Ο ΟΜΗΡΟΣ ΑΓΝΟΕΙ ΤΗΝ ΦΑΡΑΩΝΙΚΗ ΑΙΓΥΠΤΟ

Στους στίχους της Οδύσσειας που μόλις στο προηγούμενο άρθρο δημοσίευσα υπάρχει μια συγκλονιστική μαρτυρία.
Αν δεν σας αρέσει η μασημένη τροφή ξαναδιαβάστε το.
Αν δεν καταλάβατε γιατί πράγμα μιλώ το κάνω ξεκάθαρο.
Ο ΟΜΗΡΟΣ ΑΓΝΟΕΙ ΤΗΝ ΦΑΡΑΩΝΙΚΗ ΑΙΓΥΠΤΟ .Αυτό φαίνεται από δύο στοιχεία:
α) Ο Μενέλαος βρίσκεται στο νησάκι φάρος εκεί που είναι η σημερινή Αλεξάνδρεια και όμως γύρω του κοντά του δεν υπάρχει τίποτα απολύτως γι' αυτό και αντιμετωπίζει το φάσμα της πείνας αυτός και οι σύντροφοι του ενώ αν υπήρχε η φαραωνική Αίγυπτος τότε θα είχε βρει τρόπο να αγοράσει τρόφιμα σε μια περιοχή που έσφυζε από ζωή την εποχή των Φαραώ ακόμη και πριν την θεμελίωση της Αλεξάνδρειας από τον Μ.Αλέξανδρο.
β)Ο Μενέλαος δεν αγνοεί την ύπαρξη του βασιλείου των Θηβών όπως αναφέρει σε προηγούμενους στίχους μια και με τους Έλληνες βασιλείς τους έχει μια σχέση φιλική.Παραθέτω το απόσπασμα:

Φυλὼ δ᾽ ἀργύρεον τάλαρον φέρε, τόν οἱ ἔθηκεν Ἀλκάνδρη, Πολύβοιο δάμαρ, ὃς ἔναι᾽ ἐνὶ Θήβῃς Αἰγυπτίῃς, ὅθι πλεῖστα δόμοις ἐν κτήματα κεῖται· ὃς Μενελάῳ δῶκε δύ᾽ ἀργυρέας ἀσαμίνθους, δοιοὺς δὲ τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα.

καὶ τὸ πανέρι τ' ἀργυρὸ φέρν' ἡ Φυλώ, ποὺ δῶρο ἡ Ἀλκάντρα τῆς τὸ χάρισε ἡ γυναίκα τοῦ Πολύβου, ποὺ ζοῦσε καὶ λημέριαζε στὴν Αἴγυπτο στὶς Θῆβες, καὶ ποὺ εἶχε πλούτια ἀρίφνητα στὸ σπιτικό του μέσα. Ἔδωσ' ἐκεῖνος δυὸ ἀργυρὰ λουτρὰ τοῦ γιοῦ τοῦ Ἀτρέα, δυὸ τρίποδα, καὶ μάλαμα τάλαντα δέκα χώρια·

Οδύσεια δ΄125-130
αλλά και

	ἔνθ᾽ αὖτ᾽ ἄλλ᾽ ἐνόησ᾽ Ἑλένη Διὸς ἐκγεγαυῖα·	Τότες αὐτὸ σοφίστηκε τοῦ Δία ἡ κόρη Ἑλένη·
220	αὐτίκ᾽ ἄρ᾽ εἰς οἶνον βάλε φάρμακον, ἔνθεν ἔπινον, νηπενθές τ᾽ ἄχολόν τε, κακῶν ἐπίληθον ἁπάντων. ὃς τὸ καταβρόξειεν, ἐπὴν κρητῆρι μιγείη, οὔ κεν ἐφημέριός γε βάλοι κατὰ δάκρυ παρειῶν, οὐδ᾽ εἴ οἱ κατατεθναίη μήτηρ τε πατήρ τε,	ἀπ' ὅπου πίνανε κρασὶ τοὺς ἔριξε βοτάνι, συχαστικὸ κι ἀνέχολο, ποὺ κάθε πόνο πνίγει. Ὅποιος αὐτὸ τὸ καταπιῆ σμιγμένο στὸ κροντήρι, ὁλημερὶς δὲ χύνεται στὸ μάγουλο του δάκρυο, μὰ κι ἄξαφνα ἂν ἡ μάνα του ἢ ὁ κύρης τοῦ πεθάνη,
225	οὐδ᾽ εἴ οἱ προπάροιθεν ἀδελφεὸν ἢ φίλον υἱὸν χαλκῷ δηιόῳεν, ὁ δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῷτο. τοῖα Διὸς θυγάτηρ ἔχε φάρμακα μητιόεντα, ἐσθλά, τά οἱ Πολύδαμνα πόρεν, Θῶνος παράκοιτις Αἰγυπτίη, τῇ πλεῖστα φέρει ζείδωρος ἄρουρα	ἢ κι ὀμπροστὰ στὰ μάτια του μὲ τὸ μαχαίρι ἂν κόβουν ἀγαπημένο ἀδέρφι του, ἢ γιὸ μονάκριβό του. Τέτοια 'χε γιατροβότανα καλὰ τοῦ Δία ἡ κόρη· τά 'χε δοσμένα ἡ σύγκοιτη τοῦ Θώνα ἡ Πολυδάμνα, στὴν Αἴγυπτο, ποὺ ἀρίθμητα ἡ πλούσια ἡ γῆς τὰ βγάζει,
230	φάρμακα, πολλὰ μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα πολλὰ δὲ λυγρά· ἰητρὸς δὲ ἕκαστος ἐπιστάμενος περὶ πάντων ἀνθρώπων· ἦ γὰρ Παιήονός εἰσι γενέθλης. αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾽ ἐνέηκε κέλευσέ τε οἰνοχοῆσαι, ἐξαῦτις μύθοισιν ἀμειβομένη προσέειπεν·	ἄλλα καλὰ στὸ σμίξιμο κι ἄλλα φαρμακωμένα· γιατρὸς καθένας εἶν' ἐκεῖ παράξιος μὲς στὸν κόσμο, τὶ ὅλοι τους τὸν Παιήονα γνωρίζουν πρόγονό τους. Καὶ μέσα αὐτὰ σὰν τά 'ριξε, κι εἶπε νὰ τοὺς κεράσουν, πάλε ἄρχισε τὸ μιλητό, κι αὐτὰ τοὺς συντυχαίνει·

από την ίδια ραψωδία λίγο πιο κάτω.
Έτσι λοιπόν προκύπτουν αμείλικτα ερωτήματα:
1)Πως είναι δυνατόν ο Όμηρος να αγνοεί την φαραωνική δυναστεία και την ύπαρξη των πυραμίδων που προφανώς θα είχε δει ο Μενέλαος αν υπήρχαν και θα είχε πάει να ζητήσει τροφή.
2) Ακόμη και αν δεχτούμε ότι ο Όμηρος γράφει κατά τους υποτιθέμενους Τρωικούς χρόνους του 1350 πχ η Φαραωνική δυναστεία έχει ήδη διανύσει 2000 περίπου χρόνια,διάστημα πολύ μεγάλο για να υποθέσει κάποιος ότι δεν υπήρχε από πάντοτε και άρα να μην την αναφέρει.
3)Γιατί ο Όμηρος είναι πεπεισμένος ότι στην Αίγυπτο διαβιούν μόνο Έλληνες όπως φαίνεται από την αναφορά της καταγωγής τους και όχι και άλλοι λαοί, που ούτε και ενδεικτικά υπάρχουν κατ' αυτόν στην εν λόγω περιοχή;

Ομήρου Οδύσσεια Δ 351-374

	"Αἰγύπτῳ μ᾽ ἔτι δεῦρο θεοὶ μεμαῶτα νέεσθαι ἔσχον, ἐπεὶ οὔ σφιν ἔρεξα τεληέσσας ἑκατόμβας. οἱ δ᾽ αἰεὶ βούλοντο θεοὶ μεμνῆσθαι ἐφετμέων. νῆσος ἔπειτά τις ἔστι πολυκλύστῳ ἐνὶ πόντῳ	Στὴν Αἴγυπτο, σὰ γύρευα γιὰ ἐδῶ νὰ ξεκινήσω, μὲ κράτησαν οἱ ἀθάνατοι, τὶ δὲν τοὺς εἶχα κάνει τὴν ταχτικὴ ἑκατοβοδιά, κι ἐκεῖνοι πάντα θέλουν τὶς προσταγὲς ποὺ ἀφήνουνε νὰ μὴν τὶς ἀστοχοῦμε. Εἶναι νησὶ στὴ θάλασσα τὴν πολυκυματοῦσα,
355	Αἰγύπτου προπάροιθε, Φάρον δέ ἑ κικλήσκουσι, τόσσον ἄνευθ᾽ ὅσσον τε πανημερίη γλαφυρὴ νηῦς ἤνυσεν, ᾗ λιγὺς οὖρος ἐπιπνείῃσιν ὄπισθεν· ἐν δὲ λιμὴν ἐύορμος, ὅθεν τ᾽ ἀπὸ νῆας ἐίσας ἐς πόντον βάλλουσιν, ἀφυσσάμενοι μέλαν ὕδωρ.	κατάμπροστα στὴν Αἴγυπτο, καὶ Φάρο τ' ὀνομάζουν· μακριὰ νὰ ποῦμε ὅσο μπορεῖ καράβι σὲ μιὰ μέρα νὰ φτάση, ἂν πρύμος ἄνεμος φυσάη καλὰ ὡς τὸ τέλος· κι ἔχει λιμάνι ἀπάνεμο, ποὺ κεῖθε τὰ καράβια ἀνοίγουνε στὰ πέλαγα, σκοῦρο νερὸ σὰν πάρουν.
360	ἔνθα μ᾽ ἐείκοσιν ἤματ᾽ ἔχον θεοί, οὐδέ ποτ᾽ οὖροι πνείοντες φαίνονθ᾽ ἁλιαέες, οἵ ῥά τε νηῶν πομπῆες γίγνονται ἐπ᾽ εὐρέα νῶτα θαλάσσης. καί νύ κεν ἤια πάντα κατέφθιτο καὶ μένε᾽ ἀνδρῶν, εἰ μή τίς με θεῶν ὀλοφύρατο καί μ᾽ ἐσάωσε,	Εἴκοσι μέρες οἱ θεοὶ μ' εἶχαν ἐκεῖ κλεισμένο, κι ἄνεμοι ἀπὸ τὰ πέλαγα δὲ μοῦ φυσοῦσαν πρύμοι, ποὺ τὰ καράβια σπρώχνουνε στοῦ ὠκεανοῦ τὰ πλάτια. Καὶ πιὰ δὲ θὰ μᾶς μνήσκανε μήτε θροφὲς μήτ' ἄντρες, ἂ δὲ μὲ σπλαχνιζότανε ἡ θεὰ ποὺ γλύτωσέ με,
365	Πρωτέος ἰφθίμου θυγάτηρ ἁλίοιο γέροντος, Εἰδοθέη· τῇ γάρ ῥα μάλιστά γε θυμὸν ὄρινα. ἥ μ᾽ οἴῳ ἔρροντι συνήντετο νόσφιν ἑταίρων· αἰεὶ γὰρ περὶ νῆσον ἀλώμενοι ἰχθυάασκον γναμπτοῖς ἀγκίστροισιν, ἔτειρε δὲ γαστέρα λιμός.	τοῦ γέρου τοῦ θαλασσινοῦ, τοῦ θείου Πρωτέα ἡ κόρη, ἡ Εἰδοθέα, ποὺ ἄγγιξα περίσσια τὴν καρδιά της. Μὲ βρῆκε καὶ σερνόμουνα μόνος μακριὰ ἀπ' τοὺς ἄλλους, ποὺ γύριζαν καὶ ψάρευαν μὲ τὰ γυρτὰ τ' ἀγκίστρια, τὶ ἡ πεῖνα τοὺς τὰ θέριζε σκληρὰ τὰ σωθικά τους.
370	ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα ἔπος φάτο φώνησέν τε· "᾽νήπιός εἰς, ὦ ξεῖνε, λίην τόσον ἠδὲ χαλίφρων, ἦε ἑκὼν μεθίεις καὶ τέρπεαι ἄλγεα πάσχων; ὡς δὴ δήθ᾽ ἐνὶ νήσῳ ἐρύκεαι, οὐδέ τι τέκμωρ εὑρέμεναι δύνασαι, μινύθει δέ τοι ἦτορ ἑταίρων.᾽"	Αὐτὴ κοντά μου στάθηκε καὶ μίλησέ μου κι εἶπε· “Ἆραγες νά 'σαι ἀνόητος κι ἀσύστατος, ὦ ξένε, ἢ πίτηδες ἀφήνεσαι, καὶ θὲς νὰ τυραννιέσαι ; Καιρὸ κρατιέσαι στὸ νησί, τέλος νὰ βρῆς δὲ σώνεις, καὶ τῶ συντρόφω σου ἡ καρδιὰ στοὺς πόνους μέσα λυώνει.”

Μια αναπάντεχη πληροφορία

Μια αναπάντεχη πληροφορία έσκασε στις εφημερίδες.Μια πληροφορία που αν συνειδητοποιούσαν το μέγεθός της δεν θα την έβαζαν με τίποτα.
Ανακαλύφθηκε λοιπόν ένας μετεωρίτης που έπεσε στον Εβοϊκό πριν από 14000 χρόνια περίπου.
Προσέξτε τώρα τις συμπτώσεις που προκύπτουν:
α) η πτώση του μετεωρίτη συμπίπτει χρονικά με την εποχή πριν τον Τρωικό πόλεμο στην ημερομηνία που έχουμε εμείς δώσει.
β) η πτώση του μετεωρίτη κατά την δική μου ταπεινή άποψη δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη και να μην οριστεί ως χρονολογικό σημείο αναφοράς μια και με ευκολία μπορεί να υπολογιστεί η ημερομηνία της πτώσεις του.
γ) ένας συγγραφέας που προσπαθεί να περιγράψει τα γεγονότα από την μια αλλά και να αποδώσει ίσως τα γεγονότα με τον δικό του τρόπο ή τον τρόπο που η εποχή του επέβαλε είδε την πληροφορία αυτή σε συνδυασμό και με άλλα αστρονομικά γεγονότα ως εξής(ίσως)
Το πέρασμα της τροχιάς του πλανητοειδούς "Έρις" , που και σήμερα πλησιάζει από την περιοχή του πλανητικού μας συστήματος και μάλιστα από την "γειτονιά" μας είχε σαν αποτέλεσμα την μεταβολή της ισορροπίας των μαγνητικών πεδίων,ο καυγάς των Θεενών Ήρας ,Αθηνάς , Αφροδίτης και η δημιουργία της έριδας μεταξύ τους.Αυτή η ανισορροπία είχε σαν αποτέλεσμα ένας μεγάλος κομήτης ή αστεροειδής να αποσπαστεί από την τροχιά του και να κινείτε μεταξύ των πλανητών και δει της Αφροδίτης όπως αναφέρετε και στα αργοναυτικά του Ροδίου.Έτσι η Αφροδίτη πήρε το χρυσό μήλο που όμως πριν το "αποκτήσει" είχε πάει ως την Έβοια για να βρουν οι θεές τον Πάρη που έβοσκε τα πρόβατά του εκεί πέρα.Έτσι λοιπόν με αυτήν την ωραία μεταφορά η γνώση προστατεύεται από τους αμύητους αλλά κρατιέται κάθε πολύτιμη λεπτομέρεια έτσι ώστε οι μθημένοι να γνωρίζουν.