Αν και είπα ότι δεν θα ξανά ασχοληθώ με τους κάθε λογής ανοήτους θα κάνω μία στάση σε μια φωτισμένη μορφή του παρελθόντος και στον πόλεμο που δέχτηκε από τους εν λόγω ανόητους. Ο Wilhelm Dörpfeld ήταν ένας γερμανός αρχιτέκτονας που η αγάπη του για την ανασκαφή και την έρευνα τον έφερε στις ανασκαφές της "Τροίας" του Σλήμαν αλλά και σε πολλές άλλες ανασκαφές στον ελλαδικό χώρο. Ο Dörpfeld λοιπόν έχοντας ανοιχτό μυαλό έκανε ορισμένες εύστοχες παρατηρήσεις τον όμηρο και το Ομηρικό ζήτημα όπως:
Κανένα σημείο του Ομηρικού κειμένου δεν αναφέρετε σε γεγονότα αλλά και τοποθεσίες του υποτιθέμενου 700 ή 500 πχ.Για παράδειγμα αγνοεί την λέξη Δωριείς,υπάρχει μια αναφορά σε στίχο που θεωρείται προσθήκη, και έτσι ονομάζει τους Έλληνες συνεχώς Αχαιούς όταν την υποτιθέμενη εποχή του έχουν κυριαρχήσει οι Δωριείς.Αγνοεί επίσης και όλα τα σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν κατά την επικράτηση των Δωριέων μια και δεν αναφέρετε ούτε σαν προφητεία ή κάποια θεική προειδοποίηση.Ακόμη την περιοχή της Πύλου το βασίλειο του Νέστορα το αναφέρει ως Τριφυλία και όχι ως Ηλίδα.Ένα ακόμη σημείο είναι η αναφορά του στην Πελοπόνησο ως Αργος και τους Αγαμέμνωνα Μενέλαο και Νέστορα ως Αργείους ενώ δεν υπάρχει ακόμη η πόλη Άργος.Αυτό το τελευταίο κρατήστε το για το επόμενο σημείωμα.
Αυτά έλεγε ο Dörpfeld αλλά βέβαια απέναντι του είχε να αντικρούσει την χριστιανική αρχαιολογία.Ο "αντίπαλος" του Futwängler οχυρωμένος πίσω από την βίβλο και το πείσμα του δεν συζητούσε τίποτα.Έτσι λοιπόν ο εν λόγω κύριος έβγαλε ένα τσιτάτο ή μάλλον διαταγή και επέβαλε ως αρχή της τέχνης στην Ελλάδα το 1100 πχ γιατί έτσι ήθελε χωρίς στοιχεία και χωρίς δεδομένα και άντε εσύ να πείσεις Γερμανό προτεστάντη ότι έχει άδικο.Είναι σαν να θέλεις να κάνεις τους Μορμόνους(προτεστάντες γερμανοί μετανάστες που εξελίχθηκαν σε Μορμόνοι) μονογαμικούς δεν γίνετε.Άπαξ και "είπεν ο κύριος" τελείωσε.
Έτσι οι ανησυχίες και οι ισχυρές ενδείξεις που παρουσίασε ο Dörpfeld δεν φιλοτίμησαν την ελληνική φιλολογική και αρχαιολογική κοινότητα,ήταν και οι παπάδες που δεν δέχονταν συζήτηση για την αρχή του κόσμου και το πράγμα έμεινε εκεί.
Θα πιστεύατε όμως ότι 75 χρόνια μετά από αυτές τις συζητήσεις ότι ακόμη και σήμερα εξακολουθούμε να δεχόμαστε τις αυθαίρετες αναφορές του Futwängler και όχι τις λογικές αλλά και πλέον αποδεδειγμένες θέσεις του Dörpfeld;Στην Ελλάδα δυστυχώς τίποτα δεν αλλάζει.
