Αγαπητοί φίλοι
Σήμερα δεν έχω να σας πω κάτι σχετικά με τα γνωστά θέματα του μπλογκ αλλά με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω από αυτό.
Όπως έχω ξαναπεί και ζητώ συγνώμη που επαναλαμβάνομαι, αυτά που σας γράφω είναι τα περισσότερα τμήματα από τα βιβλία που έχω ετοιμάσει αλλά ακόμη δεν έχω εκδόσει. Θα περίμενε λοιπόν κανείς από εμένα να κάνει το εξής απλό βήμα. Να πάει σ' ένα Πανεπιστήμιο και σε συνεργασία με κάποιον ειδικό, θεωρητικά, να κάνει την πιστοποίηση ή μη της αλήθειας και μετά την έκδοση. Φυσικά όπως ξέρετε, μια και επαναλαμβάνομαι πολλάκις, ούτε ένας δεν ήθελε καν να μάθει τον λόγο της επίσκεψής μου.
Αν όμως αυτά τα περιμένατε, αν κρίνουμε και από την εικόνα του ΑΠΘ αυτές τις ημέρες, ακούστε μερικές ωραίες ιστορίες που ξεχώρισαν για την περιέργειά τους και που εξέπληξαν ακόμη και μένα που περίμενα τα πάντα.
Ιστορία 1. Πολύ γνωστός έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου του εξωτερικού. Στην αρχή ήταν όπως τα περίμενα. Κέντρισα το ενδιαφέρον του και άρχισε να συζητά μαζί μου. Του είπα μάλιστα θέλοντας να τονίσω τον εγωισμό του ότι δεν διεκδικώ τα πρωτεία έναντί του και άλλα τέτοια που ξέρω ότι χρειάζονται όλοι οι μεγαλόσχημοι. Ξαφνικά χάθηκε. Ένα μήνα μετά μου είπε ότι δεν μπορούσε ν' ανοίξει τα αρχεία και λίγες μερες μετά μου είπε ότι αυτός είναι καθηγητής πανεπιστημίου γνωστός διεθνώς ενώ εγώ ένας άγνωστος και αν θέλω ας βγω να τον αντιμετωπίσω και άλλα τέτοια που δεν κατάλαβα για ποιο λόγο τ' ανέφερε.
Σκέφτηκα για λίγες ώρες και αποφάσισα να στείλω ένα σημείωμα στο πανεπιστήμιο του επικαλούμενος τους φόβους μου ότι ίσως η στάση του αυτή κρύβει την προσπάθειά του να μου κλέψει τμήματα της εργασίας μου που του είχα αποκαλύψει. Η απάντησή του στην έρευνα που έγινε ήταν ότι περίμενε να του στείλω το σύνολο της εργασίας μου όταν εγώ του ζητούσα να μου δείξει τρόπους να το κάνω που θα διασφάλιζαν όμως τα δικαιώματά μου. Έτσι εγκατέλειψα την επικοινωνία μαζί του.
Ιστορία 2. Καθηγήτρια σε ελληνικό πανεπιστήμιο. Υποστήριξε μια μελέτη με ανάλογο θέμα και γι' αυτό της ζήτησα να συναντηθούμε χωρίς πολλά-πολλά να της εξηγώ μια και είχα μάθει, νόμιζα το μάθημά μου. Πράγματι δέχτηκε και μου έκλεισε ραντεβού για την επόμενη βδομάδα με την προυπόθεση μια μέρα πριν να το επιβεβαιώσουμε. Μπαίνω στο e-mail μου και βλέπω ένα μύνημά της που μου έλεγε ότι δεν είχε τα αντίστοιχα διδακτορικά για να ελέγξει την εργασία μου όταν εγώ δεν τις είπα σχεδόν τίποτα. Γνώριζε δηλαδή πράγματα γύρω από 'μένα που δεν τις είχα πει. Φυσικά ακύρωσε το ραντεβού. Παρ' όλο που προσπάθησα να την πιέσω, μάλιστα κανονικά έπρεπε να προσβληθεί, αλλά τίποτα. Ήταν σαν να έσκυβε το κεφάλι και να μουρμουρούσε δικαιολογίες.
