Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Μια μικρή αλλά σημαντική πληροφορία

Αγαπητοί φίλοι
Κοντεύουν τρία ολόκληρα χρόνια σε λίγους μήνες από τότε που ξεκίνησε Ο ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ μου στην μπλογκόσφαιρα. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα έφτανα στο σημείο να γράφω για όλα αυτά που έχω γράψει και ελπίζω να συνεχίζω να με εκπλήσσω ευχάριστα. Ελπίζω το ίδιο να ισχύει και για εσάς.
Όπως σας είπα και σε προηγούμενο κομμάτι, έφυγα για λίγες ημέρες για λόγους προσωπικούς που συνδύασα με διακοπές και πήγα στις Φιλιππίνες. Εκεί, για όσους παρακολουθούν, έχω ξαναγράψει ότι διατηρούν πολλές αυτούσιες ομηρικές λέξεις αλλά και ονόματα που και εμείς έχουμε εγξαταλείψει. Βέβαια τόσο η προφορά όσο και τα χιλιάδες χρόνια αυτόνομης γλωσσικής πορείας όσο και οι νέες ανάγκες έφεραν μια απόσταση γλωσσική που όμως δεν σβήνει την κοινή καταγωγή των γλωσσών και δυστυχώς δεν έχω την πολυτέλεια την στιγμή αυτή να διαθέσω χρόνο και χρήμα για μια καταγραφή και έρευνα τέτοιου μεγέθους.
Η λέξη που μου έκανε εντύπωση αυτήν την φορά και που τυχαία φυσικά την κατάλαβα ήταν η λέξη "ΚΙΤΑΝ". Ίσως να μην σας λέει τίποτα σαν πρώτη εικόνα αλλά δείτε τώρα και μια δεύτερη συγκριτική για να καταλάβεται:
ΚΙΤΑΝ
ΚΟΙΤΑΝ
Η πρώτη είναι αυτή των Φιλιππίνων από τα tagalog η δεύτερη είναι η ελληνική το ρήμα ΚΟΙΤΩ.
Οι δύο αυτές λέξεις έχουν όπως βλέπετε και οπτικές ομοιότητες αλλά και ακουστική ταύτιση μια και προφέρονται ακριβώς το ίδιο. Η έκπληξη είναι ότι έχουν και νοηματική ταύτιση μια και σημαίνουν ακριβώς το ίδιο.
Για όσους βιαστούν να μιλήσουν για τυχαίο παράδειγμα έχω να πω τα εξής. Πέρα από το ότι έχω στην διάθεσή μου μια σειρά από ζευγάρια λέξεων Φιλιππινέζικων-Ελληνικών με την ίδια ακριβώς σχέση και που βέβαια δεν προήλθαν από την δυείσδυση των Ισπανών που χρησιμοποιείται ως άλλοθι η απορία μου είναι η εξής λογική πιστεύω. Εγώ που είμαι άσχετος βρήκα αρκετές λέξεις που με παρακινούν να ψάξω τουλάχιστον για το αν υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο γλωσσών οι γλωσσολόγοι δεν βρήκαν καμία;
Η απάντηση στο ερώτημα ήρθε από μια φοιτήτρια γλωσσολογίας όταν έτυχε να έρθει στον χώρο της εργασίας μου. Η κοπελλιά αυτή έκανε μεταπτυχιακή γλωσσολογική εργασία σε δύο γλώσσες Ελληνικά και Ολλανδικά με προτροπή και επιμονή του καθηγητή της μη γνωρίζοντας ούτε λέξη, σχεδόν, Ολλανδικά. Η ίδια δεν το ήθελε αλλά ο καθηγητής επέμενε και υποχώρησε ελπίζοντας ότι θα τα γράψει όλα αυτός.
Η υπόθεση ότι οι λεγόμενοι γλωσσολόγοι είναι από άποψη γλωσσική μονόγλωσοι, δηλαδή μιλούν μόνο την Αγγλική, ήταν πάντοτε πιθανή. Με τον καιρό μετατράπηκε σε σιγουριά.
Θυμάμαι μάλιστα ένα βιβλίο, ελληνικό, γλωσσολογίας που προσπαθούσε να αναλύσει την ελληνική γλώσσα με βάση την Αγγλική που διάβασα προ πολλών χρόνων και έχασα πολλά από τα μαλλιά μου τότε αλλά που να μιλήσεις. Απλά απορείς και στο τέλος συμβιβάζεσαι.
Έτσι μην απορείται που βλέπετε γύρω σας πράγματα που οι "ειδικοί" αγνοούν. Απλά είναι πολύ χαμηλών προσόντων σε μια επιστήμη που αναδείχθηκε μόνο και μόνο για να στηρίξει τον ιμπεριαλισμό κάποιων. Άλλωστε ο Chomsky αγνοείται ως περίεργος για να προωθηθεί η ανοησία περι συγχρονικότητας των γλωσσών ενός απίθανου Γάλλου.
Υ.Γ Οι φίλοι του μπλογκ ξέρουν ότι περνώ στιγμές που δεν μπορώ να γράψω. Αυτό σημαίνει, αυτό συνέβαινε μέχρι τώρα τουλάχιστον, ότι κάτι "ψήνετε". Αν οι πρώτες ενδείξεις είναι σωτές τότε όντως είμαι στην μέση μιας μεγάλης ανακάλυψης και φυσικά κάποια μέρη της θα σας τα μεταφέρω.
Καλό απόγευμα

4 σχόλια:

ria είπε...

καλά αποτελέσματα παυσανία!

Ανώνυμος είπε...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΘΟΔΩΡΕ. ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ. ΑΝΤΩΝΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Σχετικά με το "κοιτώ" κτλ. : η λέξη "κοιτάζω" ("κοιτώ" δεν υπάρχει στην αρχαία, ούτε "κυττ-") στην αρχαία ελληνική σήμαινε "βάζω να κοιμηθεί κάποιος κτλ." ή "φωλιάζω / έχω τη φωλιά μου". η σημερινή σημασία εμφανίζεται στους πρώτους βυζαντινούς αιώνες. Η επαφή Ελλήνων - Φιλιππινέζων (αν έγινε) και η διάδοση των ελληνικών λέξεων στις Φιλιππίνες ( ήστις γύρω περιοχές) πρέπει να έγινε το νωρίτερο τότε (ή μετά). Υπάρχει όμως τέτοια μαρτυρία πουθενά;

Ι.Γ.

Ανώνυμος είπε...

@ Παυσανία

Χαίρομαι που κάνεις λόγο για διάλογο με μένα, αν και θα έχεις καταλάβει ότι έχουμε αντίθετες απόψεις.
Να με συγχωρείς δε που αναρτώ το σχόλιό μου για το κείμενό σου "Η ΓΡΑΦΗ και η ΙΣΤΟΡΙΑ της" εδώ. Απλά εκεί δεν υπήρχε η δυνατότητα σχολιασμού (λείπει το link που σε μεταφέρει στη φόρμα των σχολίων. Ίσως μου διαφεύγει.)

