Αγαπητοί φίλοι
Επανέρχομαι μετά από ένα μεγάλο κενό, μια και αφιέρωσα αρκετό χρόνο στο να αποδώσω μυθιστορηματικά όλα αυτά μήπως και καταφέρω να ξεγελάσω το σύστημα, με μια νέα, όπως πάντα, δημοσίευση για μια ή μάλλον δύο "λεπτομέρειες" από τον Όμηρο σαν αυτές που θα έπρεπε να προσέχουν οι διάφοροι ειδικοί και που δυστυχώς δεν το κάνουν. Ας μην καθυστερούμε όμως άλλο και ας μπούμε στο θέμα.
Λεπτομέρεια πρώτη.
Στην Ιλιάδα στην 4η ραψωδία, στίχοι 421-426, έχουμε τον Διομήδη να μιλά με τον Σθένελο. Σε μια αποστροφή του λόγου του ο Διομήδης λέει:
"ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἐν αἰγιαλῷ πολυηχέϊ κῦμα θαλάσσης
ὄρνυτ᾽ ἐπασσύτερον Ζεφύρου ὕπο κινήσαντος:
πόντῳ μέν τε πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα
χέρσῳ ῥηγνύμενον μεγάλα βρέμει, ἀμφὶ δέ τ᾽ ἄκρας
κυρτὸν ἐὸν κορυφοῦται, ἀποπτύει δ᾽ ἁλὸς ἄχνην:"
Εδώ λοιπόν ο Διομήδης μας μιλάει για τα μεγάλα κύματα που σηκώνει ο δυτικός άνεμος και μάλιστα σε μια μεγάλη και βαθιά θάλασσα (πόντος). Αναρωτιέμαι λοιπόν εγώ και το ίδιο θα έπρεπε να κάνει κάθε λογικός ερευνητής ερασιτέχνης ή επαγγελματίας. ΠΟΥ είδε ο Διομήδης κύματα μεγάλα από Δυτικό άνεμο; Γιατί η πατρίδα του, το Άργος, έτσι όπως η κατεστημένη αντίληψη το θέλει να είναι στην Πελοπόννησο, έχει θάλασσα στα ανατολικά και μόνο. Το σημείο που υποτίθεται βρίσκονται στον Ελλήσποντο είναι στενό και δυτικά έχει την χερσόνησο της Καλλίπολης άρα δεν υπάρχουν θύελλες από δυτικά τουλάχιστον. Ακόμη όμως και αν ήταν Τρώας και έβλεπε τον κόλπο που υπήρχε τότε μπροστά από την υποτιθέμενη τοποθεσία της Τροίας, όπως αποκάλυψαν οι γεωλογικές μελέτες που παρουσίασα σε παλαιότερο άρθρο μου, πάλι δεν θα μπορούσε να μιλά για θύελλα από Ζέφυρο μια και στο Αιγαίο οι σημαντικοί άνεμοι, χειμώνα-καλοκαίρι, είναι Βόρειοι ή Νότιοι και όχι Δυτικοί. Άρα σε πιο σημείο ζει ο Διομήδης για να βλέπει μια άγρια θάλασσα με δυτικό άνεμο;
Η απάντηση δική σας.
Λεπτομέρεια δεύτερη.
Αν κάποιος θα ήθελε με μια γρήγορη ματιά να κατατάξει τους ανθρώπους σε φυλετικές ομάδες, πέρα του χρώματός τους, που δεν είναι πάντοτε ενδεικτικό θα έπρεπε, αν είναι πολύ παρατηρητικός, να τους χωρίσει με βάση το σχήμα και το μέγεθος του κεφαλιού. Το κεφάλι είναι μια πολύ χαρακτηριστική γενετική πληροφορία. Όμως με βάση το κεφάλι θα δημιουργούσε πολλούς τύπους μια και δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχει μια ποικιλομορφία ή καλύτερα "κεφαλομορφία", για να το ελαφρύνουμε και λίγο. Αν όμως δεν έχεις και μάτι γερακιού και θέλεις να κάνεις έναν γρήγορο και εύκολο διαχωρισμό των ανθρώπων θα κοίταζες το γενετικό χαρακτηριστικό που είναι διαθέσιμο για κάτι τέτοιο και αυτό δεν είναι άλλο από... την μύτη.
Η μύτη ξεχωρίζει τις βασικές ανθρώπινες φυλές αλλά και συνδέει μεταξύ τους τις οικογένειες, τις γενετικές ομάδες, τις επιμέρους φυλές (πχ Πόντιοι) κλπ. Άρα αν έλεγες πάω σε ανθρώπους με διαφορετικές μύτες, αν δηλαδή αυτό ήταν μια έκφραση του κοινού λεξιλογίου μας τότε σίγουρα θα εννοούσαμε ότι πάω σε ανθρώπους άλλης φυλής και κατ' επέκταση πάω κάπου αρκετά μακρυά. Στο κείμενο λοιπόν που είδαμε πιο πάνω και συγκεκριμένα στην συνέχειά του, στίχοι 433-438 λέει:
"Τρῶες δ᾽, ὥς τ᾽ ὄϊες πολυπάμονος ἀνδρὸς ἐν αὐλῇ
μυρίαι ἑστήκασιν ἀμελγόμεναι γάλα λευκὸν
ἀζηχὲς μεμακυῖαι ἀκούουσαι ὄπα ἀρνῶν,
ὣς Τρώων ἀλαλητὸς ἀνὰ στρατὸν εὐρὺν ὀρώρει:
οὐ γὰρ πάντων ἦεν ὁμὸς θρόος οὐδ᾽ ἴα γῆρυς,
ἀλλὰ γλῶσσα μέμικτο, πολύκλητοι δ᾽ ἔσαν ἄνδρες."
Ο Διομήδης θέλοντας να μιλήσει για την ετερογένεια των συμμάχων των Τρώων λέει τα παραπάνω. Όμως ενώ όλοι μένους στον στίχο 438 όπου όντως μιλάει για τις διαφορετικές διαλέκτους των συμμάχων τους στο 437 λέει ότι δεν έχουν όχι μόνο κοινή "γῆρυς" δηλαδή γλώσσα αλλά ούτε και κοινής καταγωγής"θρόος" μύτη. Άρα οι άνθρωποι που συντάχθηκαν με τους Τρώες ήταν άνθρωποι διαφορετικών φυλετικών ομάδων (;;;). Δηλαδή ποιον;
Οι απαντήσεις δικές σας.
Για να βοηθήσω θα σας πω ότι η έκφραση αυτή εμφανίζεται τρεις φορές στην Οδύσσεια ως "ἀλλοθρόους ἀνθρώπους" όπου βέβαια μεταφράζεται σε ανθρώπους με διαφορετική γλώσσα, που βέβαια είναι μια ευρύτερη μεταφορική ερμηνεία αλλά η κυριολεξία της σημαίνει σε ανθρώπους με διαφορετική μύτη δηλαδή διαφορετικής φυλής.
(Οδ 1. 183 "πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον ἐπ᾽ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους,"
Οδ. 3. 302 "ἠλᾶτο ξὺν νηυσὶ κατ᾽ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους:"
Οδ. 15. 453 "αλφοι, ὅπῃ περάσητε κατ᾽ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους.")
Επανέρχομαι μετά από ένα μεγάλο κενό, μια και αφιέρωσα αρκετό χρόνο στο να αποδώσω μυθιστορηματικά όλα αυτά μήπως και καταφέρω να ξεγελάσω το σύστημα, με μια νέα, όπως πάντα, δημοσίευση για μια ή μάλλον δύο "λεπτομέρειες" από τον Όμηρο σαν αυτές που θα έπρεπε να προσέχουν οι διάφοροι ειδικοί και που δυστυχώς δεν το κάνουν. Ας μην καθυστερούμε όμως άλλο και ας μπούμε στο θέμα.
Λεπτομέρεια πρώτη.
Στην Ιλιάδα στην 4η ραψωδία, στίχοι 421-426, έχουμε τον Διομήδη να μιλά με τον Σθένελο. Σε μια αποστροφή του λόγου του ο Διομήδης λέει:
"ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἐν αἰγιαλῷ πολυηχέϊ κῦμα θαλάσσης
ὄρνυτ᾽ ἐπασσύτερον Ζεφύρου ὕπο κινήσαντος:
πόντῳ μέν τε πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα
χέρσῳ ῥηγνύμενον μεγάλα βρέμει, ἀμφὶ δέ τ᾽ ἄκρας
κυρτὸν ἐὸν κορυφοῦται, ἀποπτύει δ᾽ ἁλὸς ἄχνην:"
Εδώ λοιπόν ο Διομήδης μας μιλάει για τα μεγάλα κύματα που σηκώνει ο δυτικός άνεμος και μάλιστα σε μια μεγάλη και βαθιά θάλασσα (πόντος). Αναρωτιέμαι λοιπόν εγώ και το ίδιο θα έπρεπε να κάνει κάθε λογικός ερευνητής ερασιτέχνης ή επαγγελματίας. ΠΟΥ είδε ο Διομήδης κύματα μεγάλα από Δυτικό άνεμο; Γιατί η πατρίδα του, το Άργος, έτσι όπως η κατεστημένη αντίληψη το θέλει να είναι στην Πελοπόννησο, έχει θάλασσα στα ανατολικά και μόνο. Το σημείο που υποτίθεται βρίσκονται στον Ελλήσποντο είναι στενό και δυτικά έχει την χερσόνησο της Καλλίπολης άρα δεν υπάρχουν θύελλες από δυτικά τουλάχιστον. Ακόμη όμως και αν ήταν Τρώας και έβλεπε τον κόλπο που υπήρχε τότε μπροστά από την υποτιθέμενη τοποθεσία της Τροίας, όπως αποκάλυψαν οι γεωλογικές μελέτες που παρουσίασα σε παλαιότερο άρθρο μου, πάλι δεν θα μπορούσε να μιλά για θύελλα από Ζέφυρο μια και στο Αιγαίο οι σημαντικοί άνεμοι, χειμώνα-καλοκαίρι, είναι Βόρειοι ή Νότιοι και όχι Δυτικοί. Άρα σε πιο σημείο ζει ο Διομήδης για να βλέπει μια άγρια θάλασσα με δυτικό άνεμο;
Η απάντηση δική σας.
Λεπτομέρεια δεύτερη.
Αν κάποιος θα ήθελε με μια γρήγορη ματιά να κατατάξει τους ανθρώπους σε φυλετικές ομάδες, πέρα του χρώματός τους, που δεν είναι πάντοτε ενδεικτικό θα έπρεπε, αν είναι πολύ παρατηρητικός, να τους χωρίσει με βάση το σχήμα και το μέγεθος του κεφαλιού. Το κεφάλι είναι μια πολύ χαρακτηριστική γενετική πληροφορία. Όμως με βάση το κεφάλι θα δημιουργούσε πολλούς τύπους μια και δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχει μια ποικιλομορφία ή καλύτερα "κεφαλομορφία", για να το ελαφρύνουμε και λίγο. Αν όμως δεν έχεις και μάτι γερακιού και θέλεις να κάνεις έναν γρήγορο και εύκολο διαχωρισμό των ανθρώπων θα κοίταζες το γενετικό χαρακτηριστικό που είναι διαθέσιμο για κάτι τέτοιο και αυτό δεν είναι άλλο από... την μύτη.
Η μύτη ξεχωρίζει τις βασικές ανθρώπινες φυλές αλλά και συνδέει μεταξύ τους τις οικογένειες, τις γενετικές ομάδες, τις επιμέρους φυλές (πχ Πόντιοι) κλπ. Άρα αν έλεγες πάω σε ανθρώπους με διαφορετικές μύτες, αν δηλαδή αυτό ήταν μια έκφραση του κοινού λεξιλογίου μας τότε σίγουρα θα εννοούσαμε ότι πάω σε ανθρώπους άλλης φυλής και κατ' επέκταση πάω κάπου αρκετά μακρυά. Στο κείμενο λοιπόν που είδαμε πιο πάνω και συγκεκριμένα στην συνέχειά του, στίχοι 433-438 λέει:
"Τρῶες δ᾽, ὥς τ᾽ ὄϊες πολυπάμονος ἀνδρὸς ἐν αὐλῇ
μυρίαι ἑστήκασιν ἀμελγόμεναι γάλα λευκὸν
ἀζηχὲς μεμακυῖαι ἀκούουσαι ὄπα ἀρνῶν,
ὣς Τρώων ἀλαλητὸς ἀνὰ στρατὸν εὐρὺν ὀρώρει:
οὐ γὰρ πάντων ἦεν ὁμὸς θρόος οὐδ᾽ ἴα γῆρυς,
ἀλλὰ γλῶσσα μέμικτο, πολύκλητοι δ᾽ ἔσαν ἄνδρες."
Ο Διομήδης θέλοντας να μιλήσει για την ετερογένεια των συμμάχων των Τρώων λέει τα παραπάνω. Όμως ενώ όλοι μένους στον στίχο 438 όπου όντως μιλάει για τις διαφορετικές διαλέκτους των συμμάχων τους στο 437 λέει ότι δεν έχουν όχι μόνο κοινή "γῆρυς" δηλαδή γλώσσα αλλά ούτε και κοινής καταγωγής"θρόος" μύτη. Άρα οι άνθρωποι που συντάχθηκαν με τους Τρώες ήταν άνθρωποι διαφορετικών φυλετικών ομάδων (;;;). Δηλαδή ποιον;
Οι απαντήσεις δικές σας.
Για να βοηθήσω θα σας πω ότι η έκφραση αυτή εμφανίζεται τρεις φορές στην Οδύσσεια ως "ἀλλοθρόους ἀνθρώπους" όπου βέβαια μεταφράζεται σε ανθρώπους με διαφορετική γλώσσα, που βέβαια είναι μια ευρύτερη μεταφορική ερμηνεία αλλά η κυριολεξία της σημαίνει σε ανθρώπους με διαφορετική μύτη δηλαδή διαφορετικής φυλής.
(Οδ 1. 183 "πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον ἐπ᾽ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους,"
Οδ. 3. 302 "ἠλᾶτο ξὺν νηυσὶ κατ᾽ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους:"
Οδ. 15. 453 "αλφοι, ὅπῃ περάσητε κατ᾽ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους.")
