημαίνει κάτι που δείχνει γλώσσα με μικρό βαθμό ανάπτυξης. Αυτό φυσικά συμβαίνει κατά κόρον και σε πολλά άλλα ρήματα.
Φυσικά παραβιάζει την πρώτη αρχή που είπαμε της φυσικής εξέλιξης και αρμονίας και συμβαίνει για δύο λόγους:
α) Δυστυχώς οι των κλασσικών χρόνων φιλόλογοι και συγγραφείς, είτε κάνοντας λάθη λόγω άγνοιας από την χρονική απόσταση είτε γιατί δεν εξήγησαν με συγγράμματα περί των λέξεων είτε γιατί τα μαύρα κοράκια του χριστιανισμού τα βιβλία τους τα έκαψαν, δεν μας άφησαν εξηγήσεις αρκετές περί ετοιμολογίας των λέξεων.
β) Οι βασικοί μελετητές της ελληνικής είναι ξένοι και δη Γερμανοί που βέβαια η γνώση των ελληνικών(αρχαίων και νέων) ήταν περιορισμένη.
Έτσι επινοήθηκαν τα πολλαπλής έννοιας όμοια ρήματα.
Ας αναστήσουμε όμως μαζί μια υποτυπώδη έρευνα για να βγάλετε και μόνοι σας συμπεράσματα.
Αρχικά βλέπουμε ότι ως ρήμα έχει τρία διαφορετικά θέματα:
α)το ΛΕΓω-ΛΕΞω κλπ β) το ΕΡω και γ) το είπα. Κανένας λογικός γλωσσοπλάστης δεν θα έδινε σε ένα ρήμα τρία θέματα, ούτε καν δύο μια και ένα θέμα είναι ικανό να καλύψει όλες τις ανάγκες. Το συγκεκριμένο όμως, όπως και αρκετά άλλα το ονομάσαμε ανώμαλο ρήμα και ησυχάσαμε ως δια μαγείας από την παραπέρα έρευνα.
Παρ' όλα ταύτα όπως προείπαμε έχει και τρεις έννοιες που τις αποκρύπτουμε τεχνηέντως μήπως κανείς αμφισβητήσει την άγνοιά μας. Είπαμε αρχαία μόνο οι εκλεκτοί που θα είναι πειθήνια όργανα.
Ένα δεύτερο σημείο που θα επαναλάβω είναι ο αριθμός εφτά και η τεράστια σημασία του και στην γλώσσα. Το εφτά λοιπόν όπως και στην μουσική, με το συμπληρωματικό του πρώτου το όγδοο σημείο είναι πάντα η βάση.
Πόσα φωνήεντα έχουμε; ΕΦΤΑ
Πόσα σύμφωνα έχουμε; Μα φυσικά ΕΦΤΑ.
Όσοι μάθατε ΔΕΚΑ ΕΦΤΑ σας τα έμαθα λάθος. Τα σύμφωνα είναι εφτά και οι εκφάνσεις τους δεκαεφτά.
Έχουμε τα τριπλής εκφάνσεως:
1)ΠΒΦ
2)ΤΔΘ
3)ΚΓΧ
και τα διπλά
4)ΛΡ
5)ΣΖ
6)ΜΝ
7)ΞΨ
Το σύνολο εφτά όσες και οι λεγόμενες χαμένες πόλεις ή οι ακτίνες της δημιουργίας ή οι ημέρες της εβδομάδος ή οι νότες της μουσικής κλπ
Έτσι λοιπόν το ΛΕΓΩ μπορεί να γίνει ΛΕΞΩ (ΛΕΚΣΩ) με προσθήκη του Σ για να εκφράσει τους μη παροντικούς χρόνους ή ΛΕΧΩ ή ΛΕΚΩ. Ακόμη με αντικατάσταση του Ε μπορεί να γίνει ΛΗΓΩ-ΛΗΞΩ κλπ ΛΟΓω-ΛΟΞω κλπ ΛΙΓω-ΛΙΞω κλπ
Όπως βλέπετε σχημάτισα ήδη τα θέματα από δεκάδες άλλα ρήματα παίρνοντας σαν δεδομένο ότι έχει ένα, όπως είναι λογικό, θέμα.
