Ομήρου Οδύσσεια-Οι Σειρήνες Παγκόσμια πρώτη

Αγαπητοί φίλοι
Αν και σε αρκετή απόσταση από την προηγούμενη ανάρτηση ελπίζω ότι η σημερινή αποκάλυψη να σας αποζημιώσει.
Οι Σειρήνες λοιπόν. Άλλο ένα θέμα που έγινε εστία παραπληροφόρησης τόσο από μυθομανείς αρχαίους που αφήνονταν, από τους γνωρίζοντες, να χαζολογούν, προστατεύοντας έτσι την γνώση, αλλά και από νεώτερους "ειδικούς" που αρκέστηκαν να αντιγράψουν τους μυθομανείς αυτούς χωρίς καμία έρευνα μια και η προσωπική τους εξέλιξη εξαρτόνταν από το πόσο καλά θα ανταποκριθούν στα επίσημα κελεύσματα περί φοινικικών γραμμάτων, ή περί ανόητων  κλπ.
Έτσι και οι Σειρήνες. Από γυναίκες με φτερά και σώμα πουλιού και άρπες, το παλιό στερεότυπο μέχρι και τις τελευταίας κοπής ανοησίες περί θερμών γυναικών των λιμανιών. Φυσικά τίποτε απ' όλα αυτά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα μια και τόσο ο Όμηρος όσο και Ορφέας που πρώτος έγραψε γι' αυτές, έγραψαν για πραγματικά γεγονότα και γεωγραφικά και μόνο χαρακτηριστικά, βέβαια με τον δικό του τρόπο για λόγους που ήδη έχουν αναφερθεί.
Αρχικά να πούμε ότι οι Σειρήνες είναι δύο. Πέρα από το ότι θα τις δείτε, αυτοπροσώπος, τρόπος του λέγειν, και θα τις μετρήσετε στο ίδιο αποτέλεσμα κατέληξαν και οι των κλασσικών χρόνων μελετητές του μια και αναφέρονται ως ΣΕΙΡΗΝΟΙΙΝ.(Ραψωδία μ στίχος 52). Αυτό το -ΙΙΝ είπαν ότι αναφέρεται στον αριθμό δύο. Βλέπετε ότι αναγνωρίζω τα θετικά τους.
Έχω πει κι άλλες φορές για την χρησιμότητα της αναφοράς σε αυτές αλλά θα τα επαναλάβω ακόμη μία. Οι Σειρήνες, όπως και άλλες αναφορές,π.χ αυτή στην Σκύλλα και την Χάρυβδη, δεν ήταν τίποτε άλλο από σημάδι για τους ναυτικούς ώστε να μπορέσουν να βρουν τον δρόμο τους. Τα πλοία της εποχής εκείνης λόγω του σχήματός τους, είχαν την δυνατότητα να εκμεταλεύονται την κίνηση των θαλασσίων ρευμάτων. Πλέοντας έτσι πάνω σε αυτά ταξίδευαν με μεγάλη ταχύτητα καλύπτοντας τεράστιες αποστάσεις σε μικρό χρόνο. Το να βρεις όμως την ακριβή θέση ενός ρεύματος δεν ήταν κάτι εύκολο. Αν δεν είχες GPS ήταν πολύ δύσκολο να το βρεις και φυσικά να το εκμεταλλευτείς για να ταξιδέψεις. Οι Σειρήνες λοιπόν δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα νησάκι σ' ένα κρίσιμο σημείο του ωκεανού που ή έπιανες το ρεύμα ή το έχανες. Το νησί αυτό είναι ηφαιστειογενές και μάλιστα ενεργό. Έτσι το να ακούς τον ήχο, του υποθαλάσσιου ηφαιστείου που κρύβει στα σπλάχνα του, που παράγεται από την συνεχή διαρροή των αερίων ήταν ένα σημάδι ότι βρέθηκες εντός του ρεύματος όπως και ότι έπρεπε να κάνεις μια στροφή περίπου 120ο για να συνεχίσεις πάνω σε αυτό. Αυτό ήταν όλο και όλο. Απλό έξυπνο και φυσικά όχι υπερφυσικό.
Ώρα όμως να σας συστήσω με τις εν λόγω "κυρίες" που όντως είναι "ξεροψημένες" λόγω της σύστασης του εδάφους, για να δικαιολογήσουν απόλυτα το όνομά τους.
 
Αυτό είναι το νησί, έκοψα βέβαια την κρίσιμη άκρη για να την δούμε αμέσως παρακάτω. Το χρώμα του όπως βλέπετε είναι σαν ξεροψημένο. Ας δούμε τώρα και τις δύο Σειρήνες.
 
Αυτές οι δυο λοιπόν κυρίες που στέκοντε ακόμη και σήμερα μπροστά στην θάλασσα, αγναντεύοντας τους περαστικούς ναυτικούς και τραγουδώντας ως σήμερα το ίδιο "σαγηνευτικό" τραγούδι είναι οι Σειρήνες.