Ιστορία 3. Ένας γνωστός στην περιοχή του δικηγόρος, παράδειγμα θα έλεγα για πολλούς, με αγάπη για την ιστορία και συνδεδεμένος και φιλικά με έλληνες καθηγητές ξένων πανεπιστημίων. Κάποιος κοινός γνωστός μας του μίλησε για μένα και συναντηθήκαμε. Δικαιολόγησε στην συνάντησή μας αυτή την τους ενδιασμούς μου για την επάρκεια του καθηγητικού κατεστημένου στην Ελλάδα και μου πρότεινε να με φέρει σε επαφή με φίλους του καθηγητές, αυτούς του εξωτερικού που θα τον επισκέπτονταν σε λίγους μήνες.
Παράλληλα επειδή ποτέ δεν ξέρεις του ζήτησα να αναλάβει ένα προσωπικό μου θέμα για να έχω μια καλή δικαιολογία να τον επισκεφτώ.
Μου είπε ότι θα μου τηλεφωνήσει σε δυο τρεις ημέρες για την προσωπική υπόθεσή μου και χωρίσαμε.
Οι μήνες πέρασαν και ο εν λόγω κύριος ήταν άφαντος. Κάποια στιγμή ο κοινός μας φίλος τον συναντά μια και δεν μπορούσε να εξηγήσει την συμπεριφορά του αυτή να παραμένει μακρυά. Όταν τον συνάντησε η εκπληξη του ήταν μεγάλη. Ο ήρεμος και λόγω ηλικίας αυτός άνθρωπος ήταν σαν να είδε κάποιον εχθρό του. Ύψωσε τον τόνο της φωνής του, χάνοντας ταυτόχρονα το χρώμα και τον έλεγχο της συμπεριφοράς του και άρχισε να λέει να μην τον ενοχλούμαι και ότι δεν μπορεί να ασχολείται μαζί μου και πολλά άλλα ακαταλαβίστικα και βέβαια χωρίς να έχουν σχέση με πραγματικά περιστατικά. Ο φίλος μου αυτός χωρίς να θέλει να το πει υπονόησαι ότι κάποιος τον είχε φοβίσει.
Και η ζωή συνεχίζεται
Σήμερα δεν έχω να σας πω κάτι σχετικά με τα γνωστά θέματα του μπλογκ αλλά με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω από αυτό.
Όπως έχω ξαναπεί και ζητώ συγνώμη που επαναλαμβάνομαι, αυτά που σας γράφω είναι τα περισσότερα τμήματα από τα βιβλία που έχω ετοιμάσει αλλά ακόμη δεν έχω εκδόσει. Θα περίμενε λοιπόν κανείς από εμένα να κάνει το εξής απλό βήμα. Να πάει σ' ένα Πανεπιστήμιο και σε συνεργασία με κάποιον ειδικό, θεωρητικά, να κάνει την πιστοποίηση ή μη της αλήθειας και μετά την έκδοση. Φυσικά όπως ξέρετε, μια και επαναλαμβάνομαι πολλάκις, ούτε ένας δεν ήθελε καν να μάθει τον λόγο της επίσκεψής μου.
Αν όμως αυτά τα περιμένατε, αν κρίνουμε και από την εικόνα του ΑΠΘ αυτές τις ημέρες, ακούστε μερικές ωραίες ιστορίες που ξεχώρισαν για την περιέργειά τους και που εξέπληξαν ακόμη και μένα που περίμενα τα πάντα.
Ιστορία 1. Πολύ γνωστός έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου του εξωτερικού. Στην αρχή ήταν όπως τα περίμενα. Κέντρισα το ενδιαφέρον του και άρχισε να συζητά μαζί μου. Του είπα μάλιστα θέλοντας να τονίσω τον εγωισμό του ότι δεν διεκδικώ τα πρωτεία έναντί του και άλλα τέτοια που ξέρω ότι χρειάζονται όλοι οι μεγαλόσχημοι. Ξαφνικά χάθηκε. Ένα μήνα μετά μου είπε ότι δεν μπορούσε ν' ανοίξει τα αρχεία και λίγες μερες μετά μου είπε ότι αυτός είναι καθηγητής πανεπιστημίου γνωστός διεθνώς ενώ εγώ ένας άγνωστος και αν θέλω ας βγω να τον αντιμετωπίσω και άλλα τέτοια που δεν κατάλαβα για ποιο λόγο τ' ανέφερε.
Σκέφτηκα για λίγες ώρες και αποφάσισα να στείλω ένα σημείωμα στο πανεπιστήμιο του επικαλούμενος τους φόβους μου ότι ίσως η στάση του αυτή κρύβει την προσπάθειά του να μου κλέψει τμήματα της εργασίας μου που του είχα αποκαλύψει. Η απάντησή του στην έρευνα που έγινε ήταν ότι περίμενε να του στείλω το σύνολο της εργασίας μου όταν εγώ του ζητούσα να μου δείξει τρόπους να το κάνω που θα διασφάλιζαν όμως τα δικαιώματά μου. Έτσι εγκατέλειψα την επικοινωνία μαζί του.
Ιστορία 2. Καθηγήτρια σε ελληνικό πανεπιστήμιο. Υποστήριξε μια μελέτη με ανάλογο θέμα και γι' αυτό της ζήτησα να συναντηθούμε χωρίς πολλά-πολλά να της εξηγώ μια και είχα μάθει, νόμιζα το μάθημά μου. Πράγματι δέχτηκε και μου έκλεισε ραντεβού για την επόμενη βδομάδα με την προυπόθεση μια μέρα πριν να το επιβεβαιώσουμε. Μπαίνω στο e-mail μου και βλέπω ένα μύνημά της που μου έλεγε ότι δεν είχε τα αντίστοιχα διδακτορικά για να ελέγξει την εργασία μου όταν εγώ δεν τις είπα σχεδόν τίποτα. Γνώριζε δηλαδή πράγματα γύρω από 'μένα που δεν τις είχα πει. Φυσικά ακύρωσε το ραντεβού. Παρ' όλο που προσπάθησα να την πιέσω, μάλιστα κανονικά έπρεπε να προσβληθεί, αλλά τίποτα. Ήταν σαν να έσκυβε το κεφάλι και να μουρμουρούσε δικαιολογίες.
Ιστορία 3. Ένας γνωστός στην περιοχή του δικηγόρος, παράδειγμα θα έλεγα για πολλούς, με αγάπη για την ιστορία και συνδεδεμένος και φιλικά με έλληνες καθηγητές ξένων πανεπιστημίων. Κάποιος κοινός γνωστός μας του μίλησε για μένα και συναντηθήκαμε. Δικαιολόγησε στην συνάντησή μας αυτή την τους ενδιασμούς μου για την επάρκεια του καθηγητικού κατεστημένου στην Ελλάδα και μου πρότεινε να με φέρει σε επαφή με φίλους του καθηγητές, αυτούς του εξωτερικού που θα τον επισκέπτονταν σε λίγους μήνες.
Παράλληλα επειδή ποτέ δεν ξέρεις του ζήτησα να αναλάβει ένα προσωπικό μου θέμα για να έχω μια καλή δικαιολογία να τον επισκεφτώ.
Μου είπε ότι θα μου τηλεφωνήσει σε δυο τρεις ημέρες για την προσωπική υπόθεσή μου και χωρίσαμε.
Οι μήνες πέρασαν και ο εν λόγω κύριος ήταν άφαντος. Κάποια στιγμή ο κοινός μας φίλος τον συναντά μια και δεν μπορούσε να εξηγήσει την συμπεριφορά του αυτή να παραμένει μακρυά. Όταν τον συνάντησε η εκπληξη του ήταν μεγάλη. Ο ήρεμος και λόγω ηλικίας αυτός άνθρωπος ήταν σαν να είδε κάποιον εχθρό του. Ύψωσε τον τόνο της φωνής του, χάνοντας ταυτόχρονα το χρώμα και τον έλεγχο της συμπεριφοράς του και άρχισε να λέει να μην τον ενοχλούμαι και ότι δεν μπορεί να ασχολείται μαζί μου και πολλά άλλα ακαταλαβίστικα και βέβαια χωρίς να έχουν σχέση με πραγματικά περιστατικά. Ο φίλος μου αυτός χωρίς να θέλει να το πει υπονόησαι ότι κάποιος τον είχε φοβίσει.
Και η ζωή συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου