Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Το ελληνικό αλφάβητο το πρώτο αλφάβητο.Φοίνικες και λοιποί ανόητοι.Παγκόσμια πρώτη

Αγαπητοί φίλοι
Είναι πραγματικά εκπληκτικό σε πόσα μονοπάτια σε πάει η έρευνα όταν γίνεται με ανοιχτά μάτια και χωρίς προαποφασισμένα αποτελέσματα.
Σήμερα λοιπόν και αφού απολογηθώ για μικρά λάθη που έχω κάνει ή που θα κάνω στα άγνωστα αυτά μονοπάτια, θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω ένα μέρος της αλήθειας μου σχετικά με το ελληνικό αλφάβητο την χρησιμότητά του.
Είναι αλήθεια ότι πολλοί προσπάθησαν να αποκωδικοποιήσουν το ελληνικό αλφάβητο, θεωρώντας βέβαια ότι είναι μια κωδικοποιημένη πληροφορία.
Όλα αυτά βέβαια στα πλαίσια ενός ρομαντικού για πολλούς ελληνοκεντρισμού αλλά και στην προσπάθεια πολλών Ιζνογκούντ να γίνουν χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη. Έτσι προτάθηκαν πολλές-πολλές απόψεις για το τι μπορεί να σημαίνουν τα γράμματα. Η κυρίαρχη που έχω ακούσει είναι η θεωρία της προσευχής. Σε αυτήν γίνεται μια φιλότιμη προσπάθεια να αποδοθούν στις ονομασίες των γραμμάτων χρόνοι, ανύπαρκτοι πολλές φορές, ρημάτων και αφού βέβαια προστεθούν όπως λένε τα ρήματα και οι σύνδεσμοι που λογικά, κατά τους συντάκτες λείπουν τότε θα παρουσιαστεί μια προσευχή, με λίγη καλή θέληση.
Από την άλλη μεριά η ομάδα των πανεπιστημιακών, αυτών που οι μπαμπάδες τους ή οι διάφοροι κομματάρχες διορθώνουν με διαθλαστικό φακό τις αντιγραφές τους και τους προβιβάζουν σε καθηγητές, πιστεύουν ότι μια σειρά ηλιθίων εκεί που έπαιζε τάβλι μια μέρα έπαθε μια κρίση εξυπνάδας και οραματίστηκε, κάτι σαν τον περιβόητο Μ.Κωνσταντίνο, το Μ δεν είναι από το Μέγας, τα γράμματα τα κατασκεύασε και στην συνέχεια σαν άλλος πανάγαθος την Κυριακή ξεκουράστηκε εις τους αιώνας. Πριν όμως πέσει ξανά σε χειμερία νάρκη αποφάσισε να τα δώσει ένα όνομα. Έτσι μια και δεν είχαν πρόχειρα ότι βλέπαν έλεγαν. Ο ένας για παράδειγμα ξάπλα τ' ανάσκελα από το πιοτί ή την υπερβολική δόση εξυπνάδας είδε ένα βόδι ή τον εαυτό του στον καθρέπτη και ονόμασε το Άλφα. Ο άλλος είδε ένα φίδι. Άλλος μια πόρτα. Άλλος την θεία μου την Αργυρό. Τελικά τα κατάφεραν και έδωσαν 22 ονόματα γιατί τόσα κατάφεραν γράμματα και γέννησαν γιατί έπιασε βροχή και μπήκαν μέσα. Έτσι έμεινε ατελείωτο το κολοσσιαίο αυτό έργο γιατί μέχρι να ξαναμαζευτούν, να τους χτυπήσει η κρίση εξυπνάδας, να πιάσουν επαφή με το υπερπέραν και να βρουν δυο ακόμη ονόματα πέρασαν τα χρόνια και πέθαναν και μείναν κουλουβά.
Αυτή σε γενικές γραμμές είναι η επίσημη επιστημονική άποψη γιατί αν δείτε το τι ονόματα υποτίθεται ότι έδωσαν αυτό της θείας μου της Αργυρό φαντάζει υπέροχο.
Αν ρωτήσετε την άποψή μου προτιμώ την προσευχή. Έχει μια λογική. Αδύναμη μεν αλλά λογική το άλλο είναι τόσο παράλογο που μόνο καθηγητής πανεπιστημίου με επιτηρητή τον μπαμπά του μπορεί να το πιστέψει.
Εκείνο βέβαια που αγνόησαν οι προηγούμενοι είναι το προφανές. Δεν μπορεί να κατασκευάζεις το σημαντικότερο πράγμα σε αυτόν τον πλανήτη, το αλφάβητο και να του δίνεις ονόματα της μάνας του Κίτσου και ποιος ήταν ο Κίτσος ούτε η μάνα του δεν τον ήξερε(κλεμμένο από τον Χάρρυ Κλίν αλλά καλό) και δεν ξέρω τι άλλο. Από την άλλη αν για να καταλάβεις τι λέει πρέπει να προσθέσεις ρήματα, συνδέσμους ή δεν ξέρω τι άλλο υπάρχει πάντα η πιθανότητα να βάλεις άλλα αντί άλλων και να βγει αντί για προσευχή αλευρόκολλα.
Πάρτε για παράδειγμα την γλώσσα των πριμοδοτούμενων ως παλαιών Σημιτών, αν υπάρχει τέτοιο πράγμα μια και ποτέ δεν μας εξήγησαν πως προέκυψε αυτή η ομάδα και γιατί χρόνο με τον χρόνο αυξάνει σε σημασία, τι στο καλώ γεννάει λαούς ακόμη;
Συνεχίζω λοιπόν απτόητος. Στην γλώσσα τους υπάρχουν μόνο σύμφωνα και τα φωνήεντα τα προσθέτεις κατά το δοκούν. Πόσο λογικό είναι αυτό ας το δούμε με ένα μικρό παράδειγμα. Αν γράψω: ΣΚΤ τι θα πρέπει να διαβάσω ΣΚΕΤΑ, ΣΚΩΤΙΑ,ΣΚΗΤΗ, ΑΣΗΚΩΤΗ, ΣΚΑΤ... ή κάτι άλλο. Αυτό για να πετύχεις το σωστό θέλει τρία SUNTOKO στην σειρά να λύσεις και αν ....
Άρα μάλλον ατύχησαν και οι δύο και το πιο πιθανό είναι να είναι λάθος.
Αν όμως είναι λάθος τότε ποιο είναι το σωστό;
Από εδώ και κάτω θα σας πω λίγα και ελπίζω να καταλάβετε πολλά.
Όπως είπα την αλφαβήτα και ως όνομα και ως γραφή την δημιούργησε υπολογιστής και οι υπολογιστές καταλαβαίνουν μόνο από ένα πράγμα την ακρίβεια των δεδομένων είτε ακουστικών είτε οπτικών.
Δεν μπορεί να καταλάβει και να προγραμματιστεί στο τέλος-τέλος ούτε γενικότητες ούτε αυθαιρεσίες. Θέλει λογική σειρά με αρχή μέση τέλος τέτοια που να μπορεί να μετατρέψει τις εικόνες, όλες τις εικόνες, σε λέξεις και άρα νοήματα και να τις αναπαράξει λεκτικά αλλά και να ενεργήσει με βάση τα δεδομένα και τα λεγόμενά του, αλλά και να μετατρέψει τις λέξεις σε εικόνες και βέβαια να κατανοήσει και να ενεργήσει με βάση αυτές.
Άρα δεν μπορεί να στηριχθεί σε αυθαίρετες έννοιες ή στην πλήρη ή όχι γνώση των άλλων και την ικανότητά του.
Βρέθηκε λοιπόν ένας τρόπος που να τα κάνει όλα αυτά δυνατά και έτσι αυτό αποτυπώθηκε στα γράμματα. Όταν λοιπόν ο υπολογιστής ακούει ΑΛΟΓΟ καταλαβαίνει ΑΛΟΓΟ και όχι ΑΛΛΟ 'ΓΩ ας πούμε.
Το αν η γλώσσα αυτή πρώτα διαμορφώθηκε και μετά μιλήθηκε ή το αντίθετο, κάτι σαν το αυγό του Κολόμβου δηλαδή δεν το γνωρίζω αν και κλείνω προς το δεύτερο μια και η σημερινή γλώσσα δεν είναι μόνο 5, 10, ή 20 χιλιάδων ετών αλλά δισεκατομμυρίων. Είναι το παλαιότερο στοιχείο που υπάρχει στον πλανήτη μας και αυτού του πλανήτη συμπεριλαμβανομένου. Αυτό βέβαια δείχνει και το πόσο πολύ έχουμε εγκληματήσει επάνω της ξεκινώντας από τους κλασσικούς τους αττικιστές και τους δημοτικιστές συμπεριλαμβανομένου.
Εδώ στο τέλος ήρθε η ώρα να δικαιώσω όλους τους ταλαίπωρους μαθητές που τόσα χρόνια μάθαιναν και μαθαίνουν τις κλίσεις των ρημάτων σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. ΡΗΜΑΤΑ δεν υπάρχουν και όλα όσα τραβήξαμε και τραβάτε τώρα πάνε τζάμπα. Ίσως οι Pink Floyd είχαν δίκιο τελικά στο the wall.
καλησπέρα σας

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Είμαστε οι πρώτοι κάτοικοι της Γης; Παγκόσμια πρώτη

Αγαπητοί φίλοι

Έτσι για να αλλάξουμε και λίγο παραστάσεις είπα να σας μεταφέρω αυτά που οι πρόγονοι μας και αποικιστές αυτού του πλανήτη μας έχουν διασώσει μέσα από τα γραπτά τους.

Ο αποικισμός του πλανήτη αυτού έγινε σε πολλές φάσεις.

Κατά την πρώτη φάση ήρθαν μόνο άντρες για να χειριστούν τα μηχανήματα εξόρυξης μια και ο πλανήτης μας δεν ήταν για εκατομμύρια χρόνια τίποτε περισσότερο από ένας χώρος έρευνας αρχικά και εξελίχθηκε σε έναν χώρο εξόρυξης αγνώστων σε εμένα προϊόντων.

Αυτά όλα τα προηγούμενα μας τα μεταφέρει o "Ησίοδος" και στα λεγόμενα "Έργα" αλλά και στην "Θεογονία" στο μεν πρώτο στην απαρίθμηση των τριών πρώτων "γενεών" και στο δεύτερο στην ονομαστική απαρίθμηση των θεών-παιδιών του Ουρανού. Εκεί η ονοματολογία είναι δηλωτική του τι κάνει το καθένα από αυτά.

Στην Θεογονία βέβαια έχουμε στην συνέχεια πιο αναλυτική αναφορά για το τι γίνεται με την γενιά του Κρόνου και το πώς ήλθαν οι πρώτοι άνθρωποι στην Γη, όπου ενημερωτικά πρώτοι που μετανάστευσαν είναι αυτοί που σήμερα καλούμε Κινέζους.

Αν και για την πλήρη απόδειξη των λεγομένων μου θα πρέπει να σας παραπέμψω στο μέλλον όταν καταφέρω να εκδώσω το σύγγραμμά μου εν τούτοις σήμερα θα σας μεταφέρω όλα όσα μας λένε για το τι βρήκαν εδώ όταν ήρθαν.

Εδώ λοιπόν όταν ήρθαν βρήκαν ένα ανθρωποειδές, λυπάμαι που δεν έχω περισσότερες πληροφορίες για να αποδώσω καλύτερα τα της υπάρξεως τους, σαν αυτό που υπάρχει στις προθήκες κάποιων μουσείων που είχε αναπτυχθεί στον πλανήτη μας. Όπως θα δούμε ακόμη και αυτών η δημιουργία οφείλετε σε εξωτερικούς, εξωπλανητικούς, παράγοντες. Πάντως η εικόνα του πρέπει να ήταν παρόμοια με αυτήν που όλοι έχουμε στο μυαλό μας όταν αναφερόμαστε στο θέμα αυτό. Δηλαδή τριχοφυΐα σε ολόκληρο το σώμα αλλά και αδυναμία να εκτελέσουν σύνθετες εργασίες.

Πριν μπούμε όμως στις λεπτομέρειες ας δούμε το πότε πρώτα και το από πού.

Όπως φαίνεται ήρθαν μαζικά γύρω στο 17200 πχ ή 19200 χρόνια από σήμερα. Αυτό προκύπτει από τα αστρονομικά δεδομένα που υπάρχουν στα κείμενα του Ορφέα του Ομήρου και του Ησιόδου όπου γίνεται αναφορά σε αστερισμούς και σε θέσεις τους που μόνο εκείνη την εποχή κατείχαν μια και ο κύκλος τους είναι γύρω στα 26000 χρόνια. Άρα η επόμενη σύμπτωση είχε γίνει το 43000 πχ και μάλλον πολύ μακρινή εποχή για να διαφυλαχθούν τα κείμενα αυτά, ευτυχώς για εμάς, αναλλοίωτα. Η ημερομηνία αυτή ταιριάζει και με τα ευρήματα για την παρουσία του σύγχρονου ανθρώπου.

Θα αναρωτιέστε βέβαια και με το δίκιο σας πως είναι δυνατόν στα τόσα εκατομμύρια χρόνια παρουσίας στην Γη έστω και ως υπερεξοπλισμένοι με σύγχρονα μηχανήματα "ανθρακωρύχοι " δεν υπάρχουν σκελετοί τους.

Όπως αναφέρει ο Ησίοδος τους μετέφεραν πίσω βάζοντας τους σε μια κατάσταση ύπνωσης. Όσον αφορά τα υλικά πάλι ο Ησίοδος μας λέει ότι όταν τελείωσαν οι εργασίες, προφανώς αυτό που αναζητούσαν είχε εξαντληθεί, τα έθαψαν βαθιά στην Γη. Ο τόπος δυστυχώς δεν αναφέρεται αλλά ίσως κάποια στιγμή τα συναντήσουμε μια και πρόκειται για σωληνώσεις που ίσως βρεθούν κάποτε.

Τώρα το από πού. Απ’ ότι δείχνουν όλες οι ενδείξεις ήρθαν από τον Αστερισμό του Λέοντα, ένα αστέρι που από την Γη διακρινόμενο φαίνεται ότι γειτνιάζει με την ζώνη του Ωρίονα και γι’ αυτό χτίστηκαν και οι Πυραμίδες στην Αίγυπτο για να πιστοποιούν την θέση που είναι η αντίστοιχη με την θέση της ΣΦΙΓΓΑΣ.

Ο πρώτο τμήμα αυτού που σας λέω το έχουν βρει και αποδείξει άλλοι (υπόθεση του Ωρίονα) αλλά δεν γνώριζαν και δεν γνωρίζουν τον ρόλο της Σφίγγας αλλά και πως είναι δυνατόν να συμπίπτουν οι πυραμίδες με την ζώνη του Ωρίονα που είναι ως προς τις πυραμίδες αντιστραμμένη.

Πως γνωρίζω ότι ήρθαν από εκεί, πέρα από την σαφή ένδειξη των πυραμίδων που προανέφερα; Απλούστατα το λέει το όνομά του.

Το ΛΕΩΝ πέρα από το συμπαθές τετράποδο που μάλλον εκ των υστέρων πήρε το όνομα αυτό σημαίνει αυτό ακριβώς. Το μέρος απ’ όπου ήρθα.

Ας δούμε τώρα τα κείμενα.

Αργοναυτικά Ορφέα(φυσικά) στίχοι 17-20:

ηδ' έργ' αΐδηλα

Γηγενέων, οί λυγρόν απ' ουρανού εστάξαντο

σπέρμα γονής, τό πρόσθεν όθεν γένος εξεγένοντο

θνητών, οί κατά γαίαν απείριτον αιέν έασι:

Εδώ λοιπόν μας λέει το εξής:

"Αλλά ακόμη και τα έργα τα ΑΙΔΗΛΑ

των γήινων γενεών, αυτοί που παχύρευστο από τον ουρανό όταν έσταξε σπέρμα γονής, το πρώτο από εμάς γένος δημιουργήθηκε

θνητών, που πάνω στην γη την ατελείωτη κανένα σημάδι(μνημείο) δεν άφησαν"

"Για το ΑΙΔΗΛΑ δεν είμαι απόλυτα σίγουρος. Όπως βλέπετε δεν ακολουθώ τις παραδοσιακές μεταφράσεις μια και είναι λανθασμένες αλλά κάνω πρωτότυπες δικές μου".

Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ταυτόσημο, θα μπορούσε να πει κανείς, με την εκ των υστέρων αναφορά του Ησιόδου για την διαμάχη μεταξύ Ουρανού και Κρόνου και το σπέρμα που έπεσε στην Γη.

Αλλά και ο Όμηρος αναφέρεται σε αυτούς. Δείτε ένα χαρακτηριστικό κομμάτι:

ματι τ τε Φρας τίσατο λαχνήεντας,
το
ς δ' κ Πηλίου σε κα Αθίκεσσι πέλασσεν·

Δηλαδή

Τις ημέρες αυτές(αναφέρετε σε ένα άλλο γεγονός) όταν ο Φήρας έδιωξε(ή και μετέφερε) τους τριχωτούς

αυτούς από το Πήλιο τους έδιωξε στην χώρα των Αιθίκων πλησίον(να μείνουν).

Στο τότε Πήλιο λοιπόν κατοικούσαν προφανώς μεγάλες ομάδες ή ομάδα των ανθρωποειδών που ο Φήρας τους μετακίνησε σε άλλο σημείο. Αυτό από μόνο του δείχνει ότι η περιοχή κατοικήθηκε λίγο πριν την εποχή του Φήρα μια και αν υπήρχε συγκατοίκηση μακροχρόνια δεν θα υπήρχε λόγος να τους διώξει.

Θα ήθελα φυσικά να γνωρίζω πολύ περισσότερα όπως για παράδειγμα για το αν υπήρχαν γίγαντες κλπ αλλά μέχρι τώρα εκτός από γνωστές ονομαστικές αναφορές περί γιγάντων δεν έχω βρει κάτι άλλο θετικό. Αυτό το λέω γιατί σε κάποιο σημείο αυτή η αναφορά ήταν μια απλή μεταφορά και τίποτε άλλο. Άρα μέχρι να βρεθεί κάτι σίγουρο απλά περιμένω.Κλείνοντας να θυμίσω ότι αν και δεν ήμασταν οι πρώτοι εν τούτοις δεν ήμασταν και οι τελευταίοι.

4000 χρόνια μετά ένα άλλο φύλο έκανε την εμφάνισή του στην γη, που υπάρχει ως σήμερα, κατέκτησε ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη αλλά στο τέλος νικήθηκε και περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου.

Αυτά για σήμερα φίλοι μου.


Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Οι Πατάτες και ο ...Οδυσσέας. Συμπλήρωση

Αγαπητοί φίλοι

Ποτέ δεν είπα και δεν θα πω ότι δεν κάνω λάθη. Προσεγγίσεις κάνω με το δικό μου βλέμμα και σίγουρα και εγώ μπορεί να λανθάνω αλλά αυτό δεν θα με σταματήσει από το να ψάχνω από την μια αλλά και να αποδέχομαι μόνο τα εμφανώς αποδεικνυόμενα.

Τα λέω αυτά γιατί αμφισβητήθηκε η επισήμανσή μου για το ότι το ΠΟΤΗΤΟΣ δεν μπορεί να είναι ποτό αλλά κάτι άλλο και διάλεξα τις ΠΑΤΑΤΕΣ μια και ταιριάζει περισσότερο λεκτικά. Άλλωστε αν κάτι δεν είναι ευκρινέστατα περιγραφόμενο είναι δύσκολο να το εντοπίσεις μόνο από το όνομά του.

Στο μικρό αυτό συμπλήρωμα θα σας παραθέσω δύο μικρά αποσπάσματα για το πώς έλεγαν σε αντίστοιχες περιπτώσεις το ΠΟΤΟ μια και δεν αφήνω τίποτα να μείνει ασχολίαστο.

Θα δείτε λοιπόν ότι οι καταστάσεις είναι ακριβώς αντίστοιχες με αυτές που αναφέρονται στο προηγούμενο σημείωμα για τις πατάτες και φυσικά θα βγάλετε τα συμπεράσματά σας:

Οδύσσεια 13 66-69

Ἀρήτη δ᾽ ἄρα οἱ δμῳὰς ἅμ᾽ ἔπεμπε γυναῖκας,

τὴν μὲν φᾶρος ἔχουσαν ἐϋπλυνὲς ἠδὲ χιτῶνα,

τὴν δ᾽ ἑτέρην χηλὸν πυκινὴν ἅμ᾽ ὄπασσε κομίζειν·

ἡ δ᾽ ἄλλη σῖτόν τ᾽ ἔφερεν καὶ οἶνον ἐρυθρόν.

Οδύσσεια 15 143

αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,

Οίνος λοιπόν στην μια περίπτωση πόσιος στην άλλη. Μπορούν να μας πουν τώρα που πήγε το ΠΟΤΗΤΟΣ;

Αυτά και ελπίζω να διασκεδάσεις τώρα κύριε …πως σε λένε.

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Ο Ιάσων οι Σπαρτοί και τα πυριπνέοντα ΒΟΔΙΑ.Παγκόσμια πρώτη

Αγαπητοί φίλοι

Όσο καλές είναι οι αποκαλύψεις όταν αυτές αναφέρονται σε ένα και μόνο θέμα τότε καταντούν κουραστικές. Έτσι σήμερα είπα να αλλάξω λίγο και να ασχοληθούμε με κείμενο εκτός Ομήρου. Βέβαια αντίστοιχης εποχής κείμενα είναι μόνο τα Ορφικά και του Ησιόδου. Σήμερα λοιπόν έχει την τιμητική του ο Ορφέας με έναν μύθο που δημιούργησαν με την λανθασμένη απόδοσή τους οι πρόγονοί μας, της κλασσικής εποχής αρχικά, επειδή και αυτοί είχαν τεράστια απόσταση από την πραγματικότητα αυτών των κειμένων, είδαν μέσα σε αυτά δράκους και παραμύθια ενώ αυτά δεν υπήρξαν ποτέ.

Το κακό είναι ότι κανένας ποτέ πλην εμού, για να ευλογήσουμε τα γένια μας, δεν σκέφτηκε να τους διαψεύσει.

Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε για την περιβόητη μάχη του Θησέα με τους Σπαρτούς και τα πυριπνέοντα βόδια του Αιήτη.

Ας δούμε πρώτα το κείμενο από τον Ορφέα-Αργοναυτικά στίχος 873-878.( Σημειώνω ότι ακολουθώ την σειρά των στίχων όπως αυτή παρουσιάστηκε στην έκδοση των Ορφικών του 1929 στην Λειψία. Φυσικά κυκλοφορεί και κείμενο με διαφορετική την λέξη ζευγλήσι ως ζευγλαίσι αλλά δεν μπορώ με σιγουριά να σας πω ποιο είναι το σωστό.)Ας δούμε το κείμενο:

"ως τε βόας ζευγλήσι δαμάσσατο πυριπνέοντας

τετραγύω θέμενος σπόρον αυλάκι, τον ρ’ εκόμισσεν

Φρίξος εϋμμελίης ότ’ έβη δόμον Αιήταο

έδνον Ενυαλίοιο τε δρακοντείων απ’ οδόντων

ηδ’ ως δυσμενέων σπαρτών στάχυν εξενάριξε

αυτοφόνω παλάμη"

Η μετάφραση ως τώρα του κειμένου ήταν:

"και πως εδάμασε τα βόδια, τα οποία απέπνεον πυρ, με τας ζεύγλας,

αφού εναπέθεσεν εις ένα τετράπλεθρον αυλάκι σπόρον, τον οποίον έφερεν

ο Φρίξος με το ωραίον σώμα, όταν μετέβη στον οίκο του Αιήτου

ως δώρον του Ενυαλίου από τους οδόντας του δράκοντος

και πως εχθρικών σπαρτών εξολόθρευσε τον στάχυν

φονεύσας αυτόν με το δικό του χέρι "

Πριν διαβάσετε το παρακάτω μπορείτε να το δείτε ξανά και να διαπιστώσετε τα λάθη αν υπάρχουν. Εγώ για να βοηθήσω θα συνεχίσω με μια από τις συνηθισμένες μου λογο…ροές για να σας δώσω τον ανάλογο χρόνο και οπτικά.

Το κείμενο αυτό όπως και αυτό το περί Κενταύρων είναι άλλο ένα μνημείο λάθους που γέννησε εικόνες και τέρατα χωρίς λόγο. Είναι βέβαια πολύ προκλητικό να βλέπεις μάγγισες που πετάνε με σκουπόξυλα, δράκοντες που βγάζουν φωτιές, βόδια που και αυτά βγάζουν φωτιές, ανθρώπους που ξεπετάγονται από την γη μόλις πέσει ο σπόρος. Το ωραίο σε αυτήν την ιστορία είναι οι συμπληρώσεις. Ο Ιάσων κάθισε σε μια άκρη και πέταξε μια πέτρα και τότε αυτοί άρχισαν να πολεμούν μεταξύ τους κλπ. Με όλα αυτά ο Απολλώνιος όχι Ρόδιος αλλά Καλιφορνέζος έπρεπε να είχε γίνει.

Ας μπούμε τώρα στην απόδοση με τμηματική αναφορά στα προβληματικά κομμάτια.

α)" έδνον Ενυαλίοιο τε δρακοντείων απ’ οδόντων"

Εδώ λοιπόν έδωσαν όλοι τα "ρέστα τους". Το τι γυροβολιά και κακό έκαναν δεν περιγράφετε. Τα κείμενα όπως γνωρίζετε βρέθηκαν σε κεφαλαία γράμματα και κολλημένα μεταξύ τους, έτσι ο κάθε πικραμένος, προφανώς για να γελάσει, τα ταίριαζε όπως ήθελε. Άλλωστε όλοι αυτοί που μετέφραζαν ήταν άτομα με μητρική γλώσσα-διάλεκτο παρασάγγες μακριά από την μητρική ομηρική έτσι λοιπόν "ότι του φανεί του λωλο-Στεφανή" γινόταν. Αν αναρωτιέστε για τους την ελληνική κατέχοντες αυτοί απλά… αντιγράφουν.

Ας δούμε τώρα το ίδιο κομμάτι σωστά:

"έδνον εν υαλίοιο τε δρακοντείων απ’ οδόντων"

Πως σας φαίνεται τώρα;

Φυσικά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρχε ούτε Ενυάλιος ή Απόστολος ή δεν ξέρω τι άλλο θα σκαρφίζονταν, γιατί θέλει πολύ φαντασία για όλα αυτά, για να κάνουν το μέσα σε γυάλινο σκεύος Ενυάλιοιος.

Βλέπετε αυτό το "τε" που υπάρχει μετά; Αυτό που σωστά υπάρχει εκεί και που φυσικά το παράβλεπαν μια και δεν τους έβγαινε και χαλούσε την φαντασίωση έχει τον λειτουργικό του και ουσιαστικό του λόγο. Το σκεύος αυτό ήταν και διακοσμημένο με δόντια φιδιών. Αληθινά ή ψεύτικα δεν έχει τόσο σημασία.

Αρχίζετε κάπως να βλέπετε την εικόνα;

Αν όχι θα σας βοηθήσω με τα παρακάτω:

β) "ηδ’ ως δυσμενέων σπαρτών στάχυν εξενάριξε

αυτοφόνω παλάμη"

Τι θέλει να πει ο ποιητής;

Αυτό που λέει είναι το προφανές, χωρίς σπαρτούς και χωρίς πασπαρτού. Έβγαλε απλά τα ….ζιζάνια. Τα δυσ-μενέα σπαρτά είναι αυτά που …κλέβουν και μειώνουν την δύναμη του κανονικού φυτού, εδώ το στάχυ, αυτά που σήμερα λέμε ζιζάνια. Α ζιζάνια λοιπόν τα…εξενάριξε δηλαδή τα ξερίζωσε. Πως τα ξερίζωσε καθαρίζοντας(αυτοφόνω) τον τόπο και φυσικά πως αλλιώς μα με τα ίδια του τα χέρια.

Ας πάμε τώρα και στα βόδια που όλως περιέργως μια με το άλφα μια με τον Ιάσονα πάντα μπλέκουν άσχημα την ιστορία.

γ)" ως τε βόας ζευγλήσι δαμάσσατο πυρ(ι)πνέοντας "

Το (ι) αλλού υπάρχει και αλλού όχι.

Αν και πιστεύω ότι το καταλάβατε αλλά ας το δούμε με λεπτομέρειες. Ο πυρ(ι)πνέοντας δεν αναφέρεται στα βόδια, που πρέπει να ήταν άγρια, αλλά στον Ιάσων. Όταν ανέλαβε να σπείρει αυτό το κομμάτι των τεσσάρων(4) στρεμμάτων (ίσως) είδε ότι τα βόδια που του έδωσε ο Αιήτης ήταν άγρια. Ήταν μέσα στην προσπάθεια που έκανε για να τον δει να αποτυνγχάνει. Όμως ο Ιάσων που δεν μεγάλωσε βέβαια με DVD και XBOX χρησιμοποίησε την φωτιά που την φύσηξε στα μούτρα των ζώων για να φοβηθούν και να τον υπακούσουν. Άλλωστε αυτό φαίνεται και από το ότι είναι " δαμάσσατο πυρ(ι)πνέοντας" και το ΒΟΑΣ αναφέρεται στο ΖΕΥΓΛΗΣΙ. Ένα ζευγάρι βόδια δηλαδή μόνο γιατί οι "ειδικοί " είναι βόδια αλλά ζευγάρι δεν ξέρω αν είναι.

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Οι Πατάτες και ο ...Οδυσσέας.Παγκόσμια πρώτη

Αγαπητοί φίλοι

Έχω λίγες ημέρες τώρα που αυτά που γράφω …δεν βγαίνουν. Συνήθως όπως έχω πει και άλλες φορές τρέχουν μόνα τους στα χαρτί μα τώρα τίποτα. Τέσσερα άρθρα άρχισα και τα τέσσερα τα σταμάτησα πριν από το τέλος. Έχω και εκείνο με τα φλογοβόλα που δεν έλεγε με τίποτα … να δημοσιευθεί και έτσι έμεινα υποχρεωτικά μακριά σας. Όμως αυτό μου έδωσε την δυνατότητα να ψάξω, πράγματα που μέχρι τώρα δεν είχα δει και που ίσως δεν θα έβλεπα αν δεν μου συνέβαινε αυτή η απρόσμενη ανακατωσού-ρα.

Ελπίζω βέβαια να θυμάστε ότι όλο αυτό κατά την δική μου εκτίμηση είναι μια εξωτερίκευση από μέρους μου γνώσεων που ομολογουμένως δεν είχα ή τουλάχιστον δεν ήξερα ότι είχα και που για κάποιον αλλόκοτο και περίεργο λόγο καθοδηγούμε προς θέματα και αποκαλύψεις που αλλιώς θα περνούσαν απαρατήρητες, όπως συνέβηκε με τόσους άλλους.

Αφήνω όμως τα εσωτερικά μου, αν και σαν φίλοι που είστε πρέπει να τα ανεχθείτε και αυτά, και να μπω στις ΠΑΤΑΤΕΣ.

Όχι βέβαια αυτές που κάνουν οι ειδικοί αλλά τις κανονικές.

Όλοι λοιπόν ξέραμε ότι τις πατάτες τις έφερε ο Καποδίστριας στην Ελλάδα και γι’ αυτό όσοι διάβαζαν τα Ομηρικά έπη πριν τον Καποδίστρια δεν μπορούσαν να φανταστούν τι είναι αυτό. Φαντάζομαι ότι το ίδιο θα μπορούμε να πούμε ως δικαιολογία για τους ξένους μεταφραστές των προηγούμενων αιώνων μόνο που εδώ και 180 χρόνια αυτή η δικαιολογία δεν υπάρχει γιατί και τις γνωρίζουμε και το όνομά τους μας είναι γνωστό. Μάλιστα αν ψάξετε στα λεξικά τότε θα διασκεδάσετε ατελείωτα με το με πόση μεγάλη ευκολία το να τρως πατάτες το μετέτρεπαν στο πίνω ποτό.

Είπαμε ειδικοί είναι αυτοί ότι θέλουν γράφουνε.

Πριν όμως μπούμε στα κείμενα, γιατί δεν θέλω να μιλάω στον… αέρα ποτέ, ας δούμε το γιατί της σύγχυσής του που μάλλον ήταν και η αιτία της …ατυχίας μου που σας περιέγραψα στην αρχή.

Η λέξη που βρίσκουμε στα Ομηρικά κείμενα για την ΠΑΤΑΤΑ είναι

ΠΟΤΗΤΟΣ. Αυτό είναι το όνομά της και γι’ αυτό και η προφορά –ποτέιτος-potato- αγγλιστί.

Αυτό το όνομα όπως βλέπετε είναι κοντινό με το ΠΟΤΟ και αν ακολουθείς τον χρυσό κανόνα δεν ψάχνουμε τίποτα απλά αντιγράφουμε, που έχει φτιάξει καριέρες και καριέρες, είναι πολύ εύκολο να την κάνεις εσύ την πατάτα.

Πάντως για να μην τους αδικώ αυτά τα δύο έχουν σχέση. Παρακολουθήστε την ανάλυσή τους.

Όπως έχω πει στην γλώσσα μας το κάθε γράμμα έχει την δική του νοηματική αξία. Αρχίζω μάλιστα να πιστεύω μια και δεν έχω ακόμη καταλήξει ότι το όνομα του κάθε γράμματος στην γνωστή αλφαβήτα δεν είναι τίποτε άλλο από την εννοιολογική αξία αυτή αλλά αυτό είναι απλά μια υπόθεση. Συνεχίζω λοιπόν.

Δημιουργήθηκαν έτσι μικρές μονοσύλλαβες λέξεις, ρήματα για την ακρίβεια, που προσδιόριζαν όλη την σειρά των βασικών λέξεων-εννοιών με την λεπτομερειακή και ακριβολογική απόδοσή τους. Ένα παράδειγμα για να γίνω κατανοητός:

Ας πάρουμε ένα γνωστό ρήμα, το ρήμα ΟΠΑΖΩ=πλησιάζω. Αυτό εμφανίζεται με δύο μορφές στα κείμενα ως ΩΠΑΖΩ και ως ΟΠΑΖΩ. Οι ειδικοί λοιπόν το είδαν αλλά θεώρησαν ότι απλά είναι μια άλλη έκφραση της άγνοιας των αρχαίων που έκαναν χιλιάδες ορθογραφικά λάθη και το άφησαν έτσι. Το δέχθηκαν σαν φυσιολογικό. Στην πραγματική ζωή ένα τέτοιο πράγμα σημαίνει το εξής:

Γυρίζει στο σπίτι η γυναίκα σου ή ο άντρας σου, αντίστοιχα μια μέρα με τα α ρούχα ξεσκισμένα και γεμάτη-γεμάτος από ρουφήγματα και εσύ κάθε σε ατάραχος-η στον καναπέ μια και το θεωρείς φυσιολογικό να του-της συμβεί. Όσο καλά και λογικά. Ας έρθουμε όμως στο προκείμενο.

Το ΟΠΑΖΩ λοιπόν και το ΩΠΑΖΩ είναι δύο διαφορετικές εκφάνσεις, αρμονικές ερμηνείες, δικός μου ο όρος, θα τις έλεγα, για να ακριβολογήσω, της ίδιας ενέργειας. Με το πρώτο εννοούμε ότι πλησιάζουμε έναν ακίνητο στόχο και με τον δεύτερο έναν κινητό.

Γιατί συμβαίνει όμως αυτό.

Το Ο λοιπόν στην αλφάβητο σημαίνει το σημείο που είναι σταθερό και ακίνητο ενώ το Ω, που γράφονταν και ως δύο Ο(ΟΟΠΑΖΩ), σημαίνει τα συνεχόμενα σημεία δηλαδή τα κινούμενα κατά μία έννοια. Όπως ακριβώς για να διανύσεις μία ευθεία περνάς από πολλά συνεχόμενα σημεία. Αυτό άλλωστε δηλώνει το Ω και στο τέλος των ενεργητικών ρημάτων την συνεχόμενη πράξη-ενέργεια.

Άρα ΟΠΑΖΩ ως προς το σπίτι για παράδειγμα αλλά ΩΠΑΖΩ ως προς έναν δρομέα. Τόσο απλά και κατανοητά είναι τα πράγματα.

Στην περίπτωσή μας τώρα το ΠΟΤΟ( ΠΟ-ΤΟ) προέρχεται σαν λέξη από το πάτημα στο σημείο (όπως και το ΠΟΔΙ) κατά την παραγωγή του σε παραδοσιακό πατητήρι. Η δε ΠΑΤΑΤΑ και αυτή πατιέται(στο φυτό της) έτσι ώστε να μεγαλώσει μόνο ο βολβός. Άρα και τα δύο πατιούνται.

Η ομοιότητα βέβαια τελειώνει εκεί μια και στα κείμενα δεν περιγράφεται το ποτό αλλά η πατάτα. Αυτό θα το δούμε αμέσως ευκρινέστατα. Πρώτα το πώς αναφέρονται τα ποτά.

Ιλιάδα 6 263-265

Τὴν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·

μή μοι οἶνον ἄειρε μελίφρονα πότνια μῆτερ,

μή μ᾽ ἀπογυιώσῃς μένεος, ἀλκῆς τε λάθωμαι·

Εδώ λοιπόν μιλάμε για ποτό. Είναι νομίζω πολύ εμφανές. Δείτε τώρα και τις πατάτες:

Ιλιάδα 11 780-781

αὐτὰρ ἐπεὶ τάρπημεν ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος, 780

ἦρχον ἐγὼ μύθοιο κελεύων ὔμμ᾽ ἅμ᾽ ἕπεσθαι·

και εδώ

Ιλιάδα 19 303-307

αὐτὸν δ᾽ ἀμφὶ γέροντες Ἀχαιῶν ἠγερέθοντο

λισσόμενοι δειπνῆσαι· ὃ δ᾽ ἠρνεῖτο στεναχίζων·

λίσσομαι, εἴ τις ἔμοιγε φίλων ἐπιπείθεθ᾽ ἑταίρων, 305

μή με πρὶν σίτοιο κελεύετε μηδὲ ποτῆτος

ἄσασθαι φίλον ἦτορ, ἐπεί μ᾽ ἄχος αἰνὸν ἱκάνει·

και εδώ

Οδύσσεια 9 86-88

αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.

αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ᾽ ἐπασσάμεθ᾽ ἠδὲ ποτῆτος,

δὴ τοτ᾽ ἐγὼν ἑτάρους προΐειν πεύθεσθαι ἰόντας,

και εδώ

Οδύσσεια 10 57-60

αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.

αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ᾽ ἐπασσάμεθ᾽ ἠδὲ ποτῆτος,

δὴ τότ᾽ ἐγὼ κήρυκά τ᾽ ὀπασσάμενος καὶ ἑταῖρον

βῆν εἰς Αἰόλου κλυτὰ δώματα·

και εδώ

Οδύσσεια 10 378-380

" ᾽τίφθ᾽ οὕτως, Ὀδυσεῦ, κατ᾽ ἄρ᾽ ἕζεαι ἶσος ἀναύδῳ,

θυμὸν ἔδων, βρώμης δ᾽ οὐχ ἅπτεαι οὐδὲ ποτῆτος;

ἦ τινά που δόλον ἄλλον ὀίεαι·

Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι οι πατάτες έχουν ένα ξεχωριστό μέρος στο δείπνο τους γι΄αυτό και συνεχώς λέει :

αλλά ούτε και πατάτες

Ελπίζω ότι τώρα δεν θα βγει κανένας να μου πει ότι οι πατάτες ήταν φασολάκια ή αρακάς γιατί ορισμένα πράγματα δεν …παλεύονται με τίποτα.