Από τα θέματα αυτά θα προκύψουν οι λέξεις: Λόγχη και λόχμη, Λέχος,Λεχώνα, Λέκτρο(το κρεββάτι), Λόγος, Λογική,Λέξη, Λήγω,λίγο και πολλές πολλές άλλες.
Βέβαια το ζητούμενο είναι να αποδείξουμε πως οι λέξεις αυτές συνδέονται μεταξύ τους. Οι αρχαίοι μας λοιπόν πρόγονοι έκαναν την εξής έξυπνη δημιουργική κίνηση. Υπήρχε η πρώτη η κύρια έννοια, η απόλυτη κυριολεξία και στην συνέχεια δημιουργούνταν οι λογικές της νοητικές προεκτάσεις κάθε είδους χρησιμοποιώντας την προηγούμενη τεχνική με βάση βέβαια κανόνες. Έτσι κάθε τι που παράγονταν από μια βασική έννοια είχε ένα κοινής καταγωγής θέμα δημιουργώντας με αυτόν το τρόπο μεγάλες οικογένειες λέξεων, όπως λέμε σήμερα, που πολλές φορές έμοιαζαν να μην έχουν λογική σχέση. Έτσι με λίγες σχετικά αρχικές λέξεις δημιουργούσαν χιλιάδες άλλες και το "αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις" έβρισκε την απόλυτη εφαρμογή του.
Στην περίπτωσή μας το ρήμα ΛΕΓ-Ω σημαίνει τοποθετώ απόλυτα σωστά το ένα δίπλα στο άλλο. Έτσι η σωστή τοποθέτηση των γραμμάτων έδωσε την λέξη και η σωστή τοποθέτηση των λέξεων έδωσε τον Λόγο, προφορικό ή γραπτό και η σωστή τοποθέτηση εννοιών και γεγονότων έδωσε την λογική. Η χρήση του Η σταματούσε την τοποθέτηση αυτή και γι' αυτό συνέβαινε η ΛΗΞΗ. Η χρήση του Ι έδειχνε την αλλαγή-υποχώρηση του επιπέδου προς τα κάτω και αυτό γινόταν ΛΙΓΟ. Σκεφτείτε άλλωστε την λέξη για παράδειγμα εκ-ΛΕΓΩ που σημαίνει βάζω κάποιων σε μια σωστή σειρά σε σχέση με τους υπόλοιπους ώστε να είναι μέσα στους νικητές-εκλεγμένους. Μπορείτε να βρείτε δεκάδες σύνθετες λέξεις και να "παίξετε" με την κυριολεξία τους.
Τώρα όσον αφορά την άλλη κατηγορία των παραγομένων λέξεων όπως το ΛΕΧΟΣ,ΛΕΧΩΝΑ, ΛΟΧΜΗ, ΛΕΚΤΡΟ,ΛΟΓΧΗ κλπ εδώ το ΛΕΓ-Ω ενώνεται με το ΕΧ-Ω και το ΟΣ. ΛΕΧΟΣ λοιπόν είναι αυτό-αυτός που κατασκευάστηκε έχοντας τοποθετημένα μέρη σε σωστή σειρά μεταξύ τους. Τα μόνα κατασκευάσματα που μπορούσαν να ονομαστούν ως τέτοια, γι' αυτό άλλωστε και η λέξη αυτή έπαψε να χρησιμοποιείται ήταν οι μεγαλιθικές κατασκευές όπως οι Πυραμίδες, τα Δρακόσπιτα της Εύβοιας, τα Κυκλώπεια τείχη κλπ με την άριστη τοποθέτηση των επεξεργασμένων ογκόλιθων χωρίς συνδετική ουσία. Μάλιστα τις Πυραμίδες τις ονόμαζαν πάντα ως "ιερό λέχος" που σημαίνει μυτερή κατασκευή.