Θα επιμείνω λιγάκι στο θέμα με τις Φιλιππίνες. Το εξηγείς με το δικό σου τρόπο, αλλά θα σου υπενθυμίσω ότι η λέξη "κοιτάζω" με την σημερινή σημασία δεν απαντάται - από όσο μπόρεσα να διαπιστώσω - ούτε στον Όμηρο, ούτε στον Ησίοδο, ούτε στον Ορφέα, παρά μόνο πολύ πολύ μεταγενέστερα, σε εποχές καλά ιστορημένες και μαρτυρημένες. Όταν λοιπόν οι φορείς μιας γλώσσας (στο παράδειγμά σου οι Φιλιππινέζοι) δανείζονται ένα γλωσσικό στοιχείο από τους φορείς μιας ξένης γλώσσας (στο παράδειγμά σου τους Έλληνες), το δανείζονται όπως το παρέλαβαν : με την ίδια σημασία και, αρχικά τουλάχιστον, με την ίδια φωνητική "εικόνα" (προφορά). Εφόσον, λοιπόν, οι Φιλιππινέζοι έχουν στο λεξιλόγιό τους τη λ. kitan, με την σημασία του "κοιτάζω", αυτό σημαίνει ότι η ελληνική αυτή λέξη εισήλθε στο δικό τους λεξιλόγιο όταν και στην ελληνική το "κοιτάζω" σήμαινε "κοιτάζω" και όταν το "κοι-" προφερόταν "κι-". Και τα δυο δεν ισχύουν, όσον αφορά την ελληνική γλώσσα για πριν την ρωμαϊκή / πρωτοβυζαντινή εποχή. Και αναρωτιέμαι, αν έχεις υπ' όψιν σου - με βάση ιστορικές πηγές - στενές επαφές Ελλήνων (εμπόρων, κατακτητών κτλ.) με τις Φιλιππίνες εκείνη την περίοδο και έπειτα. Διότι αν δεν υπήρξαν τέτοιες στενές επαφές, είναι λίγο δύσκολο να επηρέασε η ελληνική την tagalog, τουλάχιστον όσον αφορά την συγκεριμένη λέξη. Αναλογίσου π.χ. πότε άρχισαν να εισέρχονται μαζικά αγγλικές λέξεις στη νεοελληνική : μονάχα μετά την ανάπτυξη στενών επαφών Ελλάδας και Αμερικής μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις αμερικανικές ταινίες, τα σήριαλ, τη μουσική, τα προϊόντα και όλα αυτά που μας κατέκλυσαν.

Όσον αφορά τη Γραμμική Β'...Οι "Μυκηναίοι" Έλληνες έγραφαν π.χ. tu-ka-te, αλλά δεν το προέφεραν έτσι, αλλά πιο κοντά (δεν γνωρίζω πώς ακριβώς) στο γνώριμο "θυγάτηρ". Πρέπει να διακρίνουμε ανάμεσα στην προφορά μιας γλώσσας και τη γραφηματική της απόδοση. Και εμείς σήμερα ΓΡΑΦΟΥΜΕ π-ο-ί-η-μα, αλλά το ΠΡΟΦΕΡΟΥΜΕ πίιμα. Οι Κρητικοί γράφουν γ-ι-α-τ-ί, αλλά το ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ αλλιώς (θα έχεις καταλάβει). Οι Άγγλοι ΓΡΑΦΟΥΝ m-a-k-e, αλλά το ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ μέικ. Η γραφή είναι, επομένως, συχνά κακός "φίλος", αν θέλουμε να βγάλουμε συμπεράσματα για την προφορά. Αυτό ισχύει ειδικά για τη Γραμμική Β', ένα ξένο (δηλαδή μη μυκηναϊκό / μη ελληνικό) σύστημα γραφής, που παρέλαβαν και προσάρμοσαν κουτσά - στραβά οι "Μυκηναίοι" Έλληνες στη δική τους ελληνική διάλεκτο. Η δομή της συλλαβογραφικής αυτής γραφής αυτής δεν ταίριαζε στη δομή της ελληνικής γλώσσας, όπου οι λέξεις δεν αποτελούνται πάντα από "καθαρές" συλλαβές / συνδυασμούς ενός συμφώνου και ενός φωνήεντος. Αν θέλεις π.χ. να αποδώσεις την ελληνική λέξη "εκστρατεία" επακριβώς στη Γραμμική Β', αυτό δεν είναι δυνατόν. Διότι η Γραμμική Β' δεν έχει τη δυνατότητα να αποδώσει τέσσερα σύμφωνα στην σειρά.

Ι.Γ.