Μάλιστα φίλοι μου. Κατασκευαστές των Πυραμίδων ήταν αυτοί οι πρώτοι κάτοικοι του πλανήτη μας οι "ΘΕΟΙ".
Γνωρίζοντας μάλιστα τις ενεργειακές ιδιαιτερότητες αυτών των κτισμάτων τοποθετούσαν σε τέτοιες κατασκευές τις γυναίκες μετά την γέννα για να βρίσκονται σε αποστειρωμένο περιβάλλον εξ ου και ονομάστηκαν ΛΕΧ-ΩΝΕΣ που ξάπλωναν στα ΛΕΚ-ΤΡΑ. Το κλειστό και κρυφό για τους εντός του σχήματος έδωσε την έννοια της ΛΟΧ-ΜΗΣ (ΛΕΓΩ+ΜΑΙΩ) αλλά και το επίπεδό της ΛΟΓ-ΧΗΣ(ΛΕΓΩ+ΧΕΩ).Υπάρχουν ακόμη λέξεις όπως ο ΕΝΔΕΛΕΧΗΣ(ΕΝΔΟΝ+ΛΕΧΟΣ) ή το ΣΤΕΛΕΧΟΣ(ΙΣΤΑΜΑΙ+ΛΕΧΟΣ) και πολλές άλλες.(βρείτε και σεις μην τα περιμένετε όλα από εμένα!)
Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι σημαίνον και σημαινόμενο ταυτίζονται κύριε ψευτοκαθηγητά και επίσης ότι τα μεγαλιθικά μνημεία τα ΛΕΧΗ κατασκευάστηκαν από αυτούς που τα ονομάτισαν και όχι τους μετέπειτα κατοίκους τους.
Τέλος οι εφτά χαμένες πόλεις, φίλε Αριστοτέλη, είναι εφτά περιοχές με Πυραμίδες πάνω σε αυτήν την ΓΗ.
Καλό καλοκαίρι.
ΥΓ Ίσως είναι η τελευταία μέχρι τον Σεπτέμβριο.
ΥΓ 2 Λόγω όγκου δεν έδωσα τμήματα από κείμενα αλλά αν πάτε στο Liddell-Scott θα βρείτε στο λήμμα αυτό πολλά που αν θελήσετε να το τεστάρετε θα μάθετε πολλά περισσότερα.
Καλό καλοκαίρι και πάλι.
ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ
Συμπλήρωση της 8/7/2010
ΥΓ 3 Για όσους αναρωτηθούν γιατί το εφτά είναι τόσο σημαντικός αριθμός οφείλω να εξηγήσω ότι:
Το Εφτά στην Γη δεν έχει καμία πρακτική αξία αλλά είναι σπουδαιότατο στο διάστημα. Αυτό έγκειται στο ότι όταν θέλεις να ορίσεις ένα ταξίδι στον χώρο χρειάζεσαι έξι σημεία που ορίζονται από τις έδρες ενός φανταστικού κύβου που εντός του βρίσκεται το σημείο που θέλεις να πας και ένα έβδομο που δηλώνει το σημείο απ' όπου ξεκίνησες. Έτσι όταν αφίχθηκαν εδώ οι πρώτοι εκείνοι κάτοικοι έστησαν εφτά σημεία πάνω στην γη που αναπαριστούν τα εφτά σημεία που εξηγήσαμε προηγουμένως και φυσικά η σηματοδότησή τους έγινε με τις Πυραμίδες(Πυραμίδα=η φωτιά που μετακινείται). Τώρα το αν αυτός ο Γαλαξιακός χάρτης είναι άφιξης ή φυγής δεν ξέρω πάντως χάρτης είναι.
Ελπίζω μέχρι το Σεπτέμβριο να έχουμε κάπως ξεκαθαρίσει το θέμα και να έχουμε κάτι να πούμε περισσότερο.
ΥΓ4. Για τους φίλους του 2012 να μην προσμένουν καταστροφές ή τι άλλο. Η αλλαγή που θα συντελεστεί το 2012 έχει ήδη αρχίσει.
Καλές Διακοπές, όσο γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου